บทที่ 426 ตรารองหัวหน้าสโมสร
ลู่เสี้ยงหยางได้ยินสิ่งที่รองหัวหน้าสโมสรพูด ไม่ได้รู้สึกประหลาดใจเลย ตอนนี้แสดงความสามารถที่แข็งแกร่งของตัวเองออกมาแล้ว ถ้างั้นพวกเขาก็ต้องรั้งตัวเองไว้แน่นอน
แต่ว่าลู่เสี้ยงหยางก็เต๊ะท่า ไม่ได้ตอบตกลงง่ายๆ ส่ายหัวแล้วพูดปฏิเสธว่า:"ขอโทษครับ ตอนนี้ผมไม่ได้สนใจสโมสรกลั่นยาปินเหอแล้ว บ่อน้ำของพวกคุณเล็กเกินไป คาดว่าคงจะไม่มีที่ให้มังกรอย่างผม"
หา?
พอได้ยินสิ่งที่ลู่เสี้ยงหยางพูด ทุกคนก็มองหน้ากัน รู้สึกว่าประโยคนี้ฟังแล้วมันแปลกๆ
แม่งเอ้ย ชมตัวเองแบบนี้ได้ด้วยเหรอ?
ถ้าเปลี่ยนเป็นคนอื่น ด้วยนิสัยใจร้อนของน่าหรันเซี่ยวเซี่ยว เธอตบปากไปแล้ว เชี่ย พูดเป็นรึเปล่า? ไม่ถ่อมตัวหน่อยรึไง?
แต่ตอนนี้มันพูดออกมาจากปากไอดอลอย่างลู่เสี้ยงหยาง เธอรู้สึกว่าลู่เสี้ยงหย่างดุดันมากๆ
เริ่นปิงปิงหน้าบึ้ง ไม่เคยเจอคนที่ชมตัวเองแบบนี้เหมือนลู่เสี้ยงหยางเลย แต่เขาก็มีความสามารถ มีคุณสมบัตินี้
รองหัวหน้าสโมสรและท่านอาวุโสกู่รวมถึงเจ้าหน้าที่ทุกคนทำหน้าลำบากใจ ถ้าเป็นนักกลั่นยาคนอื่น ได้ให้พวกเขาลงทะเบียนก็ขอบคุณพระเจ้าแล้ว ยังกล้าเรื่องมากอีก ไม่เคยตายเลยจริงๆ
จากนั้น รองหัวหน้าสโมสรก็พูดต่อ:"นายพูดเงื่อนไขมาได้ ถ้าผมทำให้นายไม่ได้ นายค่อยไปลงทะเบียนที่สโมสรกลั่นยาที่อื่น"
เม่งเอ้ย วันนี้แม้ว่าจะให้สโมสรกลั่นยาปินเหอหมดเนื้อหมดตัว ก็ต้องรั้งลู่เสี้ยงหยางไว้ให้ได้
"พูดจริง?"ลู่เสี้ยงหยางยักคิ้วเบาๆ แล้วถามขึ้น
ฮ่าฮ่า ไอ้แก่นี้ได้เรื่องจริงๆ ถือว่าเขาหัวไว
"ผมรับประกันด้วยชื่อเสียงของรองหัวหน้าสโมสร ตราบใดที่เงื่อนไขที่นายกล่าวถึงเป็นสิ่งที่สโมสรกลั่นยาปินเหอของเราสามารถให้ได้ ผมก็ทำให้ได้หมด"รองหัวหน้าสโมสรกล่าวพร้อมกับตบหน้าอกของเขา
"ใช่ รองหัวหน้าสโมสรพูดถูก เขาตัดสินใจได้"คนอื่นๆก็คล้อยตามกันไป
"งั้นก็ได้ งั้นผมก็จะพูดเงื่อนไขของผมอย่างไม่ค่อยเต็มใจแล้วกัน"ลู่เสี้ยงหยางยิ้มพูด:"ผมต้องการยารวมจิตสามพันเม็ด ยาทะลุแดนหนึ่งร้อยเม็ด"
อะไรนะ? ยารวมจิตสามพันเม็ด? ยาทะลุแดนหนึ่งร้อยเม็ด?
เยสแม่ง! นี่มันเรียกข้อเสนอเยอะจริงๆ
มีหลายคนอึ้งกันหมด
ยารวมจิตยังได้ เป็นแค่ยาชั้นยอดในยาระดับหนึ่ง
แต่ยาทะลุแดนนี้สิ ไม่มีงานในตลาด ล้ำค่ามาก
แม้ว่าจะล้วงทุกอย่างของสโมสรกลั่นยาปินเหอออกมาแล้ว ก็เอามาได้แค่สิบกว่าเม็ดอย่างยากลำบาก แต่ลู่เสี้ยงหยางจะเอาหนึ่งรอยเม็ดทีเดียว นี่จะไปหาได้ที่ไหน?
แต่ว่าถึงเงื่อนไขของลู่เสี้ยงหยางจะยาก รองหัวหน้าสโมสรก็กัดฟันตอบตกลงไป:"ไม่มีปัญหา ของพวกนี้สมาคมการประมูลปินเหอของเราสามารถทำได้ ภายในสามวัน ยาที่นายต้องการจะมีครับ"
"ได้"ลู่เสี้ยงหยางพยักหน้า แอบดีใจเล็กน้อย ก่อนหน้านี้เขาเอาเงื่อนไขรวมกำลังผลของสำนักฉางเซิง ให้ถังหลงกับหลิวผิงแล้ว คนที่เข้าร่วมสำนักฉางเซิง ก็จะได้ยารวมจิตหนึ่งเม็ด ดังนั้นตอนนี้ลู่เสี้ยงหยางต้องการยารวมจิตจำนวนมาก พอดีสิ่งที่สโมสรกลั่นยาปินเหอไม่ขาดแคลนก็คือยา ดังนั้นลู่เสี้ยงหยางถึงได้ให้พวกเขาเสียครั้งใหญ่สักครั้ง
น่าหรันเซี่ยวเซี่ยวตื่นเต้นมากๆ แม้ว่าเธอจะเป็นลูกศิษย์ของรองหัวหน้าสโมสร แต่ปกติ ถ้าอยากได้ยาทะลุแดนสักเม็ด นั้นมันเป็นไปไม่ได้แน่นอน
ไม่นึกเลยว่า ตอนนี้ลู่เสี้ยงหยางจะเอาหนึ่งร้อยเม็ด อาจารย์ของเธอก็ตอบตกลง และยังตอบตกลงโดยไม่ต้องคิดเลย
เช่นนี้ก็ดูออกได้ว่า น้ำหนักที่ลู่เสี้ยงหยางอยู่ในใจอาจารย์มีมากแค่ไหน
หลี่ฉางเฟิงก้มหน้า ยิ่งอยู่ยิ่งมีความรู้สึกผ่านแพ้พุ่งออกมาจากใจเขา ด้วยระดับของเขา ในสโมสรกลั่นยา อย่างมากก็ได้ยาทะลุแดนแค่หนึ่งเม็ด แต่ลู่เสี้ยงหยางกลับได้หนึ่งร้อยเม็ด
สิ่งที่เคยน่าภูมิใจของเขา ตอนนี้ได้หายไปหมดแล้ว
เริ่นปิงปิงตกใจจนหุบปากไม่ได้ เดินทีสีหน้าเย็นชามีความอึ้งเต็มไปหมด นี่มันอึ้งสุดๆไปเลย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หนุ่มเศรษฐีลึกลับ