หนุ่มเศรษฐีลึกลับ นิยาย บท 318

บทที่ 318 ฉันเกาะผู้หญิงกิน ฉันมีความสุข !

พอน้ำเสียงแปลก ๆ นั้นพูดจบ ลู่เสี้ยงหยางกับเย่สวนก็หันหน้าไปมอง

ก็เห็นผู้ชายที่ใส่ชุดสูท สวมรองเท้าหนัง ทำทรงผมปัดขึ้นกำลังมองมาทางนี้ สีหน้าหยิ่งยโสมาก และข้าง ๆ เขายังมีผู้หญิงที่ใส่ชุดกระโปรงยาว ร่างสูง หน้าตาสง่างาม

คนที่พูดโจมตีลู่เสี้ยงหยางเมื่อกี้ ก็คือผู้ชายคนนี้

ในตอนนั้นเอง ผู้หญิงสง่างามที่อยู่ข้าง ๆ ผู้ชายก็ยิ้มพูดขึ้นมา :"รั่วไห่ สมัยนี้อะไรก็ขาดหมด แต่ที่ไม่ขาดก็คือคนที่เกาะผู้หญิงกิน คนเลวที่เกาะผู้หญิงกินอย่างเขา เจอมาตั้งเยอะแล้ว มีอะไรแปลก "

กู้รั่วไห่ร้องฮึในจมูก ในใจรู้สึกไม่ยุติธรรมมาก ทำไมขยะอย่างลู่เสี้ยงหยางถึงเกาะผู้หญิงกินได้ และเป้าหมายที่เกาะกิน ยังเป็นคนงามล้มเมืองอีกด้วย

เยสเข้ ยังไงเขาก็เป็นชายฉลาดทั้งหล่อทั้งสุภาพ แต่ผู้หญิงที่อยู่ข้าง ๆ เทียบกับเย่สวนแล้ว ก็ดูเหมือนจะธรรมดามาก

"ไม่ได้ วันนี้กูต้องเหยียบเจ้านี้แรง ๆ ให้ได้ ไม่แน่สาวสวยที่อยู่ข้างเขาจะหันมาชอบกู" กู้รั่วไห่คิดในใจ บนหน้าก็เผยรอยยิ้มได้ใจออกมา

ฮ่าฮ่า ตนเองฉลาดจริง ๆ

จากนั้นกู้รั่วไห่ก็เลื่อนสายตาไปยังเย่สวน หัวเราะแล้วพูดว่า:"คุณผู้หญิง หาผู้ชายก็อย่าหาขยะสิ เขาไม่เหมาะสมกับคุณเลย พาออกไปก็ได้แต่ขายหน้า ผมว่าพวกเราสองคนมีวาสนาต่อกัน มาเป็นเพื่อนกันมั้ย? ผมรู้จักคนมากมาย สามารถแนะนำผู้ชายที่เหมาะสมกับคุณ และผู้ชายที่ดีให้คุณ "

ฟังจบ คิ้วสวยเย่สวนขมวดคิ้วมา ส่ายหัวแล้วพูดว่า:"ไม่ต้องค่ะ ขอบคุณสำหรับความหวังดี"

ลู่เสี้ยงหยางหัวเราะเยาะเย้ย คนนี้โง่จริง ๆ แม้ว่าตัวเองจะเกาะผู้หญิงกิน แล้วไปกินบ้านแกเหรอ? ชอบอวดเก่งตลอด น่ารำคาญ

หืม?

เห็นเย่สวนปฏิเสธตนเอง กู้รั่วไห่ไม่สบอารมณ์ ยิ้มเยาะแล้วพูดว่า:"คุณผู้หญิง ขยะที่อยู่ข้างคุณ เขาสามารถให้อะไรคุณได้? คุณซื้อเสื้อแล้วยังต้องจ่ายเอง แต่ว่าถ้าเปลี่ยนไปเป็นผู้ชายที่ดีกว่านี้ ถ้างั้นมันก็จะไม่เหมือนกัน อย่างเช่นถ้าคุณอยู่กับผู้ชายที่ดีเยี่ยมอย่างผม เป็นผู้หญิงของผม อนาคตของใช้ของกินทั้งหมด ผมจะเป็นคนจ่ายเอง"

พูดจบ คางเหวินจิ้งผู้หญิงที่อยู่ข้าง ๆ เขา ไม่พอใจทันที คนเดิมของตนเองยังอยู่นะ กู้รั่วไห่ไอ้โง่คนนี้กล้าไปหยอกคนอื่นต่อหน้าเลย

แต่ว่าเพราะความแตกต่างของพื้นหลังของตน แม้ว่าเธอจะไม่พอใจ ก็ไม่กล้าพูดอะไร

เย่สวนคิ้วขมวดเป็นเส้นตรง หน้าเรียบนิ่งเฉย ขี้เกียจไปสนใจของมือสองอย่างกู้รั่วไห่ ดึงมือลู่เสี้ยงหยางไปเลือกเสื้อ

เยสแม่ง !

กู้รั่วไห่โกรธมาก ด่าว่าอยู่ข้างหลัง

ลู่เสี้ยงหยางก็ไม่อยากอะไรกับคนเหี้ยอย่างนั้นเหมือนกัน ถ้าไม่สบอารมณ์จริง ๆ ตบเขาให้ตายไปเลยก็ได้

หลังจากนั้น ก็เลือกเสื้อเสร็จแล้ว เย่สวนรูดบัตรจ่ายิน พาลู่เสี้ยงหยางเดินออกจากร้านอาร์มานี่

ฉากนี้กู้รั่วไห่เห็นจนกัดฟันแน่น เจ้าโง่นั้นทำไมถึงโชคดีขนาดนั้น หาคนงามล้มเมืองขนาดนั้นได้ เกาะผู้หญิงกิน

พูดตามตรง เมื่อก่อนเขาดูถูกพวกเกาะผู้หญิงกิน แต่ตอนนี้ ถ้าให้เขาเกาะเย่สวนกิน เขาก็ยอม

คิดแบบนี้ เขาก็มองคางเหวินจิ้งที่อยู่ข้าง ๆ โดยไม่รู้ตัว แค่รู้สึกว่าผู้หญิงคนนี้ยิ่งอยู่ยิ่งธรรมดา ไม่เหมาะกับตัวเองเลย

แม่งเอ้ย แต่งงานเร็วเกินไป ตอนนี้ก็ได้แต่เสียใจ

…

ผ่านไปยี่สิบนาที

ลู่เสี้ยงหยางกับเย่สวนกลับมาถึงบ้าน ไม่เจอหลิวจิ้งในห้องรับแขก ดูเหมือนจะยังไม่กลับมา

หลายวันมานี้ หลิวจิ้งกลับบ้านดึกตลอด ทุกวันถ้าไม่กลับมากลางดึก ไม่ก็ไม่กลับมาเลย