บทที่ 272 คุณเป็นอะไร
วางหยู่่รู้สึกไม่ค่อยสบายใจเมื่อเห็นสายตาที่มองมา เธอก้มหน้าลงและพูดว่า "น้องสามมีอะไรก็พูดมาตรงๆเถอะ"
ไม่รู้ทำไม ตั้งแต่ลู่เสี้ยงหยางกลับมาอีกครั้ง เธอก็รู้สึกว่าเขาเปลี่ยนไป เธอรู้สึกยังรังสีอันตรายจากร่างกายของเขา
แต่ก็ยังดีที่ลู่เซี่ยงหยุนมักจะเล่าเรื่องของเขากับลู่เสี้ยงหยางให้ฟังบ่อยๆ เมื่อรู้ว่าลู่เสี้ยงหยางเป็นคนมีคุณธรรมและมีความเป็นสุภาพบุรุษ จึงไม่ต้องกลัวว่าเขาจะทำให้เธอต้องเสื่อมเสีย
แถมตอนนี้ลู่เซี่ยงหยุนก็ยังนอนอยู่ข้างๆเธอ แค่เธอเห็นลู่เซี่ยงหยุนก็รู้สึกถึงความปลอดภัยแล้ว
“หึหึ พี่รองกำลังนอนอยู่ พวกเราไปคุยกันในห้องนั่งเล่นดีมั้ย ผมกลัวจะรบกวนการนอนของเขา พี่สะใภ้คิดว่าไง”
วางหยู่่เป็นคนเงียบสงบ และมีคุณธรรม แค่ดูก็รู้แล้วว่าเป็นผู้หญิงที่เรียบร้อย ผู้หญิงที่เขาเคยเล่นด้วยต่างเป็นผู้หญิงที่ร่านราคะ วันนี้เมื่อเขาได้เปลี่ยนรสชาติจึงทำให้รู้สึกตื่นเต้นมาก แถมผู้หญิงคนนี้ยังเป็นน้องสะใภ้ของเขา ยิ่งคิดเขาก็ยิ่งตื่นเต้นมากขึ้นไปอีก
“อ้อ” วางหยู่่พยักหน้า คิดๆดูแล้วก็ถูกถ้าคุยกันในนี้ต้องรบกวนการนอนของลู่เซี่ยงหยุนแน่
ดังนั้นเธอกับลู่เซี่ยงหลงจึงออกจากห้องนอน
ลู่เซี่ยงหลงนั่งลงบนโซฟาในห้องนั่งเล่น จากนั้นวางหยู่่ก็รีบเทน้ำให้เขาดื่มพร้อมพูด “น้องสามดื่มน้ำหน่อย”
ลู่เซี่ยงหลงพยักหน้า จากนั้นก็จิบน้ำเข้าไปแล้วพูดว่า “พี่สะใภ้นั่งด้วยกันสิ”
พูดจบเขาก็ตบโซฟาข้างๆ วางหยู่่ไม่สบายใจจึงส่ายหน้าแล้วพูดว่า “ให้พี่ยืนอีกแป๊บนึงเถอะ น้องสามมีเรื่องอะไรต้องพูดไม่ใช่หรอ รีบพูดสินี่ก็ดึกมากแล้ว พี่ยังต้องไปดูแลพี่รองของเธออีกนะ”
“อืม” ลู่เซี่ยงหลงพยักหน้า จากนั้นก็แกล้งพูดว่า “พี่สะใภ้ผมรู้ว่าพี่เกิดในครอบครัวที่ยากจน แม้ว่าที่รองจะไม่ได้รังเกียจฐานะของพี่ แต่ว่าพี่รองของผมจะต้องเป็นคนใหญ่คนโตในภายภาคหน้า พี่จะมารั้งเขาไว้ไม่ได้ วันนี้พ่อของผมพึ่งบอกผมว่า ซิงฮุยกรุ๊ปในเมืองหลวงของเราจากนี้จะมอบให้ผมเป็นคนดูแล บริษัทของผมกำลังขาดผู้จัดการทางการเงินอยู่พอดี พี่สะใภ้เรียนบัญชีมาใช่มั้ย ผมอยากให้พี่มาช่วยงานที่บริษัทผมหน่อย อย่างนี้พี่จะได้เพิ่มพูนความสามารถของตัวเอง และสามารถไปช่วยพี่รองให้ประสบความสำเร็จได้ในอนาคตด้วย”
อะไรนะ
เมื่อได้ฟังคำพูดของลู่เซี่ยงหลงวางหยู่่ก็รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย
ซิงฮุยกรุ๊ปเป็นบริษัทที่ใหญ่ที่สุดของตระกูลลู่ และเป็นบริษัทที่มีความแข็งแกร่งที่สุด ปกติแล้วผู้นำตระกูลจะเป็นคนบริหารด้วยตัวเอง คิดไม่ถึงว่าจะปล่อยหน้าที่ใหญ่อย่างนั้นมาให้คนข้างนอกได้เข้าไปบริหารด้วย ถ้าเธอได้ทำงานในซิงฮุยกรุ๊ปจริงๆ เธอก็จะได้เรียนรู้เยอะมากๆ
ทุกวันนี้ธุรกิจของตระกูลลู่กำลังเฟื่องฟู ก่อนหน้านี้ผู้นำตระกูลก็ได้ประกาศออกมาแล้วว่าอนาคตทุกคนในตระกูลจะต้องสามารถดำเนินการด้วยตัวเองได้
นอกจากนี้ลู่เซี่ยงหยุนก็มักจะได้รับคำชมจากหัวหน้าตระกูลอยู่บ่อยๆ ดังนั้นช่วงนี้ลู่เซี่ยงหยุนจึงมีความกดดันมาก และกำลังหาวิธีพัฒนาตัวเองอยู่
วางหยู่่รู้สึกว่าเธอไม่ควรเป็นตัวถ่วงของเขา
ดังนั้นคำพูดที่ลู่เซี่ยงหลงพูดกับเธอจึงทำให้เธอรู้สึกสะท้อนใจเล็กน้อย
“เป็นยังไงพี่สะใภ้สิ่งที่ผมพูดเป็นเรื่องดีใช่มั้ย” ลู่เซี่ยงหลงพูดด้วยรอยยิ้ม
พระเจ้า ดูเหมือนวางหยู่่ใกล้จะติดกับแล้ว เขาเชื่อว่าเขากำลังจะได้ตะครุบเธออีกไม่นานแล้วแน่นอน
ตอนแรกวางหยู่่ก็จะพยักหน้าลงแล้ว แต่เมื่อคิดอะไรได้ เธอจึงส่ายหน้า “เรื่องนี้ พรุ่งนี้พี่ขอคุยกับพี่รองก่อน ถ้าเขาตกลงพี่ก็ไม่มีปัญหา”
“โอเคพี่สะใภ้ งั้นเรื่องนี้พี่ลองพูดกับพี่รองพรุ่งนี้แล้วกัน” ลู่เซี่ยงหลงตบต้นขาจากนั้นก็ดื่มน้ำบนโต๊ะรวดเดียวจนหมด และเลียริมฝีปากพูดว่า “โอ๊ย วันนี้ดื่มมากไปหน่อย ผมกระหายมากเลยพี่สะใภ้ เทน้ำให้ผมอีกแก้วได้มั้ย”
วางหยู่่พยักหน้าหยิบแก้วของลู่เซี่ยงหลงขึ้นมา และหมุนตัวกลับไปรินน้ำให้เขาดื่มอีกครั้ง
ลู่เซี่ยงหลงรีบหยิบซองยาออกมาจากกระเป๋า และเทลงในแก้วน้ำของวางหยู่่ จากนั้นก็คนแก้วให้ยาละลายลงไปกับน้ำจนมองไม่เห็นความแตกต่าง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หนุ่มเศรษฐีลึกลับ