หนุ่มเศรษฐีลึกลับ นิยาย บท 427

บทที่ 427 สังกัดสำนักลำดับที่8

ตอนนี้ลู่เสี้ยงหยางกลับถึงบ้าน ก็ใกล้จะตอนเย็นแล้ว

เย่สวนกับหลิวจิ้งยังไม่กลับมา

ลู่เสี้ยงหยางตรงไปห้องนอน ปิดประตูห้อง นั่งบนเตียงแล้วเริ่มศึกษาวิชาอมตะ

ก่อนหน้านี้ ลู่เสี้ยงหยางคิดว่าวิชาอมตะลึกซึ้งเกินไป เขาฝึกไม่ได้แน่นอน แต่ช่วงเวลาที่ผ่านมานี้ เขาเรียนรู้ที่สถาบันหลงเสิน มีพื้นฐานที่มั่นคงมากในศิลปะการต่อสู้แล้ว

ลู่เสี้ยงหยางมั่นใจมาก วันนี้จะต้องทำความเข้าใจวิชาอมตะให้ได้

ลู่เสี้ยงหยางดูโครงร่างทั่วไปของวิชาอมตะก่อน เมื่อก่อนมีที่อ่านไม่เข้าใจเยอะ ตอนนี้จู่ๆก็กระจ่าง

จากนั้น ก็ดูขั้นตอนการฝึกโดยเฉพาะตั้งแต่ต้นอีกครั้ง

เป็นเช่นนี้ ลู่เสี้ยงหยางหมกมุ่นในการศึกษา เวลาผ่านไปเร็วมาก แป๊ปเดียวก็ผ่านไปสองชั่วโมง

หลังจากนั้น ลู่เสี้ยงหยางก็ปิดวิชาอมตะ เขาเข้าใจวิชาอมตะอย่างละเอียดถี่ถ้วนแล้ว ทุกรายละเอียดและขั้นตอนของการฝึกใน ก็จำขึ้นใจแล้ว

ต่อไป คือการนำไปปฏิบัติจริง เพื่อฝึกฝนวิชาอมตะ

ลู่เสี้ยงหยางหลับตาลงอย่างช้าๆ รวบรวมพลังทั้งหมด และระดมปราณในร่างกายของเขา

ปราณเหล่านี้เคลื่อนไปที่รอบๆ เส้นลมปราณที่กำหนดโดยวิชาอมตะ

ในสภาวะการฝึกฝนแบบนี้ ลู่เสี้ยงหยางเกือบจะถึงระดับของการลืมตัวเอง ราวกับว่าเขาไม่มีอยู่อีกต่อไป และเขาได้หลวมตัวเข้ากับธรรมชาติรอบๆ

เช่นนี้ เวลาจะผ่านไปเร็วขึ้น เหมือนสายน้ำ

เมื่อถึงตอนเย็น สามชั่วโมงผ่านไป

ตอนนี้ร่างกายทั้งหมดของลู่เสี้ยงหยางถูกห่อหุ้มด้วยออร่าสีดำหนาแน่น และออร่าสีดำเหล่านี้ยังคงแฝงอยู่ทั่วร่างกายของเขา ทำให้เขาดูเต็มไปด้วยออร่าที่แปลกประหลาดและอันตราย

ตู้มตู้มตู้ม!

ในเวลาเดียวกัน มีเสียงคลื่นที่ดังกระทบแนวปะการังดังมาจากร่างของเขา

ดูดีๆ ใช้ร่างกายของลู่เสี้ยงหยางเป็นจุดศูนย์กลาง ในพื้นที่หลายเมตรที่แผ่กระจายไปทุกทิศทาง อากาศถูกบีบออกไปหมดแล้ว พื้นที่บิดเบี้ยวเล็กน้อย และกลายเป็นโซนสุญญากาศอย่างสมบูรณ์

พูดแบบไม่เวอร์ไม่ใช่ ภายในขอบเขตสุญญากาศนี้ นั้นเป็นพื้นที่สยองขวัญเลือดและบีบคอฆ่าตัวตายอย่างมาก

ความสามารถต่ำกว่านักบู๊ระดับแปด แค่เข้ามาในพื้นที่นี้ ก็จะถูกบดจนเละแน่

นี่คือความสามารถเพิ่มเติมในการฝึกวิชาอมตะ พื้นที่นรกยมทูต

แค่ความสามารถเพิ่มเติมก็แข็งแกร่งขนาดนี้ จะเห็นได้ว่ายุทธ์ของวิชาอมตะนั้นทรงพลัง ยุทธ์ยิ่งมีพลังมากเท่าไหร่ ก็ยิ่งฝึกฝนยากก็ไม่แปลกใจเลยที่วิชาอมจะสามารถกลายเป็นยุทธ์ขั้นสูงสุดของสำนักจิ่วโยว ด้วยพรสวรรค์แบบนี้ของลู่เสี้ยงหยาง ยังต้องศึกษามานาน ถึงจะศึกษาอย่างละเอียดได้

ฟู่!

ทันใดนั้นลู่เสี้ยงหยางก็เปล่าลมออกมาจากปาก ดวงตาเบิกโพลง

ทันใดนั้น มีแสงสีดำก็ลอดออกมาจากรูม่านตาของเขา แสงสีดำยาวประมาณฝ่ามือ แต่มันก็หายวับไป

ฟู่ๆ

หลังจากนั้น แสงสีดำทั้งหมดที่เกาะอยู่รอบ ๆ ลู่เสี้ยงหยาง ราวกับทะเลยามน้ำลง เข้าสู่ร่างของลู่เสี้ยงหยางทั้งหมด หายไปเลย ลู่เสี้ยงหยางก็กลับคืนสู่สภาพปกติ

"ฮ่าฮ่า"ลู่เสี้ยงหยางตื่นเต้นมากๆ จู่ๆก็กระโดดลงมาจากเตียง

ตอนนี้ เขารู้สึกได้ว่า ทั้งตัวเต็มไปด้วยพลังที่ยากที่จะอธิบายอยู่

ในเวลาช่วงบ่ายสั้นๆ ปราณก็เพิ่มขึ้นสองเท่า

นี่ก็คือความโหดของวิชาอมตะ

การฝึกฝนของวิชาอมตะ ต้องใช้ปราณประทังไว้ แต่ว่า ในระหว่างที่ฝึกวิชาอมตะ ก็สามารถกระตุ้นการเพิ่มของปราณได้ นี่มันเป็นวัฏจักรที่สมบูรณ์แบบ ผลประโยชน์ด้วยกัน