หนุ่มเศรษฐีลึกลับ นิยาย บท 288

บทที่ 288 การสร้างภาพที่ล้มเหลว

ไม่นาน สาวบริการสุดสวยภายในร้านเดินเข้ามา เพื่อบริการทุกคน

เพื่อการสร้างภาพที่เหนือไปกว่านั้น เขายกแขนขึ้นเอ่ย “ขอห้องส่วนตัวที่ดีที่สุดให้กับเราด้วย”

สาวบริการสุดสวยเอ่ยด้วยรอยยิ้ม “ได้ค่ะ แต่ร้านอาหารของเรามีกฎ ผู้ที่ต้องการห้องส่วนตัว ต้องมีบัตรVIP คุณผู้ชายมีไหมคะ?”

อะไรนะ?

แค่ทานข้าวต้องมีบัตรสมาชิกด้วยงั้นเหรอ?

ฉินหยุนเฟยนิ่งไป ก่อนส่ายหน้า “ไม่มี แต่ผมมีเงิน”

ใบหน้าของสาวบริการเผยความรู้สึกผิด “ไม่ได้ค่ะ ต้องมีบัตรสมาชิกเท่านั้น”

นักเรียนหลายคนต่างจ้องหน้ากัน อะไรกัน มีเงินเอาแต่ใจเสียจริง ดูท่าร้านอาหารรอยเอิลเบอร์หนึ่งไม่ขาดสนเรื่องเงินทองจริงๆ

อันที่จริงแล้ว ร้านอาหารรอยเอิลเบอร์หนึ่งไม่ขาดสนเรื่องเงินทองจริงๆ นั่นแหละ การจัดงานเลี้ยงตามบริษัทต่างในปินเหอ รายได้ของเขามั่นคงเป็นอันดับหนึ่ง ที่ทิ้งท้ายร้านอาหารจายซิงที่เป็นอันดับสองอยู่ไกลโข

ฉินหยุนเฟยโมโหอย่างหนัก ตามนิสัยของเขาคงได้เดินออกจากร้านไปแล้ว แต่เมื่อสักครู่ได้ประกาศออกไปแล้ว ว่าจะเลี้ยงเพื่อนในชั้นที่ร้านอาหารรอยเอิลเบอร์หนึ่ง หากไม่ได้เป็นไปตามนั้น วันหลังเขาจะใช้ชีวิตต่อไปในชั้นเรียน ตำแหน่งหัวหน้าห้องเองก็จะหลุดลอยไปด้วย

เพราะงั้นเขาทำได้เพียงอดทนเอาไว้ “ก็ได้ ฉันจะทำบัตรสมาชิกVIP”

สาวบริการส่ายหน้า “ขอโทษด้วยค่ะ บัตรสมาชิกVIPมีจำนวนจำกัด ตอนนี้รายชื่อได้เต็มหมดแล้ว คุณผู้ชายไม่สามารถทำบัตรสมาชิกVIPได้ค่ะ”

ให้ตาย ทานอาหารต้องใช้บัตรสมาชิกVIP แถมการทำบัตรสมาชิกVIPมีรายชื่อกำจัด?

ฉินหยุนเฟยหน้าดำทะมึน แทบจะเป็นลม

เมื่ออาจารย์ประจำชั้นมีว่าฉินหยุนเฟยลำบากใจ จึงช่วยเขาแก้ต่างด้วยรอยยิ้ม “นักเรียน ในเมื่อเราจองห้องส่วนตัวไม่ได้ งั้นเราก็ทานที่นี่แหละ”

แม้เธอจะพูดไปอย่างนั้นแต่ในใจเธอคิดเสียดายอยู่ไม่น้อย เธอไม่เคยทานอาหารที่ห้องส่วนตัวในร้านอาหารรอยเอิลเบอร์หนึ่งมาก่อนเช่นกัน

“ก็ได้ อาจารย์” หลายคนต่างพยักหน้ารับ ความตื่นเต้นดีใจเมื่อสักครู่ลดลงกว่าครึ่ง

ฉินหยุนเฟยหนังตากระตุก เขารับรู้ถึงความสลดของอาจารย์และเหล่านักเรียน

ไม่ได้เด็ดขาด จะทำให้ความรุ่งโรจน์ของตนลดลงไม่ได้เป็นอันขาด ไม่ว่าอย่างไร วันนี้เขาจะต้องจองห้องส่วนตัวให้ได้

ในเวลานี้ ผู้ที่คอยติดตามฉินหยุนเฟยคนหนึ่ง หวังเจี้ยนลุกขึ้นยืน “ทุกคนอย่าเพิ่งใจร้อน พี่หยุนเฟยต้องมีวิธีแน่”

เขาเอ่ย พลางส่งสายตาให้กับฉินหยุนเฟย

ฉินหยุนเฟยรู้งาน ฮ่าฮ่า นายหวังเจี้ยนกำลังเตือนสติตน ให้กงหยู่หนิงออกหน้าแทน ดูว่าเพื่อนของเขาคุณหนูใหญ่แห่งเมืองหลวง จะสามารถจัดการเรื่องนี้ได้หรือไม่

“แค่กแค่ก” ชายหนุ่มกระแอม ก่อนที่จะกล่าวกับกงหยู่หนิง “คุณหนูกง เธอมาจากเมืองหลวง เส้นสายคงเยอะกว่าฉัน เธอจะหาวิธี ช่วยจองห้องส่วนตัวให้กับเหล่าเพื่อนของฉัน คืนนี้จะจัดงานเลี้ยงซะหน่อย ทุกคนจะได้คุยกัน”

เมื่อได้ยินประโยค ทุกคนหันความสนใจไปที่กงหยู่หนิง

ภายในชั้นเรียน คุณหนูกงคนนี้มีความลึกลับที่สุด เธอมาจากตระกูลใหญ่โตที่เมืองหลวง เธอคงมีเส้นสายที่กว้างขวางพอสมควร จองห้องส่วนตัวคงเป็นเรื่องง่ายสำหรับเธอ

หากแต่เกินความคาดหมาย กงหยู่หนิงส่ายหน้า “ฉันไม่รู้จักเจ้าของร้านอาหารนี้ จองห้องไม่ได้หลอก”

ฮ่าฮ่า เมื่อได้ยินประโยคนี้ ลู่เสี้ยงหยางได้ใจ ไอ้บ้าฉินหยุนเฟยนี่ชอบสร้างภาพนักไม่ใช่หรือไง? อยากจะรู้เสียจริงว่าคืนนี้เขาจะทำยังไง