หนุ่มเศรษฐีลึกลับ นิยาย บท 392

บทที่ 392 ครูสาวสวยเซ็กซี่

หลังจากนั้น ในระหว่างที่กินข้าว โอหยางรั่วสุ่ยก็ไม่ได้คุยกับลู่เสี้ยงหยางอีกเลย แต่เธอใช้สนทนาทั้งหมดกับเย่สวนคนเดียวเท่านั้น

อาหารมื้อนั้นใช้เวลาเกือบชั่นโมง

ช่วงบ่ายเย่สวนกับลู่เสี้ยงหยางต้องกลับไปเรียนต่อที่สถาบันหลงเสิน ดังนั้นโอหยางรั่วสุ่ยจึงขอตัวกลับไปก่อน

เมื่อมาถึงชั้นเรียนในสถาบันหลงเสิน ลู่เสี้ยงหยางเพิ่งนั่งลงบนที่นั่งของเขาก็สังเกตเห็นสายตาที่ยิ่งย่ามใจของหลายๆ คนจับจ้องมาที่ตัวเขา

ลู่เสี้ยงหยางรู้สึกงงงวยและถามจางสู้ที่นั่งข้างเขา “มีอะไรกันเหรอ? ผมลาช่วงเช้า เกิดอะไรขึ้นใช่ไหม?”

จางสู้ส่ายหัวแล้วตอบเขา “เปล่า ไม่มีอะไรหรอก แต่ว่าครูประจำชั้นสั่งให้นายไปคัดสูตรยามาหนึ่งร้อยรอบ นายคัดเสร็จแล้วเหรอ?”

ว่าไงนะ?

เมื่อได้ยินเช่นนี้ ลู่เสี้ยงหยางก็รู้สึกกระอักกระอ่วนใจทันที

อะไรกันเนี่ย เมื่อคืนเราอุตส่าห์เห็นยาล้างกระดูกที่ฉินหยุนเฟยให้เป็นของขวัญวันเกิดกับจูหยู่เจินนั้นหมดอายุไปแล้ว จูหยู่เจินไม่เพียงแต่ไม่เชื่อเราแต่ยังลงโทษเราด้วย เฮ่อ เราก็อุตส่าห์เอายาทะลุแดนให้กับนางไปเม็ดหนึ่งแล้วนะ นางยังคิดจะเอาเรื่องเราอีกหรือ?

เมื่อเห็นสีหน้าสับสนของลู่เสี้ยงหยาง จางสู้ก็รู้ทันทีว่าเขาไม่ได้ทำการบ้านมาย่างแน่นอน จากนั้นเขาส่ายหัวแล้วพูดต่อ “คาบแรกของบ่ายวันนี้ก็เป็นของครูโจ่ฉินนะ นางต้องตรวจการบ้านของนายเป็นคนแรกแน่”

ลู่เสี้ยงหยางรู้สึกหดหู่ ถ้ารู้ว่าจูหยู่เจินเป็นคนไร้มนุษยสัมพันธ์แบบนี้ เขาคงไม่เอายาทะลุแดนให้เธอหรอก

กริ๊ง ๆ ๆ!

ในเวลานี้ เสียงกริ่งเข้าชั้นเรียนได้ดังขึ้น

ไม่นานหลังจากนั้น ครูโจ่ฉินก็ถือตำรายาเดินเข้ามาในห้อง

สายตาของผู้ชายเกือบทั้งห้องก็ต้องตกมาที่เธอและไม่สามารถขยับไปไหนได้

โจ่ฉินที่ดูดีบวกกับหุ่นที่สุดเซ็กซี่ของเธอ เมื่อสวมเสื้อเชิ้ตสีขาวที่เรียบง่ายและกางเกงยีนรัดรูปแล้ว มันทำให้เธอดูเซ็กซี่มากกว่าเดิม

นี่มันเทพธิดาคาวบอยชัดๆ

โจ่ฉินเดินขึ้นไปบนหน้าชั้นเรียนแล้ววางหนังสือลงและถามลู่เสี้ยงหยางทันทีว่า “เมื่อคืนนี้ครูประจำชั้นไม่ได้มอบหมายการบ้านให้นายเหรอ? ไหนทำเสร็จแล้วหรือยัง?”

ลู่เสี้ยงหยางส่ายหัวตอบ “ยังครับ”

ยัง? โจ่ฉินขมวดคิ้วขึ้นทันที เธอรู้สึกไม่ดีต่อลู่เสี้ยงหยางตั้งแต่แรกอยู่แล้ว

ผู้ชายคนนี้เป็นลูกเขยที่ขออาศัยคนอื่น ตามความเป็นจริงแล้วเขาควรต้องขยันขันแข็งให้มากกว่านี้ แต่ไม่คิดเลยว่าเขาจะทำตัวไม่เอาไหนเลย

นี่มันหน้าด้านหน้าทนตัวพ่อเลยนะ

“เฮ่อ” โจ่ฉินได้แต่ถอนหายใจแล้วพูดกับลู่เสี้ยงหยางต่อ “ลู่เสี้ยงหยาง ถ้านายไม่อยากเป็นลูกเขยกระจอกที่คอยให้คนอื่นดูถูก นายต้องจริงจังกับชีวิต ต้องตั้งใจเรียนให้มากกว่านี้ มันถึงจะเปลี่ยนแปลงชะตากรรมชีวิตของนายได้”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ ลู่เสี้ยงหยางก็ทำได้เพียงพยักหน้าตอบด้วยรอยยิ้มอันขมขื่น

ฉินหยุนเฟยหัวเราะส่งเสียงดังขึ้นเป็นคนแรก เขามองไปที่ลู่เสี้ยงหยางด้วยสายตาเย้ยหยัน ไอ้ลูกเขยกระจอกคนนี้มันตลกจริงๆ ไปถึงไหนก็เอาแต่ให้คนอื่นคอยดูถูกอยู่เสมอ

โจ่ฉินไม่อยากทำให้ตัวเองต้องอารมณ์เสียเพราะเรื่องของลู่เสี้ยงหยาง ดังนั้นเธอจึงเตรียมเข้าสู่การเรียนการสอน

เวลาของคาบเรียนที่หนึ่งในช่วงบ่ายผ่านไปอย่างรวดเร็วจนมาถึงคาบเรียนที่สอง

คาบเรียนนี้เป็นคาบเรียนของครูประจำชั้นจูหยู่เจิน

ณ เวลานี้ จูหยู่เจินใส่ชุดกระโปรงยาวรัดรูปสีฟ้าเดินเข้ามาในห้องเรียน ซึ่งทำให้สายตาของผู้ชายหลายๆ คนต้องตกอยู่ในความเช็กซี่ของเธออีกครั้ง