หนุ่มเศรษฐีลึกลับ นิยาย บท 307

บทที่ 307 หลิวต้าจู้ถูกหลอก

เมื่อได้ยินสาวสวยเซ็กซี่พูดอย่างนั้น หลิวต้าจู้รู้สึกตื่นเต้นสนใจขึ้นมาทันที แล้วรีบพูดว่า “เกมอะไรที่น่าตื่นเต้น?”

สาวสวยเซ็กซี่รีบตอบทันควัน “พี่ส่งเงินผ่านวีแชทมาให้ฉัน 1 เหรียญ แล้วฉันก็จะส่งเงินกลับไปให้พี่ 2 เหรียญ และถ้าหากพี่ส่งให้ฉัน 2 เหรียญ ฉันก็จะส่งกลับไปให้พี่ 4 เหรียญ ทุกครั้งที่พี่ส่งเงินให้ฉันเท่าไหร่ ฉันก็จะส่งเงินคืนให้เป็นสองเท่า”

สุดยอด มีเรื่องดี ๆ อย่างนี้ด้วยเหรอ

ถึงแม้หลิวต้าจู้จะเป็นคนไม่เอาถ่าน แต่เขาก็ไม่ได้โง่ เขารู้สึกว่าตนเองอาจจะคุยอยู่กับสิบแปดมงกุฎ

คิดแล้วก็โกรธแล้วอยากจะลบเธอออก แต่ว่า เมื่อคิดถึงรูปโป๊ที่สาวสวยส่งให้เมื่อสักครู่ เขารู้สึกเสียดายขึ้นมา อีกหน่อยถ้าเหงา ก็สามารถหาเธอมาแก้เหงาได้

ช่างเถอะ ลองดูสักตั้ง

หลิวต้าจู้ ก็เลยส่งเงินไปให้เธอ 1 เหรียญ

และแล้วฝ่ายโน้นก็ส่งเงิน 2 เหรียญกลับมาจริง

นี่........

หลิวต้าจู้รู้สึกตกตะลึง หรือว่าเกมนี้มันเป็นจริงอย่างที่เธอพูดไว้?

รีบขยับมือแล้วส่งไปอีกสิบ

แล้วก็ได้กลับมาอีกยี่สิบ

ยิ่งนานหลิวต้าจู้ยิ่งไม่แน่ใจว่าฝ่ายโน้นจะเป็นพวกสิบแปดมงกุฎหรือเปล่า ฉะนั้นเขาจึงส่งไปหนึ่งร้อย

จากนั้นสองร้อย ก็ถูกส่งกลับคืนมาอย่างรวดเร็ว

ฮ่า ๆ เกมนี้มันเป็นจริงนี่ แม่ง กูจะรวยก็คราวนี้แหละ

หลิวต้าจู้ตื่นเต้นดีใจจนแทบกระโดดขึ้นมา หากเล่นเกมนี้แล้วรวยขึ้นมา เขาจะหย่ากับจางกุ้ยจู๋ทันที แล้วจะหาสาวสวยอ่อนหวานสักคนมาเป็นภรรยา

แล้วหลิวต้าจู้ก็ส่งเงินที่เขามีอยู่ทั้งหมดห้าร้อยไป

ครั้งนี้ก็ไม่มีอะไรลังเล ฝ่ายโน้นก็ส่งเงินคืนกลับมาหนึ่งพัน

หลิวต้าจู้เบิกตากว้าง แค่เล่นเกมนี้ เขาก็ได้กำไรมาเจ็ดร้อยแล้ว ได้เงินมากกว่าไปทำงานแบกก้อนอิฐเสียอีก

หลิวต้าจู้หันไป และทันใดนั้นก็คิดได้ว่าบ้านเขามีคลังสมบัติเล็ก ๆอยู่นี่

จึงรีบลบข้อความที่เขาคุยหยอกล้อกับสาวสวยคนนั้นออก เหลือไว้แต่ข้อความที่คุยกันเกี่ยวกับการเล่นเกม

“เธอ ฉันหาวิธีที่จะทำให้เรารวยได้แล้ว” หลิวต้าจู้บอกกับจางกุ้ยจู๋เช่นนั้น

จางกุ้ยจู๋กลอกตามองกลับ แล้วก็พูดว่า “คนอย่างแก นอกจากงานกรรมกรแบกอิฐแล้วจะทำอะไรเป็นบ้าง แม่งกูใช้ชีวิตอยู่กับแกทั้ง ชีวิตก็มีแต่ความทุกข์ ถ้าจะรวยนะ แกรวยไปตั้งนานแล้ว ”

“……” หลิวต้าจู้ แม่งฉิบหาย ทำไมต้องด่าให้อับอายอย่างนี้ แม่ง รอให้กูรวยจริง ๆ ก่อน จะหย่ากับแกอย่างแน่นอน อีแก่

ยิ้มแบบเสียไม่ได้ แล้วยื่นมือถือไปให้จางกุ้ยจู๋ดู “เธอ ดูเองก็แล้วกัน เกมนี้ฉันได้เงินแบบไม่ต้องออกแรงเลย”

จางกุ้ยจู๋รับมือถือขึ้นมาอย่างสงสัย จากนั้นก็ดูข้อความ

หลังจากที่จางกุ้ยจู๋ดูจบแล้ว รู้สึกตื่นเต้นดีใจ แล้วพูดกับหลิวต้าจู้ว่า “นี่......มันมีเรื่องจริง มีเรื่องดี ๆ แบบนี้ด้วยเหรอ”

หลิวต้าจู้พูดอย่างได้ใจว่า “จริงแท้แน่นอน ฉันลองดูแล้ว”

ว่าไปแล้ว ตามนิสัยจางกุ้ยจู๋เป็นคนที่เห็นแก่ได้ ฉะนั้นเธอจึงรีบพูดขึ้นว่า “ในการ์ดของบ้านเรามีเงินอยู่ห้าพัน แกส่งเงินจำนวนห้าพันนี้ไป”

ฮ่า ๆ ถ้าไม่เข้าถ้ำเสือไหนเลยจะได้ลูกเสือ

จางกุ้ยจู๋ตัดสินใจจะพนันสักครั้ง เพราะอย่างไรก็ตามเขายังมีการ์ดอีกใบที่มีเงินอยู่ห้าแสน ถึงแม้ครั้งนี้หากเสียไป ห้าพัน ก็ไม่เป็นไร

หลิวต้าจู้ผงกศีรษะทันที ฮ่า ๆ พวกเรามีโอกาสรวยแล้ว

จากนั้นจางกุ้ยจู๋รีบส่งเงิน ห้าพัน ไปให้หลิวต้าจู้

หลิวต้าจู้ก็รีบส่งเงินต่อไปให้สาวสวย

ผลมันก็เหมือนก่อนหน้านั้น เขาก็ได้รับเงินจำนวน หนึ่งหมื่น กลับคืนมาทันที

โอ้ สวรรค์

จางกุ้ยจู๋รู้สึกมึนงงในชั่วพริบตา นาทีนี้พวกก็ได้กำไรมาห้าพันแล้ว มันคืออะไรกัน? พวกเขาอยู่บ้านนอกทำงานอย่างหนักตั้งนานหลายปี เก็บเงินได้แค่ห้าพัน

เป็นครั้งแรกที่หลิวต้าจู้หาเงินได้เยอะขนาดนี่ มองดูจางกุ้ยจู๋แล้วพูดด้วยเสียงหนักแน่นว่า “เธอ ฉันก็ว่าเธอเป็นผู้หญิงที่สายตาแคบ เมื่อกี้ฉันได้พูดแล้วว่า ถึงเวลาที่พวกเราจะรวยกันแล้ว เธอยังไม่เชื่อ แม่ง เธอคอยดูฉันหาเงินแล้วกัน แล้วเราจะได้กินดีอยู่ดี”