หนุ่มเศรษฐีลึกลับ นิยาย บท 328

บทที่ 328 กู้ชิวส่วยถูกพิษ

เมื่อได้ยินสิ่งที่ลู่เสี้ยงหยางพูด บนหน้าของหวังเสว่ก็มีเส้นสีดำตวัดขีดพาดผ่านจำนวนมาก ลู่เสี้ยงหยางทำเป็นด่าตนเองแต่จริงๆแล้วด่ากระทบอีกคน ถึงแม้จะพูดว่าตนเอง แต่ถ้าหากเป็นคนที่มีตาย่อมรู้ว่าเขาพูดถึงซุนยีเฉินชายสับปลับคนนั้น

ซุนยีเฉินคนสารเลวผู้นี้เพื่อจะได้ตนเองมาไว้ในมือถึงกับใช้งูปลอมมาแสดงละครตบตา

ในอนาคตถ้าหากเธอแต่งงานกับผู้ชายอย่างซุนยีเฉิน น่ากลัวว่ามันจะกลายเป็นเรื่องตลกในทีมอาชญากรรมเป็นแน่แท้

ยิ่งคิดก็ยิ่งโมโห หวังเสว่หันกลับมาจ้องมองซุนยีเฉินอย่างโหดร้ายแทบอยากกลืนเขาเข้าไปทั้งตัว

ซุนยีเฉินรีบก้มหน้าลงทันที ในใจคิดกับตัวเองแล้วว่า จะต้องฆ่าไอ้ลูกเขยขยะลู่เสี้ยงหยางคนนี้ให้ได้ และกล่าวโทษเขาที่มาทำลายเรื่องดีๆของตน ทำให้หวังเสว่ที่เคยยกย่องบูชาตนเองไม่สนใจเขาอีกแล้วในตอนนี้

ตอนนี้เองเพื่อแก้ไขความกระอักกระอ่วนใจ ไป๋เหวินปางจึงลุกขึ้นยืนและพูดพร้อมรอยยิ้มว่า : “เอาล่ะ พวกเราเดินเล่นกันต่อเถอะ ตอนนี้ก็สายแล้ว ใช่แล้วล่ะ พวกเราต้องรีบหาที่พักในคืนนี้ด้วย”

เมื่อพูดคำนี้ออกมา หลายคนต่างพยักหน้า นี่ก็ใกล้เวลาพลบค่ำแล้ว ถ้าหากหาที่พักไม่เจอล่ะก็คงจะได้นอนกลางดินกินกลางทรายกันแล้ว

แต่ในตอนนี้ หลายคนอยากถอนตัวออกจากกิจกรรมเที่ยวนอกเมืองนี้ แต่ก็ไม่อยากเสียหน้าจึงทำได้เพียงกัดฟันทนต่อไป

ตลอดทางในลำดับถัดมา มีสาวงามสามคน เย่สวน หวังเสว่และกงหยู่หนิงติดตามอยู่ข้างกายลู่เสี้ยงหยาง

บางครั้งลู่เสี้ยงหยางก็เล่าเรื่องตลกสั้นๆทำให้ทั้งสามคนหัวเราะอย่างมีความสุข

หลายๆคนมีแต่ความรู้สึกอิจฉา ลูกเขยแต่งเข้าบ้านคนนี้ทำบุญมาดีจริงๆสามารถทำให้สาวงามสามคนอยู่รอบตัวเขา

ซุนยีเฉินกัดฟันกรอดอยากจะกัดฟันของตนเองให้แตกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยจนแทบทนไม่ไหว

เชี่ยเอ๊ย! หวังเสว่เป็นคู่หมั้นของเขานะเว้ย ตอนนี้กลับถูกผู้ชายอีกคนแทะโลม

นี่มันคือการสวมเขาให้เขาอย่างไม่มีความละอายใจเลย

“เย็ดแม่ม ไอ้หน้าโง่ ฉันจะปล่อยให้แกเริงร่าไปอีกสักพัก คอยดูแล้วกันว่าฉันจะฆ่าแกยังไง” ซุนยีเฉินคิดในใจอย่างร้ายกาจ

หลังจากผ่านไปครึ่งชั่วโมง

ทุกคนค่อยๆหยุดเดินทีละคน ไม่ไกลจากด้านหน้าพวกเขามีทะเลสาบอันคดเคี้ยว

ถึงแม้ว่าทะเลสาบจะมีพื้นที่ไม่ใหญ่มากนัก แต่ก็เพียงพอในการสร้างความตื่นเต้นให้กับคนเหล่านี้ได้

อย่างน้อยก็ไม่ต้องกังวลเรื่องมื้อเย็นแล้ว ในหมู่ของพวกเขามีคนที่ว่ายน้ำเป็นหลายคน เพียงแค่ลงไปในทะเลสาบก็สามารถจับปลาสองสามตัวมาเป็นอาหารเย็นได้แล้ว

ในช่วงเวลานั้น หลายๆคนต่างพากันนั่งลงที่ริมทะเลสาบ

ซุนยีเฉินมีความเบิกบานใจ เขาเรียนว่ายน้ำมาตั้งแต่เด็กและยังเคยคว้าแชมป์ว่ายน้ำมาแล้วด้วย เขาเชื่อว่าอีกสักพักเขาจะได้แสดงความสามารถที่ทะเลสาบแห่งนี้

ถึงเวลานั้น เขาหวังว่าหวังเสว่จะเลิกคิดหยุมหยิมกับตัวเขาเสียที

อย่างไรก็ตามในตอนที่ทุกคนต่างพากันเบิกบานใจอยู่นั่นเอง จู่ๆกู้รั่วไห่ก็อุทานขึ้นมา : “พี่สาว พี่เป็นอะไรเหรอ? พี่อย่าทำให้ฉันตกใจสิ”

ทุกคนหันหน้าไปมองแล้วเห็นกู้ชิวส่วยล้มลงบนพื้นหญ้าริมทะเลสาบโดยไม่ไหวติง

คนทั้งหลายต่างพากันรวมตัวเข้าไปเพื่อต้องการดูว่าเกิดอะไรขึ้นกับเทพธิดา

ชายสวมแว่นตาที่มองดูแล้วมีความเป็นผู้ดีได้ลุกขึ้นยืนก่อนแล้วขันอาสาออกมาว่า : “ผมเป็นหมอครับ ให้ผมดูหน่อยครับ คุณกู้ไม่สบายหรือเปล่า?”

กู้รั่วไห่พยักหน้าแล้วรีบหาที่ว่างให้ชายคนนั้น

โจวซวิ่นไม่มีความลังเลใดๆ เขาย่อตัวลงแล้วเริ่มทำการตรวจสอบสภาพร่างกายของกู้ชิวส่วย

หลังจากนั้นไม่นาน โจวซวิ่นก็ขมวดคิ้วแน่นราวกับว่ากู้ชิวส่วยตกอยู่ในสถานการณ์ที่ไม่ค่อยจะดีนัก

กู้รั่วไห่รีบเอ่ยถามว่า “คุณหมอ พี่สาวของผมเป็นอะไรไป เธอโอเคใช่ไหม?”

โจวซวิ่นกล่าวว่า : “พี่สาวของคุณน่าจะถูกพิษ ยิ่งไปกว่านั้นยังเป็นพิษร้ายแรง ผมแนะนำว่าควรจะส่งไปโรงพยาบาลทันทีเพื่อทำการช่วยชีวิต ถ้าหากช้าเกินไปแล้วล่ะก็อาจจะเกิดเรื่องเศร้าขึ้นได้”

ห้ะ?

ถูกวางยา?