บทที่ 330 ถูกปล้นเครดิต
ซุนยีเฉินมองดูท่าทางการแสดงออกของทุกคนแล้วก็พูดด้วยเสียงเย้ยหยันว่า : “ทุกคน อย่ามองเขยแต่งเข้าบ้านคนนี้สูงนัก อาศัยแค่ตัวเขาจะสามารถรักษาได้ยังไง เมื่อกี้นี้เขาจะต้องเป็นแผนหลอกลวงอีกอันอย่างแน่นอน อย่ามองแค่ท่าทางที่สวยงาม ที่จริงแล้วมันคือการตอแหลทั้งนั้น เหอะ จนถึงตอนนี้คุณกู้ยังโคม่าไม่ได้สติอยู่เลย ผมคิดว่าน่าจะรอดยากแล้ว”
เมื่อได้ฟังคำนี้แล้ว กู้รั่วไห่ก็แค่นยิ้มออกมาและต้องการต่อสู้กับไอ้ขยะลู่เสี้ยงหยางจนแทบทนไม่ไหว
โจวซวิ่นหัวเราะเยาะแล้วพูดว่า : “ถ้าหากลู่เสี้ยงหยางเข้าใจทักษะทางการแพทย์จริงๆ ถ้าอย่างนั้นแล้วเขาคงจะไม่เป็นเขยแต่งเข้าบ้านที่ไร้ประโยชน์และมองทุกคนอย่างไม่พอใจไปทั่วอย่างนี้หรอก
ทันทีที่พูดคำนี้ออกมา คนทั้งหลายที่อยู่โดยรอบต่างพากันพยักหน้าแล้วคิดว่าคำพูดนี้สมเหตุสมผล
ลู่เสี้ยงหยางเป็นเพียงขยะที่ไร้ประโยชน์ จะรู้วิธีรักษาโรคและช่วยชีวิตคนได้อย่างไร ช่างเป็นการแสดงผาดโผนที่ยอดเยี่ยมอะไรเช่นนี้
บนหน้าของโจวซวิ่นแสดงสีหน้าที่เหมือนจะยิ้มแต่ก็ไม่ยิ้ม และเตรียมตรวจดูอาการของกู้ชิวส่วย
ฮ่าๆ น่ากลัวว่าเขยแต่งเข้าบ้านคนนี้ใกล้จะถูกทรมานจนตายแล้วสินะ
ให้ตายเถอะ! นี่มันเป็นการทำลายดอกไม้งามจริงๆ เทพธิดาที่งดงามสมบูรณ์แบบเช่นนี้กลับถูกลู่เสี้ยงหยางทำร้าย
โจวซวิ่นย่อตัวลงในทันที แล้วเปิดตาของกู้ชิวส่วยพร้อมกับมองดู
ทันใดนั้น เขารู้สึกสับสนเล็กน้อย เมื่อเห็นว่ารูม่านตาของกู้ชิวส่วยกลับมาเป็นปกติแล้ว เมื่อสูดลมหายใจลึกเข้าไปอีกครั้ง การหายใจก็กลับมาเป็นปกติด้วยเช่นกัน
กล่าวได้ว่านอกจากการอยู่ในสภาวะโคม่าแล้วสัญญาณชีพอื่นๆของกู้ชิวส่วยได้กลับมาเป็นปกติอย่างสมบูรณ์แล้ว
สิ่งนี้เป็นข้อบ่งชี้ว่าไม่มีพิษอยู่อีกแล้วอย่างสมบูรณ์แบบ
ให้ตายเถอะ หรือว่าพิษของเธอจะถูกเขยที่แต่งเข้าบ้านคนนี้แก้ไขแล้วจริงๆ?
โจวซวิ่นเกิดความรู้สึกยากที่จะเชื่อขึ้นมา ในใจรู้สึกประหลาดใจอย่างยิ่ง ถ้าเป็นเช่นนั้นจริง เขยที่แต่งเข้าบ้านคนนี้ก็แข็งแกร่งเกินไปแล้ว
แต่ทว่า โดยรวดเร็วมาก
“บ้าเอ๊ย ไม่น่าปล่อยให้ไอ้ขยะนี่มาขโมยออร่าของฉันไปได้เลย” โจซวิ่นกลอกตาหนึ่งรอบแล้วทันใดนั้นเองก็คิดวิธีจัดการได้แล้ว
เขายิ้มโดยพลันแล้วพูดอย่างหน้าด้านๆว่า “จู่ๆผมก็นึกขึ้นได้ว่าตอนที่ผมเรียนอยู่มหาวิทยาลัย อาจารย์เคยพูดถึงวิธีแก้พิษตามตำราสมุนไพรแพทย์แผนจีนให้ผมฟัง ตอนนี้ผมอยากลองทำดู ผมมั่นใจ 90%เลยว่าจะสามารถแก้พิษของคุณกู้ได้”
อะไรนะ?
ได้ยินสิ่งที่เขาพูดแล้ว ทุกคนล้วนแต่ประหลาดใจ
แต่ทว่าพวกเขาก็ปล่อยวางได้อย่างรวดเร็ว โจวซวิ่นเป็นหมอของโรงพยาบาลในเมืองปินเหอแล้วยังเป็นที่รู้จักอีกด้วย ในช่วงไม่กี่ปีมานี้มักจะมีผลงานอยู่ในวารสารทางการแพทย์ นิตยสารไทม์ประเมิณว่าในอีกไม่กี่ปีเป็นไปได้ที่โจวซวิ่นจะขึ้นสู่จุดสูงสุดในวงการแพทย์ของเปินเหอ และกลายเป็นบุคคลที่เป็นตัวชี้วัดทิศทางของวงการแพทย์ของปินเหอ
“ตอนนี้ผมต้องการวัตถุดิบยาสองสามอย่าง ทุกคนได้โปรดหามาให้ผมหน่อยเถอะ” โจวซวิ่นแสร้งพูดทันที : ไส้เดือน หล่อฮังก๊วย ดอกแดนดิไลออน(ไม้ล้มลุกประเภทวัชพืชขึ้นโดยทั่วไปมีสีเหลือง) ดอกกล้วยไม้สีม่วง”
พูดจบแล้ว กู้รั่วไห่ได้เป็นผู้นำให้การค้นหาวัตถุดิบยาเหล่านี้
เพื่อการเสแสร้งที่ดี โจวซวิ่นพูดว่าวัตถุดิบยาเหล่านี้ล้วนแต่เป็นของธรรมดาอย่างมากและสามารถพบเห็นได้ทุกที่
ถึงแม้ว่าพวกลูกเศรษฐีเหล่านี้จะห่วยแตกอย่างยิ่ง แต่ใช้เวลาเพียงสิบนาที ก็สามารถรวบรวมวัตถุดิบยาเหล่านี้มาให้เขาได้แล้ว
โจวซวิ่นหลอกลวงพวกเขาตามอำเภอใจแล้วนำไปให้กู้ชิวส่วยรับประมาณ
กู้รั่วไห่รีบเอ่ยถามด้วยความกังวลใจอย่างมากว่า : “หมอโจว พิษของพี่สาวผม สามารถแก้ได้จริงใช่ไหม?”
โจวซวิ่นพยักหน้าและพูดอย่างมั่นใจว่า : “วางใจเถอะ เธอจะฟื้นขึ้นมาภายในสองชั่วโมงนี้อย่างแน่นอน ถึงแม้ว่าวิธีการรักษาตามตำราสมุนไพรแพทย์แผนจีนที่อาจารย์ของผมสอนมันจะเรียบง่าย แต่สามารถแก้พิษได้ทุกชนิด ผมเองก็เพิ่งจะคิดได้โดยบังเอิญ”
ได้ฟังเขาพูดอย่างนี้แล้ว หลายๆคนต่างพากันพยักหน้า บนหน้ามีรอยยิ้มอย่างเป็นมิตรปรากฏขึ้น ภายในป่าลึกเช่นนี้ ถ้าหากเกิดอุบัติเหตุขึ้น หากคิดจะไปโรงพยาบาลก็น่ากลัวว่าจะไม่ทันการ ดูเหมือนว่าตอนนี้โจวซวิ่นจะเป็นเทพเจ้าที่ช่วยชีวิตพวกเขา
ทันใดนั้นเองคำยกย่องสรรเสริญโจวซวิ่นจำนวนมากก็ดังขึ้น
“ฮ่าๆ หมอโจวเป็นหมอเทวดาไม่มีใครเทียบได้จริงๆ ในอนาคตเขาจะต้องกลายเป็นผู้นำในวงการแพทย์ในปินเหอของพวกเราอย่างแน่นอน”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หนุ่มเศรษฐีลึกลับ