หนุ่มเศรษฐีลึกลับ นิยาย บท 393

บทที่ 393 สวน ผมรักคุณ

ในท่ามกลางเสียงเยาะเย้ยของผู้คน เย่สวนเดินเข้าไปอย่างเร่งรีบจากที่ไม่ไกล

เมื่อคาบเรียนที่สองในช่วงบ่ายจบลง เธอคิดว่าจะเดินออกมาพักผ่อนให้หายเหนื่อยก่อน แต่เมื่อเธอเดินออกมาก็ได้เห็นลู่เสี้ยงหยางถูกลงโทษให้ยืนอยู่หน้าเสาธง เธอจึงรีบเข้ามาหาเขาทันที

ทุกคนที่เห็นเย่สวนเดินผ่านมาก็หลบทางให้เธอ

ในไม่ช้าเย่สวนก็เดินเข้ามาถึงตัวของลู่เสี้ยงหยาง เธอรู้สึกเป็นห่วงลู่เสี้ยงหยางมากเมื่อเห็นเขาตากแดดจนเหงื่อท่วมไปทั้งตัว

เย่สวนยื่นน้ำเปล่าให้ลู่เสี้ยงหยางก่อนโดยที่ไม่ถามถึงสาเหตุที่ลู่เสี้ยงหยางถูกทำโทษ

“รีบดื่มสิ เดี๋ยวจะเป็นลมก่อน” เย่สวนพูดด้วยความเป็นห่วง

หลายๆ คนที่ยืนอยู่รอบข้างต่างก็พากันตกใจ ให้ตายเถอะ เทพธิดาไม่ได้ดุลูกเขยกระจอกคนนี้เลย

ลู่เสี้ยงหยางหัวเราะเบาๆ ไม่ว่าจะยังไง ภรรยาของเขาก็ยังเป็นห่วงเขาอยู่ดี เขาจึงรับน้ำเปล่ามาแล้วดื่มหมดขวดทันที

แต่ในขณะนี้ก็เกิดความวุ่นวายในฝูงชนขึ้น

ด้านล่างของอาคารเรียน พวกเขาเห็นเทพธิดาอีกสามคนเดินเข้ามาทางนี้

กงหยู่หนิง หวังเสว่และเสว่เฟยเส่

ทั้งสามเป็นถึงเทพธิดาในสถาบัน แค่คนเดียวที่ปรากฏต่อหน้าผู้คนก็สร้างความฮือฮาอยู่แล้ว แต่นี่กลับเดินเข้ามาพร้อมกันทั้งสามคน

หลายๆ คนต่างก็คิดว่าเทพธิดาทั้งสามต้องมาดูโชว์ตลกอย่างแน่นอน

แต่สิ่งที่ทำให้ทุกคนต้องตะลึงนั้นก็คือ ไม่ว่ากงหยู่หนิงหรือหวังเสว่หรือว่าเสว่เฟยเส่ เมื่อเดินเข้ามาถึงตัวของลู่เสี้ยงหยางแล้ว พวกเธอต่างก็ยื่นขวดน้ำให้กับเขาคนละขวด

บ้าไปแล้ว นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?

หลายๆ คนที่เห็นต่างก็ไม่เชื่อในสายตาของตน แค่ไอ้ลูกเขยกระจอกคนหนึ่ง เรื่องอะไรที่เทพธิดาถึงต้องไปสนใจมันด้วย?

แม้แต่ลู่เสี้ยงหยางเองก็ยังแปลกใจ นี่เรามันเสน่ห์แรงขนาดนี้เลยหรือ?

แต่ตอนนี้ภรรยาอยู่ด้วย เขาจะทำให้ภรรยาของเขาหึงหวงไม่ได้ ดังนั้นเขาจึงส่ายหัวแล้วปฏิเสธสาวสวยทั้งสาม “ขอบคุณสำหรับน้ำใจของพวกคุณนะครับ แต่ภรรยาผมเอาน้ำให้ผมดื่มแล้ว ตอนนี้ผมหายกระหายน้ำแล้วล่ะ”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ ความหึงหวงในใจของเย่สวนก็หายไปเกือบหมด ตอนนี้เธอรู้สึกเชื่อใจลู่เสี้ยงหยางแล้ว

แม้ว่าสาวๆ มากมายจะชอบสามีของเธอ แต่เธอมั่นใจว่าเธอเป็นหนึ่งเดียวในใจของเขา

กงหยู่หนิงรู้สึกเขินจนหน้าแดงไปหมด เธอไม่คิดเลยว่าจะได้เปิดเผยความในใจต่อลู่เสี้ยงหยาง มันช่างน่าอายเหลือเกิน จากนั้นมือขาวเรียวของเธอก็เอาน้ำกลับไป

หวังเสว่ที่ยืนอยู่ข้างๆ ก็กลอกตาพูดกับเขา “นายคิดมากไปแล้ว ฉันแค่เปิดฝาขวดน้ำไม่ได้ จะให้นายช่วยเปิดเฉยๆ”

“.…..” ลู่เสี้ยงหยาง

นี่มันต่างอะไรกับการปั้นน้ำเป็นตัวหรือ?

ส่วนเสว่เฟยเส่ที่เป็นคนเย็นชาและได้รับฉายาว่าเทพธิดาแห่งน้ำแข็ง เธอไม่ได้แสดงสีหน้าใดๆ ได้แต่ยัดขวดน้ำใส่มือลู่เสี้ยงหยางแล้วเดินจากไป

ตั้งแต่ครั้งสุดท้ายที่ลู่เสี้ยงหยางเคยช่วยเธอไว้ในงานประมูล เธอก็เก็บเรื่องนี้ไว้ในใจไม่เคยลืม

ลู่เสี้ยงได้แต่เกาหัว ดูเหมือนว่าคนที่ภายนอกดูเย็นยะเยือกกว่าคนอื่นอย่างเสว่เฟยเส่ ภายในจะอบอุ่นและรู้จักตอบแทนบุญคุณมากกว่าคนอื่นๆ ด้วยซ้ำ

และในขณะนี้ หลายๆ คนจ้องมองไปที่ลู่เสี้ยงหยางด้วยสายตาเกลียดชัง เห็นได้ชัดว่าเขาตกเป็นเป้าหมายของการวิพากษ์วิจารณ์ของสาธารณชนไปแล้ว

เชี่ยเอ๊ย! มันก็แค่ไอ้กระจอกหลอกกินชาวบ้านคนหนึ่ง เป็นไปได้ไง? แม้กระทั่งดาวสี่ดวงในสถาบันยังสนใจมันได้?!

บ้าเอ๊ย! ถ้าเป็นพวกเราที่ยืนอยู่หน้าเสาธงแล้วมีเทพธิดาทั้งสี่เอาน้ำมาให้ดื่ม พวกเรายอมถูกทำโทษแล้วยืนอยู่หน้าเสาธงทั้งภาคเรียนก็ได้

หลังจากนั้น เมื่อใกล้ถึงเวลาเข้าห้องเรียน คนมากมายที่ยืนล้อมลู่เสี้ยงหยางก็ค่อยๆ แยกตัวกันออกไป

หลังเลิกเรียนช่วงเย็นวันนี้ เย่สวนตั้งใจจะกลับบ้านไปพร้อมกับลู่เสี้ยงหยาง แต่ลู่เสี้ยงหยางคิดว่าเขายังทำการบ้านไม่เสร็จ ถ้าคืนนี้ไม่ทำการบ้านให้เสร็จ พรุ่งนี้เขาต้องถูกยัยแก่จูหยู่เจินทำโทษอีกแน่นอน

ดังนั้นลู่เสี้ยงหยางจึงขออยู่ต่อที่โรงเรียนเพื่อคัดหนังสือร้อยรอบที่จูหยู่เจินสั่งให้เสร็จก่อน จากนั้นค่อยกลับบ้านทีหลัง

ส่วนเย่สวนที่เพิ่งเดินออกจากโรงเรียนก็ได้รับสายโทรเข้าจากโอหยางรั่วสุ่ย

โอหยางรั่วสุ่ยนัดเธอออกไปกินข้าวเย็นก่อน จากนั้นค่อยไปเดินช้อปปิ้งต่อ

เย่สวนว่างพอดี เธอจึงตอบตกลงไป อีกอย่างเธอไม่ได้เจอกับโอหยางรั่วสุ่ยมานานหลายปีแล้ว ดังนั้นเธอจึงจะใช้โอกาสนี้เพื่อพูดคุยกับเธอ

สิบนาทีต่อมา เย่สวนกับโอหยางรั่วสุ่ยนัดเจอกันที่ร้านอาหารว่างร้านหนึ่ง ทั้งสองสั่งของว่างไปสองสามอย่าง จากนั้นก็ตรงไปที่ถนนคนเดิน

ในถนนคนเดินของเมืองปินเหอแห่งนี้ ส่วนมากจะขายของหรูหรา ดังนั้นจึงเป็นที่น่าสนใจของพวกเธอ

หลังจากนั้นไม่นาน เย่สวนกับโอหยางรั่วสุ่ยก็ได้ไปถึงถนนคนเดิน ในเวลานี้ท้องฟ้าค่อยๆ มืดลงและแสงสีเสียงในถนนคนเดินก็ค่อยๆ เริ่มขึ้น

ถนนคนเดินนี้คึกคักอยู่แล้ว แต่เมื่อบวกกับแสงสีเสียงมันก็ยิ่งทำให้ตื่นตามากขึ้น

โอหยางรั่วสุ่ยชอบที่นี่มาก ตั้งแต่สมัยที่เธออยู่เมืองปินเหอนี้แล้ว หลังจากห่างหายมานานหลายปี เมื่อเห็นภาพนี้เธอก็รู้สึกตื่นเต้นและหยิบโทรศัพท์มาถ่ายรูปโพสต์สเตตัสทันที

แน่นอนว่าสาวๆ ชอบถ่ายรูปโดยธรรมชาติอยู่แล้ว ดังนั้นเย่สวนก็ไม่ต่างอะไรกัน เธอก็หยิบโทรศัพท์ออกมาถ่ายรูปสวยๆ แล้วโพสต์ลงสเตตัสของเธอเช่นกัน

หลังจากนั้นพักใหญ่ โอหยางรั่วสุ่ยกับเย่สวนถึงจะหยุดถ่ายรูปแล้วเดินจับมือกันไปช้อปปิ้งต่อ

ในช่วงเวลานี้ โอหยางรั่วสุ่ยก็นึกถึงลู่เสี้ยงหยางที่เหลือขอคนนี้ ดังนั้นเธอจึงหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะเริ่มคุยกับเย่สวนสำหรับเรื่องของลู่เสี้ยงหยาง เพราะเธอคิดว่าลู่เสี้ยงหยางนั้นไม่คู่ควรกับเย่สวนเลย และเธอพยายามขอให้เย่สวนวางแผนอนาคตใหม่โดยเร็วที่สุด

แต่แน่นอนว่าเย่สวนต้องเข้าข้างลู่เสี้ยงหยางอยู่แล้ว

ด้วยเหตุนี้ ทั้งสองจึงเริ่มมีข้อขัดแย้งกันเล็กน้อย แต่ในที่สุดโอหยางรั่วสุ่ยก็ไม่สามารถเกลี้ยกล่อมเย่สวนได้ เธอทำได้เพียงหยุดพูดเรื่องนี้ แต่ในใจเธอก็ยังมีความตั้งใจที่จะทำให้ลู่เสี้ยงหยางออกไปจากชีวิตของเย่สวนให้ได้

ว้าว!

ในขณะนี้ แสงไฟหลากสีบนถนนคนเดินได้สว่างวาบขึ้นพร้อมกัน ตามด้วยคำว่า ‘สวน ผมรักคุณ’ ปรากฏขึ้นบนไฟ LED หลายดวงและหน้าจอ LED ขนาดใหญ่มากมาย

ด้วยฉากนี้ ผู้คนมากมายที่มาเดินถนนคนเดินต่างก็รู้สึกตื่นตาตื่นใจ

ใครก็ตามที่เห็นก็จะรู้ว่าต้องเป็นการเซอร์ไพรส์ของเทพบุตรเศรษฐีที่ต้องการบอกรักเทพธิดาของเขาอย่างแน่นอน

แต่เทพบุตรคนนี้จะดีเกินไปไหม? แค่ดูก็รู้ว่าเขาไม่ได้ขาดแคลนเรื่องการเงินอย่างแน่นอน เพราะป้ายโฆษณาบนถนนคนเดินนี้จะคิดค่าเช่าที่มีราคาสูงเสียดฟ้าเลยทีเดียว

เทพบุตรคนรวยคนนี้เช่าป้ายโฆษณา LED มากมาย ถ้าไม่มีเงินหลายๆ ล้านคงทำไม่ได้อย่างแน่นอน

ส่วนเย่สวนได้แต่จ้องตัวหนังสือบนหน้าจอ LED อย่างไม่กะพริบตา เธอรู้สึกใจสั่นระรัว ผู้หญิงคนนี้คือใครกันแน่ เธอช่างโชคดีจริงๆ ที่ได้รับการแสดงความรักที่งดงามเช่นนี้

เมื่อย้อนคิดกลับไปในงานแต่งของเธอกับลู่เสี้ยงหยาง มันช่างเป็นงานที่เงียบเหงาเหลือเกิน แม้วันนี้เธอจะยอมรับในตัวของลู่เสี้ยงหยางได้แล้ว แต่สำหรับชีวิตของเธอนั้น มันก็ยังเป็นที่น่าเสียดายอยู่ดี

โอหยางรั่วสุ่ยก็รู้สึกอึ้งไปสักพัก คำว่าสวนบนหน้าจอคงไม่ได้หมายถึงเย่สวนหรอกนะ?

หรือว่ามีคนแสดงความรักกับเย่สวนหรือ?

หลังจากคิดอีกแง่หนึ่งแล้ว มันไม่มีทางเป็นไปได้เลย เพราะเย่สวนก็แต่งงานไปแล้ว ใครจะตามจีบเธออย่างเปิดเผยแบบนี้ได้ล่ะ?

แต่ความจริงแล้ว ด้วยรูปร่างหน้าตาและความสามารถของเย่สวนนั้น การแสดงความรักแบบนี้มันยังน้อยไปด้วยซ้ำ

น่าเสียดายที่ไอ้กระจอกลู่เสี้ยงหยางได้พรากอนาคตที่สดใสของเย่สวนไป

ยิ่งคิดโอหยางรั่วสุ่ยก็ยิ่งโกรธ ดูเหมือนว่าเธอจะต้องทำให้เย่สวนตัดลู่เสี้ยงหยางออกจากชีวิตให้เร็วที่สุดแล้ว