หนุ่มเศรษฐีลึกลับ นิยาย บท 396

บทที่ 396 กล้ายุ่งของกูหรือ?

เดิมทีลู่เสี้ยงหยางคิดว่าจะเร่งการบ้านให้เสร็จก่อนภายในคืนนี้ แต่ครึ่งชั่วโมงก่อนหน้านี้ เขาได้รับสายจากถังหลงว่ามีคนมาตามจีบเย่สวนที่ถนนคนเดิน

ทันทีที่ได้ยินข่าวนี้ลู่เสี้ยงหยางก็โกรธจนลุกเป็นไฟ ให้ตายเถอะ กล้ามายุ่งกับภรรยาของเขา ตั้งใจสวมเขาให้เขาใช่ไหม?

แม้จะเชื่อใจเย่สวน แต่เขาก็ไม่อยากให้ใครมากวนใจเธอแบบนี้

เมื่อคิดเช่นนี้ เขาก็วางปากกาลงแล้วรีบตรงไปที่ถนนคนเดินทันที โชคดีที่โรงเรียนอยู่ไม่ไกลจากถนนคนเดิน ดังนั้นเขาจึงใช้เวลาเพียงครึ่งชั่วโมงก็มาถึงถนนคนเดิน

และในขณะนี้ เสียงพูดของลู่เสี้ยงหยางดังขึ้น ทุกคนก็หันหน้าไปมองและได้เห็นลู่เสี้ยงหยางปรากฏอยู่ตรงหน้า

“แมร่งเอ๊ย! ไอ้ลูกเขยกระจอกมาได้ไง?” ซุนยีเฉิน ไป๋เหวินปางและเซี่ยงหยู่โม่ ทั้งสามต่างก็มองหน้ากันและรู้สึกไม่คาดคิด แม้ทุกคนคิดว่าลูกเขยกระจอกคนนี้จะไร้น้ำยา แต่คารมที่ใช้ในการหลอกล่อหัวใจสาวๆ ของเขานั้น ทุกคนต้องยอมรับ

ดังนั้นการปรากฏตัวของลู่เสี้ยงหยางจึงลดอัตราความสำเร็จของเซี่ยงหยู่โม่ไปไม่น้อย

“เหอะ ไอ่คนกะล่อน ไปถึงไหนก็ต้องเจอ!” โอหยางรั่วสุ่ยคิดในใจและมองลู่เสี้ยงหยางเหมือนศัตรูคนหนึ่ง

ไอ้หมอนี่คงคิดจะทำลายอนาคตของเย่สวนอีกแล้วสิ

“หือ? อะไรกันเนี่ย?” ผู้คนรอบข้างไม่รู้ว่าลู่เสี้ยงหยางเป็นสามีของเย่สวน ทุกคนได้แต่สงสัยว่ามีมือที่สามเข้ามาได้อย่างไร

ในไม่ช้า ขณะที่ทุกคนยังคงสงสัยอยู่ ลู่เสี้ยงหยางก็เดินเข้ามาจับมือเย่สวนแล้วพูดด้วยรอยยิ้ม “เมียจ๋า มีแมลงวันมาตอแยคุณอีกแล้วสินะ”

เย่สวนพยักหน้า เธอไม่สามารถปกปิดความรังเกียจในใจที่ปรากฏตรงใบหน้าของเธอได้

ลู่เสี้ยงหยางยิ้มอย่างเย็นชา จากนั้นหันกลับมาพูดกับซุนยีเฉิน เซี่ยงหยู่โม่และไป๋เหวินปาง “พวกคุณจะไปให้พ้นเอง หรือว่าจะให้ผมเรียนเชิญ?”

เป็นคำพูดที่หยิ่งผยองอย่างที่สุด

ไงนะ? ไอ้ลูกเขยกระจอกกำลังข่มขู่พวกเราหรือ?

ซุนยีเฉิน เซี่ยงหยู่โม่และไป๋เหวินปางทั้งสามต่างก็คิดว่าตัวเองหูฝาดไป

จากนั้น ซุนยีเฉินยื่นมือออกไปสะกิดกลางอกลู่เสี้ยงหยางแล้วพูดชัดๆ ทีละคำ “ไอ้หนู เราให้เกียรตินายมากไปใช่ไหม? นายรู้สภาพของนายไหม? หน้าอย่างนายจะให้ความสุขกับคุณเย่สวนได้ยังไง ถ้านายรู้ตัวแล้วนายก็รีบไปให้พ้น ยิ่งเร็วยิ่งดี ฮ่า ๆ ถ้านายทำตัวดีๆ และทำให้คุณชายเซี่ยงพึงพอใจ บางทีเราอาจจะโยนเศษเหรียญให้นายก็ได้”

“นั่นสิ ถ้านายยังคิดจะยื้อคุณเย่และยังคิดจะหลอกใช้เธออีก พวกเราจะไม่ปล่อยนายไว้ เหอะ นายอย่ารอให้นั่งอยู่บนเก้าอี้คนพิการค่อยสำนึกผิดนะ” ไป๋เหวินปางก็ยิ้มพูดอย่างโอหัง

ลู่เสี้ยงหยางไม่ได้พูดอะไร เขาได้แต่จ้องมองเซี่ยงหยู่โม่เพื่อดูท่าทีของเขา

“เฮ้อ!” เซี่ยงหยู่โม่ถอนหายใจเบาๆ แล้วพูดกับลู่เสี้ยงหยาง “ลูกเขยไร้น้ำยาอย่างนายข้าเห็นมาเยอะแล้ว นายเกาะคุณเย่ไว้ไม่ยอมปล่อยก็เพื่อเงินเท่านั้น แต่นายไม่ต้องห่วงหรอกนะ ถ้านายยอมไปจากคุณเย่ นายต้องการเท่าไหร่ก็ว่ามา ข้าจะเป็นคนจ่ายให้นายเอง เอาเลย ว่ามาเลย”

เป็นคำพูดที่ฟังแล้วสบายหูมาก ทำให้สาวโสดทั้งหลายเอาแต่จ้องหน้าเซี่ยงหยู่โม่อย่างไม่คลาดสายตา

พระเจ้า นี่มันเจ้าชายในฝันจริงๆ แต่น่าเสียดายที่เขากลับสารภาพรักกับผู้หญิงที่มีคู่ครองไปแล้ว

ในทำนองเดียวกันก็มีผู้ชายหลายคนมองไปที่ลู่เสี้ยงหยางด้วยความอิจฉา ขอเพียงไอ้หมอนี่เอ่ยปากบอกราคาไป มันก็จะกลายเป็นเศรษฐีภายในพริบตา

ในสังคมปัจจุบัน ขอแค่มีเงินก็มีสาวๆ รายล้อมแล้ว