บทที่ 243 คำสั่งจากท่านย่า
จากนั้นมีรถ BMW M8 คันหนึ่งขับเข้ามาจอดที่หน้าประตูโรงงานของหยูเม่ยหยินกรุ๊ป
ประตูรถถูกเปิดออก เย่สวนก้าวลงมาจากรถ แม้ว่าเธอจะถอนหุ้นและไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับตระกูลเย่กรุ๊ป อีกทั้งตระกูลเย่กรุ๊ปก็ได้ยกเลิกสัญญากับหยูเม่ยหยินกรุ๊ปไปแล้ว แต่เธอยังคงรู้สึกขอบคุณหยูเม่ยหยินกรุ๊ป เธอเคยสัญญากับลู่เสี้ยงหยาง ดังนั้นเธอจึงต้องมาในวันนี้
เธออยากรู้ว่าตัวเองจะช่วยหยูเม่ยหยินกรุ๊ปได้หรือไม่
เย่สวนกวาดมองไปรอบๆ เมื่อเห็นศัตรูที่น่าเกรงขามอย่างหานปิงหานเธอก็รู้สึกเสียวหนังศีรษะและขาดความมั่นใจมาก แต่ถึงอย่างนั้นเธอยังคงกัดฟันแล้วเดินหน้าต่อไป
หลังจากเดินไปแค่ไม่กี่ก้าวก็มีชายสองคนยื่นมือมาห้ามเธอไว้ “คุณชื่ออะไร? มาจากตระกูลไหน?”
“เย่สวน ตระกูลเย่” เย่สวนตอบพวกเขา
ชายสองคนนั้นพยักหน้าแล้ววางมือลงและส่งสัญญาณให้เย่สวนเข้าไปได้
พวกเขาพอรู้จักตระกูลเย่ในเมืองปินเหอนี้เหมือนกัน ตระกูลเย่ที่พอมีชื่อเสียงจึงมีคุณสมบัติเพียงพอที่จะเข้าร่วมอุดมการณ์ของหานปิงหานได้
ในขณะนี้พวกเขาคิดว่าเย่สวนที่มาหาหานปิงหานนั้นเพื่อจะเข้าร่วมกับเธอด้วย
ชายหน้าโหดเป็นร้อยคนยืนเป็นแถวสองด้านและเว้นช่องทางเดินไว้ตรงกลาง
เย่สวนเดินผ่านชายเหล่านั้นแล้วค่อยๆ เข้าไปใกล้หานปิงหานและคนรับใช้ของตระกูลหาน
ทันใดนั้นก็มีคุณชายคนหนึ่งของตระกูลอู๋จำเย่สวนได้ เขาจึงยิ้มพูดกับเธอ “นี่คุณไม่ใช่เย่สวนจากตระกูลเย่เหรอ ได้ข่าวว่าปกติคุณเป็นคนค่อนข้างเย่อหยิ่งไม่ค่อยสุงสิงกับใคร แล้ววันนี้มาโผล่ที่นี่ได้ไง?”
เขาคิดเพียงว่าเย่สวนที่มาที่นี่ก็เพื่อจะขอเข้าร่วมอุดมการณ์กับหานปิงหานเท่านั้น
ชายผมยาวข้างเขายิ้มพูดอย่างได้ใจ “ผู้หญิงตีสองหน้าแบบนี้ผมเจอมาบ่อยแล้ว ภายนอกอาจดูดีแต่ลับหลังไม่รู้ว่าผ่านผู้ชายมีกี่คน ผมว่าเมื่อก่อนเธอไม่ได้หยิบกับใครหรอกนะ เธอแค่ไม่มีคุณสมบัติเพียงพอที่จะเข้าร่วมอุดมการณ์ของคุณหานเท่านั้น”
“ฮ่าๆ ทำไมตระกูลเย่ให้คุณมาคนเดียวเหรอครับ? ถ้าอยากเข้าร่วมอุดมการณ์กับคุณหานจริงๆ ผมว่าคุณย่าต้องมาเองแล้วล่ะ แต่แน่นอนว่าถ้าน้องยอมเล่นกับพี่ พี่อาจจะช่วยน้องพูดก็ได้นะ” คุณชายตระกูลอู๋พูดด้วยสีหน้าอันชั่วร้าย
รูปร่างหน้าตาอย่างเย่สวนนั้นเป็นคนงามที่หายากมากเหมือนกัน
สีหน้าของเย่สวนเฉยเมย เธอไม่ได้สนใจคำพูดของพวกเขา เธอได้แต่เดินผ่านพวกเขาแล้วเดินตรงไปที่โรงงานของหยูเม่ยหยินกรุ๊ป
“เกิดอะไรขึ้นกันแน่?” คุณชายตระกูลอู๋และชายผมยาวต่างก็มองหน้ากันด้วยความสับสน
“เหอะๆ สนุกแล้วสิ เธอคงไม่คิดว่าจะเข้าไปในโรงงานของหยูเม่ยหยินกรุ๊ปหรอกนะ?” ชายในชุดสูทคนหนึ่งหัวเราะขึ้นมาพร้อมกับสีหน้าที่ดูถูกคนอื่น
คนที่ยืนอยู่ที่นี่ในวันนี้เป็นเศรษฐีที่มากกว่าครึ่งหนึ่งของเมืองปินเหอ ถ้าเย่สวนยืนยันที่จะเดินเข้าไปในโรงงานของหยูเม่ยหยินกรุ๊ป นั่นก็หมายความว่าเธอพร้อมที่จะกลายเป็นศัตรูของเศรษฐีที่มากกว่าครึ่งหนึ่งของเมืองปินเหอ
ทุกคนที่ได้ยินคำพูดนี้ต่างก็จับจ้องไปที่ตัวของเย่สวน
ในทันใดนั้น เย่สวนรู้สึกเหมือนถูกภูเขาล้มทับเธอ แต่เธอก็ยังกัดฟันและเดินหน้าต่อไป
ไม่นานหลังจากนั้น เธอก็ก้าวเข้าไปสู่โรงงานผลิตของหยูเม่ยหยินกรุ๊ป
ด้วยภาพดังกล่าวได้ทำให้ผู้มีอำนาจทุกคนหันมองไปที่หานปิงหานเพื่อดูว่าตระกูลหานจะมีการตอบสนองอย่างไร
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หนุ่มเศรษฐีลึกลับ