หนุ่มเศรษฐีลึกลับ นิยาย บท 30

บทที่30เขาเป็นได้แค่ผู้หญิงของฉัน

เห็นคุณย่าชื่อสองคำนี้ปรากฏอยู่หน้าจอมือถืออย่างชัดเจน  เย่สวนมีความรู้สึกเหมือนฝันไปสิ่งแรกที่คิดได้คือ ท่านย่าอาจจะอยากเชิญเธอให้ไปจัดการดูแลงานจริงๆ แต่คิดอีกทีคงเป็นไปไม่ได้

เมื่อกี้ลู่เสี้ยงหยางแค่ปลอบใจเธอ แต่โทรศัพท์ของท่านย่าก็ดังขึ้นทันที นี่คงเป็นความบังเอิญมากกว่า

กำลังคิดอยู่ เย่สวนกดปุ่มรับสาย

"คุณย่า ย่าหาฉันมีธุระอะไรมั้ยคะ? เย่สวนถาม

ท่านย่า อ่อนโยนมาก น้ำเสียงที่เต็มไปด้วยเมตตากรุณาดังผ่านเขามาทางโทรศัพท์ "เย่สวนเฮ้ย ย่ามีเรื่องหนึ่งอยากให้เธอช่วย"

"ค่ะ เรื่องอะไรคะ? เชิญคุณย่าพูดเถิด" เย่สวนกระพริบตาเล็กน้อย เดี๋ยวนี้เธอยังไม่คิดเรื่องท่านย่าจะเชิญเธอไปจัดการดูแลงาน

"คืออย่างนี้ ความร่วมมือของหยุนเทากับหยูเม่ยหยินกรุ๊ปเกิดปัญหาขึ้นนิดหน่อย เดี๋ยวนี้ต้องให้เธอกลับมาชิงสุยกรุ๊ป  ไปตกลงพูดคุยเรื่องสัญญาร่วมมือกับหยูเม่ยหยินกรุ๊ปด้วยตัวเอง"ท่านย่าพูดอย่างยิ้มแย้ม

อะไร?!

เย่สวนแสดงความแปลกใจ หันไปมองลู่เสี้ยงหยาง  คิดไม่ถึงว่าเป็นอย่าที่เขาพูดจริงๆ ท่านย่ามาเชิญเธอกลับไปดูแลจัดการงานต่อ

ในช่วงที่ยังคิดอะไรไม่ออกลู่เสี้ยงหยางส่ายศีรษะไปมาให้เธอ

เย่สวนเข้าใจความหมายของลู่เสี้ยงหยาง คือให้เธอปฏิเสธ แต่ว่าเธอเติบโตในบ้านตระกูลเย่ตั้งแต่เด็กได้รับการดูแลจาก ท่านย่า  เวลานี้ให้เธอปฏิเสธ เธอรู้สึกไม่กล้า

"เห้อ"ลู่เสี้ยงหยางถอนหายใจ ยื่นมือเอามือถือมาจากมือเธอ วางสายแบบตามอำเภอใจ

"เอ้า ลู่เสี้ยงหยาง คุณ คุณ นี่คุณทำอะไร? เย่สวนตกใจจนเกือบตกลงจากเก้าอี้ ร้องเสียงดังลั่น

"ตั้งแต่วันนี้ไป เธอต้องวางท่าทีให้สูงส่งขึ้น เพราะต่อไปตระกูลเย่ต้องมาขอร้องเธอ ไม่มีเธอ ทั้งตระกูลก็จะพบจุดจบ "ลู่เสี้ยงหยางพูดอย่างจริงจัง

ได้ยินคำพูดเขา เย่สวนหายใจแรงมาก ร่างที่บอบบางสั่นไปทั้งตัวแต่ไหนแต่ไรคนในครอบครัวอยู่ในตระกูลเป็นคนอ่อนแอมาตลอด ทุกคนก็สามารถมาหยิก เธอไม่กล้านึกภาพ พวกเขาอยู่ในตระกูลก็มีวันยึดอกได้เหมือนกัน ภาพที่ทุกคนต้องหันมาขอร้องเธอ

เร็วมาก โทรศัพท์ที่ถูกวางไปเมื่อกี้โทรมาอีก ลู่เสี้ยงหยางไม่ต้องดูหน้าจอมือถือก็รู้ว่าเป็นท่านย่าโทรมา พูดกับเย่สวนอย่างจริงจังทันทีว่า"คุยเงื่อนไขกับเขา เงื่อนไขเธอยิ่งโหด ยิ่งจะทำให้เขาจดจำ ไม่งั้นเขาจะเห็นเธอเป็นแค่สาวใช้ในตระกูลตลอด "ให้มาก็มาให้ไปก็ไป"

"ค่ะ"เย่สวนพยักหน้า แล้วกดปุ่มรับสาย

"หึ เย่สวน หมายความว่าไง? ปีกกล้าขาแข็งแล้วใช่มั้ย กล้าวางสายย่า?"พอรับสายคำแรกก็ถูกท่านย่าซักถาม

เย่สวน รู้สึกทำอะไรไม่ถูก ไม่รู้ควรตอบยังไง

ลู่เสี้ยงหยางส่ายศีรษะ เย่สวนก็ยังคงจิตใจดีเหมือนเดิม โดยไม่ลังเลเอาโทรศัพท์มาจากมือเย่สวนแล้วก็วางสาย

ฝั่ง ท่านย่าโกรธจนหน้ามืด ขวางปาแจกันที่อยู่ในมือลงกับพื้น อยากไล่ครอบครัวเย่สวนออกจากตระกูลจริงๆ

แต่ว่าในมือเย่สวนมีออเดอร์ตั้ง10ล้าน คิดไปคิดมาก็ระงับอารมณ์ไว้ดีกว่า ก้มหน้าโทรหาเย่สวนต่อ

งบครั้งนี้ท่าทางเธอไม่กล้าดุร้ายแม้แต่นิดเดียว พูดอย่างยิ้มแย้ม "เย่สวน เมื่อกี้คุณย่าใจร้อนเกินไป พูดไม่ถูกวิธี เธอ อย่าถือสานะ

เย่สวนไม่เคยได้ยินน้ำเสียงคุณย่าแบบนี้ ตกตะลึงมาก

“ พูดเถิดเย่สวนเธออยากให้ย่าทำยังไง เธอถึงยอมออกหน้าช่วยตระกูลเย่ผ่านพ้นวิกฤตครั้งนี้"เสียงที่อ่อนโยนของท่านย่าสะท้อนมาทางมือถือ