หนุ่มเศรษฐีลึกลับ นิยาย บท 331

บทที่ 331สถานที่อันตราย

หลังหนึ่งชั่วโมงผ่านไป ทุกคนรับประทานอาหารเสร็จเรียบร้อยแล้ว

ทุกคนต่างลุกขึ้นยืน เดินไปตามริมน้ำ เพื่อออกกำลังกายหลังอาหาร และเพื่อตรวจสอบ ถึงที่มาของทะเลสาบสายนี้

ทิวทัศน์ระหว่างทางสวยงามมาก เพราะงั้นทุกคนจึงเดินเล่นเป็นเวลากว่าสองชั่วโมงด้วยกัน ในที่สุดก็มาถึงต้นสาย ตอนที่เมื่อฟ้ามืด

ทุกคนตกอยู่ในความตะลึงจนอ้าปากค้าง สิ่งที่ปรากฏขึ้นตรงหน้าของพวกเขาในตอนนี้ คือทะเลสาบขนาดใหญ่ ซึ่งมีความใหญ่มากกว่าสนามฟุตบอลห้าแห่งรวมเข้าด้วยกัน

หากเทียบทะเลสาบเมื่อครู่กับทะเลสาบตรงหน้า ดุจดั่งเด็กทารกกับผู้ใหญ่ที่โตเต็มวัย

ภายใต้ดวงตะวันสาดส่อง พื้นผิวทะเลสาบที่สุดลูกหูลูกตา ฉาบไปด้วยแสงสีแดงอ่อน สายลมที่พัดพลิ้ว ระยับวับวาว

ทิวทัศน์ที่งดงาม จนไม่สามารถบรรยายออกมาเป็นคนพูดได้

ในเวลานี้เอง ใครบางคนได้ชี้ไปที่ใจกลางทะเลสาบพร้อมตะโกนขึ้น “ทุกคนดูนั่นสิ เหมือนว่าในนั้นจะมีเกาะอยู่ด้วย”

ทุกคนต่างจ้องมองไปตามสาย และได้พบกับเกาะหนึ่งที่ไม่ค่อยชัดเจนมากนัก

สะกิดต่อมความสงสัยของทุกคนให้อยากรู้มากขึ้นไปอีก ซุนยีเฉินเสนอให้ทุกคนว่ายน้ำข้ามไปยังเกาะนั่น เพื่อชมวิวที่น่าสนใจกว่านี้

เมื่อประโยคนั้นหลุดออก ทุกคนต่างหยักหน้าเห็นด้วย

การว่ายน้ำสำหรับลูกหลานเศรษฐีนั้น เป็นคาบวิชาที่จำเป็นที่จะต้องเรียนในวัยเด็ก เพราะงั้นโดยทั่วไปพวกเขาสามารถว่ายน้ำได้ทั้งหมด และไม่ใช่เรื่องยากสำหรับพวกเขา

ซุนยีเฉินมักชอบโอ้อวดต่อหน้าหวังเสว่ เขาจึงกระโดดลงไปเป็นคนแรก ด้วยความเร็วไปว่องไวที่สุด

พร้อมด้วยเซี่ยงหยู่โม่ และพวกไป๋เหวินปางที่ตามไปติดๆ

ลู่เสี้ยงหยางที่อยู่ด้านหลังเย่สวนเอง ก็กระโดดลงน้ำ ว่ายอยู่ข้างๆ เพื่อปกป้องเธอ จากอุบัติเหตุที่อาจเกิดขึ้น

ห้านาทีผ่านไป ทุกคนต่างมาถึงที่เกาะใจกลางทะเลสาบ

บนเกาะเต็มไปด้วยพุ่มไม้มากมาย ภายในพุ่ม มีดอกไม้หลายชนิด สีสันหลากหลาย แถมภายในพุ่มไม้ ยังมีก้อนหินประหลาดซ่อนอยู่

ทิวทัศน์ที่นี่ช่างแตกต่างจากทะเลสาบเมื่อสักครู่ ราวกับอยู่คนละภพกัน

ทุกคนต่างหยิบโทรศัพท์ออกมา เพื่อถ่ายรูปโพสต์ลงไทม์ไลน์ของตนเอง โอ้อวดวิวที่แสนสง่าตรงหน้า

ครึ่งชั่วโมงผ่านไป หลังทุกคนถ่ายรูปจนพึงพอใจ ในตอนนี้ ท้องฟ้าได้มืดสนิทลงแล้ว

ภารกิจหลังจากนี้ คือหาที่พักแรมภายในเกาะนี้ จะให้พักกลางแจ้งก็คงไม่ได้

ทุกคนต่างเปิดไฟฉายในโทรศัพท์ แบ่งออกเป็นหลายกลุ่ม เพื่อหาสถานที่พักแรมภายในเกาะ

แต่หลังจากที่เดินวนอยู่นาน แต่กลับไม่พบร่องรอยใดๆ ทั้งนั้น

ทุกคนได้แต่กลับไปยังที่เดิมของเกาะ เตรียมสร้างที่พักแรมชั่วคราว

ลู่เสี้ยงหยางขมวดคิ้วแน่น เขารู้สึกว่า เกาะนี้มีความผิดปกติอยู่

ในตำราโบราณ เกาะแห่งนี้ ในห้าธาตุแปดทิศบนตะวันตกเฉียงใต้ นี่เป็นสัญญาณเตือนของดินแดนอันน่าสยดสยอง

ลู่เสี้ยงหยางเกิดความเสียใจ เขาไม่ได้นำเข็มทิศฮวงจุ้ยของตนมาด้วย ไม่เช่นนั้น ก็จะสามารถแก้ข้อสงสัยของตนได้

ลู่เสี้ยงหยางยังคงมองไปโดยรอบ เพื่อตรวจสอบฮวงจุ้ย

เขายิ่งสังเกตคิ้วทั้งสองข้างก็ขมวดเข้าหากันแน่นมากขึ้นกว่าเดิม

ไม่ว่าจะฮวงจุ้ยหรือห้าธาตุแปดทิศ ที่นี่ก็เป็นที่อันตราย ไม่ควรอยู่ที่นี่นานนัก