หนุ่มเศรษฐีลึกลับ นิยาย บท 283

บทที่ 283 ครูประจำชั้นคนสวย

เวลาสามวันผ่านไปในพริบตา

ในระยะเวลาสามวันนี้ มีสิ่งหนึ่งเกิดขึ้นจนทำให้หวาเซี่ยเกิดความโกลาหล

สื่อและโซเชียลต่างรายงานข่าวที่เกี่ยวกับห้าลัทธิใหญ่

ดังนั้น ห้าลัทธิใหญ่ที่น้อยคนจะรู้จัก ในที่สุดก็ถูกเปิดเผยให้ทุกคนได้รู้ถึงการมีอยู่ของพวกเขาผ่านทางอินเทอร์เน็ต

ตั้งแต่อดีตที่ผ่าน ภารกิจของห้าลัทธิใหญ่ก็คือการปกป้องหวาเซี่ย ดังนั้นสาวกของพวกเขาจึงมีอยู่ทั่วทุกมุมของหวาเซี่ย

หลังจากได้รู้จักกับห้าลัทธิใหญ่แล้ว ทุกคนต่างก็ชื่นชมพวกเขาด้วยหัวใจที่นับถือ

ในเวลาเดียวกัน ผู้คนก็เริ่มสนใจในเรื่องของศิลปะการต่อสู้ ทุกคนหวังว่าสักวันหนึ่งจะได้ทำหน้าที่ปกป้องหวาเซี่ยเหมือนเหล่าสาวกของห้าลัทธิใหญ่

ดังนั้น สถาบันหลงเสินที่ก่อตั้งโดยหลงถังจึงได้เปิดตัวอย่างเป็นทางการ

ลู่เสี้ยงหยางได้ยื่นใบสมัครให้กับสถาบันหลงเสินเมื่อวานนี้ และวันนี้เขาก็ได้รับจดหมายจากสถาบันว่าเขามีคุณสมบัติที่จะเข้าสู่สถาบันหลงเสินแล้ว

ส่วนเย่สวนก็สนใจที่จะเรียนรู้วิชาศิลปะการต่อสู้ ดังนั้นเธอจึงลงทะเบียนพร้อมกับลู่เสี้ยงหยางและผ่านการอนุมัติจากทางสถาบันแล้วเช่นกัน

ในวันนี้เป็นวันเปิดภาคเรียนของสถาบันหลงเสิน

ลู่เสี้ยงหยางและเย่สวนทั้งสองจึงไปที่สถาบันหลงเสินด้วยกัน

สถาบันหลงเสินตั้งอยู่บนถนนปินเหอในใจกลางเมืองของปินเหอ

สถาบันครอบคลุมพื้นที่ขนาดใหญ่และมีตึกอาคารเรียนมากมายตั้งอยู่

ที่นี่เคยเป็นที่ดินของหลงถัง ก่อนหน้านั้นจะสร้างเป็นอาคารสำนักงานมาก่อน แต่ตามความต้องการของสถาบัน ตอนนี้จึงรื้อถอนอาคารสำนักงานและทำการสร้างเป็นอาคารเรียนใหม่หมด

หลังจากลู่เสี้ยงหยางกับเย่สวนเข้าไปถึงสถาบันหลงเสินแล้ว พวกเขาก็เข้าไปดูป้ายประกาศว่าตัวเองนั้นได้รับมอบหมายให้ไปเรียนในระดับใด

แน่นอนว่าลู่เสี้ยงหยางอยากเรียนชั้นเดียวกับเย่สวน แต่คิดๆ แล้วมันไม่มีทางเป็นไปได้เลย

เพราะความรู้เกี่ยวกับศิลปะการต่อสู้ของเย่สวนถือเป็นศูนย์ ส่วนเขานั้นพอมีความรู้เกี่ยวกับศิลปะการต่อสู้อยู่แล้ว

มาตรฐานในการแบ่งลำดับชั้นของสถาบันมีตามนี้

ชั้นปีที่หนึ่ง เป็นนักศึกษาที่ไม่มีพื้นฐานมาก่อน

ส่วนชั้นปีที่สอง เป็นนักศึกษาที่มีพื้นฐานอยู่แล้ว

แน่นอนว่าหลังจากทั้งสองดูรายชื่อที่ติดประกาศแล้ว เย่สวนถูกจัดให้อยู่ในระดับชั้นปีที่หนึ่งห้องหนึ่ง ส่วนลู่เสี้ยงหยางถูกจัดให้อยู่ในระดับชั้นปีที่สองห้องหนึ่ง

ในทุกลำดับชั้นจะแบ่งออกเป็นสิบห้องด้วยกัน ซึ่งในสถาบันจะมีเพียงสองลำดับชั้นเท่านั้น ชั้นปีที่หนึ่งและชั้นปีที่สอง ดังนั้นสองชั้นรวมกันจะมีทั้งหมดยี่สิบห้องด้วยกัน

ลู่เสี้ยงหยางพาเย่สวนไปหาชั้นเรียนและหอพักก่อน จากนั้นเขาถึงจะกลับไปหอพักของตัวเอง

ในตอนนี้ลู่เสี้ยงหยางทำได้แต่แอบนินทาในใจ เพราะหวังเสว่บอกเขาว่าหอพักทั้งชายและหญิงของสถาบันหลงเสินจะอยู่รวมกัน แต่ในความจริงแล้วมันไม่ได้เป็นอย่างที่พูดเลย

หอพักชายอยู่ทิศตะวันออกของสถาบัน ส่วนหอพักหญิงจะอยู่ทางด้านทิศตะวันตกของสถาบัน ซึ่งทั้งสองหอพักนี้จะอยู่ทิศทางตรงกันข้ามด้วยซ้ำ

เช้าวันนี้เป็นเวลาเปิดภาคเรียนของสถาบันหลงเสิน ดังนั้นช่วงบ่ายทางสถาบันจึงจะเริ่มการเรียนการสอนอย่างเป็นทางการ

ในห้องเรียน ลู่เสี้ยงหยางนั่งอยู่บนที่นั่งริมหน้าต่าง เพื่อนร่วมโต๊ะของเขาเป็นชายอ้วนผิวคล้ำคนหนึ่ง

ชื่อว่าจางสู้

ด้วยรูปลักษณ์แบบนี้ เขาจึงเป็นคนธรรมดาที่สุดในชั้นเรียน

แม้ว่าลู่เสี้ยงหยางจะมีความหล่อเหลาอยู่บ้าง แต่เสื้อผ้าตามตลาดนัดที่เขาสวมใส่อยู่นั้น ได้จำกัดแรงดึงดูดในตัวเขาไปแล้ว

ดังนั้น ลู่เสี้ยงหยางกับจางสู้ที่นั่งด้วยกันจึงกลายเป็นสองคนที่ไม่มีแรงดึงดูดที่สุดในชั้นเรียนนี้

ในทางกลับกันก็มีสองคนที่เป็นจุดสนใจที่สุดของชั้นเรียนนี้เหมือนกัน

กงหยู่หนิง

ฉินหยุนเฟย