บทที่471 บดขยี้ด้วยมือข้างเดียว
ต่อมา การต่อสู้ระหว่างเถ่ซานกับตระกูลหานยังคงดำเนินต่อไป เถ่ซานบุกเข้าไปในตระกูลหานแล้ว บุกเข้าไปข้างหน้าตลอด
เมื่อเป็นเช่นนี้ การต่อสู้ก็เริ่มเปลี่ยนไป
ผ่านไปห้านาที
เถ่ซานบุกเข้าไปถึงหน้าประตูห้องโถงในลานกว้างของตระกูลหานแล้ว
ยามของตระกูลหานได้รับบาดเจ็บหนัก และตอนนี้มีเพียงไม่กี่คนที่ยังต่อต้านอยู่
ตอนนี้สีหน้าบนใบหน้าของพวกเขาเต็มไปด้วยความหวาดกลัว ถ้าไม่ใช่กลัวความยิ่งใหญ่ของตระกูลหาน พวกเขาคงจะหนีแล้วจริงๆ
ตรงกันข้าม
จิตวิญญาณแห่งการต่อสู้ของเถ่ซานห้าวหาญมาก มีตัวตนอยู่เหมือนอย่างกับยมทูต ฆ่ายามด้วยหมัดและการเตะ หลังจากการหายใจกี่ครั้ง ยามทั้งหมดก็ถูกเถ่ซานฆ่าหมดแล้ว
เถ่ซานมีสีหน้าที่เย็นชามาก อย่างกับนักฆ่าที่มาจากนรก ก้าวเข้าไปในห้องโถง
ลู่เสี้ยงหยางหน้านิ่ง เอามือคล้อยหลัง เดินเข้ามาตามหลังเถ่ซาน
ทันใดนั้น สายตาของทุกคนก็จับจ้องไปที่ลู่เสี้ยงหยาง
นึกไม่ถึงเลยจริงๆ หมอนี้ให้ความประหลาดใจแก่พวกเขามาก แค่อาศัยลูกน้องคนหนึ่งของเขา ก็บุกเข้ามาในลานกว้างของตระกูลหานแล้วจริงๆ
หานจิ่วโจวขมวดคิ้วเป็นเส้นตรง เรื่องของวันนี้ ทำให้ตระกูลหานพวกเขาขายหน้ามาก
วิธีเดียวที่ชดเชยได้ก็คือ ฆ่าลู่เสี้ยงหยางตรงนี้เลย แล้วเอาหัวของเขาแขวนไว้นอกประตูตระกูลหานให้ทุกคนเห็น
หวังว่าวิธีเชือดไก่ให้ลิงดูนี้ จะสามารถสร้างความยิ่งใหญ่ของตระกูลหานขึ้นมาได้ใหม่
หานปิงหานกลับตาเป็นประกายขึ้นมา ลู่เสี้ยงหยางทำให้สถานการณ์ยิ่งวุ่นวาย เธอก็ยิ่งมีโอกาสพลิกสถานการณ์
แต่ว่าตอนนี้ สถานการณ์ยังวุ่นวายไม่พอ เธอต้องหาวิธีพยายามอีกหน่อย
เธอยิ้มหวานทันที แล้วพูดกับลู่เสี้ยงหยางว่า:"คนที่มีความแค้นกับนายคือฉัน นายมีอะไรไม่พอใจก็มาลงที่ฉันหมด ไม่จำเป็นต้องให้คนที่ไม่เกี่ยวข้องลำบากใจ"
ฟังจบ หลิวจวิ้นที่ยืนอยู่ข้างๆหานปิงหานร้องฮึในจมูก แล้วพูดกับลู่เสี้ยงหยางว่า:"ไอ้หนู ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป หานปิงหานก็คือผู้หญิงของผม หนี้ก่อนหน้านี้ของนายกับเธอ ตอนนี้ให้ผมจะชำระกับนาย"
ตระกูลหลิวของเขาคือตระกูลบู๊ สืบทอดต่อกันมาเป็นเวลาหลายร้อยปี ไม่เคยเห็นไอหนูอย่างลู่เสี้ยงหยางอยู่ในสายตาเลย
ฮึ เขาก็แค่อาศัยลูกน้องที่สู้เก่งแต่นั้นเอง? ลูกน้องแบบนี้ ตระกูลหลิวพวกเขามีตั้งมากมาย
ลู่เสี้ยงหยางไม่พูดอะไร แค่หรี่ตาเล็กน้อย กวาดมองหลิวจวิ้น จากนั้นตายตาก็จับจ้องไปที่หานจิ่วโจวอีกครั้ง พูดนิ่งๆว่า:"ก่อนหน้านี้ผมเคยบอกว่า สักวันหนึ่ง ผมจะมาหาที่ตระกูลหานของนายเอง ให้นายบอกเหตุผลมา ว่ามาเถอะ ตอนนี้นายอยากจัดการเรื่องนี้ยังไง?"
ประโยคนี้เหมือนจะเรียบนิ่ง แต่เต็มไปด้วยความโหด
เหมือนกับว่าในสายตาเขา สามารถเมินเฉยกับตัวตนที่อยู่ของตระกูลหานได้
สีหน้าหานจิ่วโจวเย็นชามากๆ ค่อยๆพูดออกมาทีละคำ:"วันนี้นายต้องตายอย่างแน่นอน"
นี่แสดงออกถึงท่าทีของเขาแล้ว ตระกูลหานกับลู่เสี้ยงหยางไม่ตายไม่เลิก อยากให้ตระกูลหานให้เหตุผลกับหมอนี้ มันไม่มีหรอก
พูดจบ คนระดับสูงของตระกูลหานก็พยักหน้ากัน นี่ก็คือความคิดในใจของพวกเขา
คนระดับสูงของตระกูลหลิวก็พยักหน้า เหมือนกับว่าคำตอบของหานจิ่วโจวเป็นไปตามคาดหมายของพวกเขา
มีเหล่าคนรวยรอบข้างส่ายหัว เห็นลู่เสี้ยงหยางก็เหมือนเห็นคนปัญญาอ่อน
หมอนี้น้ำเข้าสมองแล้วสินะ คิดว่าพาลูกน้องที่สู้เก่งมา ก็สามารถทำให้ตระกูลหานหวั่นได้เหรอ ฝันอยู่ชัดๆ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หนุ่มเศรษฐีลึกลับ