หนุ่มเศรษฐีลึกลับ นิยาย บท 393

บทที่ 393 สวน ผมรักคุณ

ในท่ามกลางเสียงเยาะเย้ยของผู้คน เย่สวนเดินเข้าไปอย่างเร่งรีบจากที่ไม่ไกล

เมื่อคาบเรียนที่สองในช่วงบ่ายจบลง เธอคิดว่าจะเดินออกมาพักผ่อนให้หายเหนื่อยก่อน แต่เมื่อเธอเดินออกมาก็ได้เห็นลู่เสี้ยงหยางถูกลงโทษให้ยืนอยู่หน้าเสาธง เธอจึงรีบเข้ามาหาเขาทันที

ทุกคนที่เห็นเย่สวนเดินผ่านมาก็หลบทางให้เธอ

ในไม่ช้าเย่สวนก็เดินเข้ามาถึงตัวของลู่เสี้ยงหยาง เธอรู้สึกเป็นห่วงลู่เสี้ยงหยางมากเมื่อเห็นเขาตากแดดจนเหงื่อท่วมไปทั้งตัว

เย่สวนยื่นน้ำเปล่าให้ลู่เสี้ยงหยางก่อนโดยที่ไม่ถามถึงสาเหตุที่ลู่เสี้ยงหยางถูกทำโทษ

“รีบดื่มสิ เดี๋ยวจะเป็นลมก่อน” เย่สวนพูดด้วยความเป็นห่วง

หลายๆ คนที่ยืนอยู่รอบข้างต่างก็พากันตกใจ ให้ตายเถอะ เทพธิดาไม่ได้ดุลูกเขยกระจอกคนนี้เลย

ลู่เสี้ยงหยางหัวเราะเบาๆ ไม่ว่าจะยังไง ภรรยาของเขาก็ยังเป็นห่วงเขาอยู่ดี เขาจึงรับน้ำเปล่ามาแล้วดื่มหมดขวดทันที

แต่ในขณะนี้ก็เกิดความวุ่นวายในฝูงชนขึ้น

ด้านล่างของอาคารเรียน พวกเขาเห็นเทพธิดาอีกสามคนเดินเข้ามาทางนี้

กงหยู่หนิง หวังเสว่และเสว่เฟยเส่

ทั้งสามเป็นถึงเทพธิดาในสถาบัน แค่คนเดียวที่ปรากฏต่อหน้าผู้คนก็สร้างความฮือฮาอยู่แล้ว แต่นี่กลับเดินเข้ามาพร้อมกันทั้งสามคน

หลายๆ คนต่างก็คิดว่าเทพธิดาทั้งสามต้องมาดูโชว์ตลกอย่างแน่นอน

แต่สิ่งที่ทำให้ทุกคนต้องตะลึงนั้นก็คือ ไม่ว่ากงหยู่หนิงหรือหวังเสว่หรือว่าเสว่เฟยเส่ เมื่อเดินเข้ามาถึงตัวของลู่เสี้ยงหยางแล้ว พวกเธอต่างก็ยื่นขวดน้ำให้กับเขาคนละขวด

บ้าไปแล้ว นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?

หลายๆ คนที่เห็นต่างก็ไม่เชื่อในสายตาของตน แค่ไอ้ลูกเขยกระจอกคนหนึ่ง เรื่องอะไรที่เทพธิดาถึงต้องไปสนใจมันด้วย?

แม้แต่ลู่เสี้ยงหยางเองก็ยังแปลกใจ นี่เรามันเสน่ห์แรงขนาดนี้เลยหรือ?

แต่ตอนนี้ภรรยาอยู่ด้วย เขาจะทำให้ภรรยาของเขาหึงหวงไม่ได้ ดังนั้นเขาจึงส่ายหัวแล้วปฏิเสธสาวสวยทั้งสาม “ขอบคุณสำหรับน้ำใจของพวกคุณนะครับ แต่ภรรยาผมเอาน้ำให้ผมดื่มแล้ว ตอนนี้ผมหายกระหายน้ำแล้วล่ะ”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ ความหึงหวงในใจของเย่สวนก็หายไปเกือบหมด ตอนนี้เธอรู้สึกเชื่อใจลู่เสี้ยงหยางแล้ว

แม้ว่าสาวๆ มากมายจะชอบสามีของเธอ แต่เธอมั่นใจว่าเธอเป็นหนึ่งเดียวในใจของเขา

กงหยู่หนิงรู้สึกเขินจนหน้าแดงไปหมด เธอไม่คิดเลยว่าจะได้เปิดเผยความในใจต่อลู่เสี้ยงหยาง มันช่างน่าอายเหลือเกิน จากนั้นมือขาวเรียวของเธอก็เอาน้ำกลับไป

หวังเสว่ที่ยืนอยู่ข้างๆ ก็กลอกตาพูดกับเขา “นายคิดมากไปแล้ว ฉันแค่เปิดฝาขวดน้ำไม่ได้ จะให้นายช่วยเปิดเฉยๆ”

“.…..” ลู่เสี้ยงหยาง

นี่มันต่างอะไรกับการปั้นน้ำเป็นตัวหรือ?

ส่วนเสว่เฟยเส่ที่เป็นคนเย็นชาและได้รับฉายาว่าเทพธิดาแห่งน้ำแข็ง เธอไม่ได้แสดงสีหน้าใดๆ ได้แต่ยัดขวดน้ำใส่มือลู่เสี้ยงหยางแล้วเดินจากไป

ตั้งแต่ครั้งสุดท้ายที่ลู่เสี้ยงหยางเคยช่วยเธอไว้ในงานประมูล เธอก็เก็บเรื่องนี้ไว้ในใจไม่เคยลืม

ลู่เสี้ยงได้แต่เกาหัว ดูเหมือนว่าคนที่ภายนอกดูเย็นยะเยือกกว่าคนอื่นอย่างเสว่เฟยเส่ ภายในจะอบอุ่นและรู้จักตอบแทนบุญคุณมากกว่าคนอื่นๆ ด้วยซ้ำ

และในขณะนี้ หลายๆ คนจ้องมองไปที่ลู่เสี้ยงหยางด้วยสายตาเกลียดชัง เห็นได้ชัดว่าเขาตกเป็นเป้าหมายของการวิพากษ์วิจารณ์ของสาธารณชนไปแล้ว

เชี่ยเอ๊ย! มันก็แค่ไอ้กระจอกหลอกกินชาวบ้านคนหนึ่ง เป็นไปได้ไง? แม้กระทั่งดาวสี่ดวงในสถาบันยังสนใจมันได้?!