หนุ่มเศรษฐีลึกลับ นิยาย บท 49

บทที่ 49 แขกวีไอพีของบริษัท

ในเวลาต่อมา ลู่เสี้ยงหยางยังไม่มีสติกลับมาจ้าวหรูเย็นได้หน้าแดงไปแล้ว เหมือนกับภรรยาตัวน้อยที่เพิ่งแต่งงานใหม่ หันหน้าไปอย่างเขินอาย และวิ่งขึ้นไปชั้นบนอย่างรวดเร็ว

อึ้ม!

ริมฝีปากที่ลู่เสี้ยงหยางเพิ่งสัมผัสกับจูบของจ้าวหรูเย็นนั้น ทำให้พูดอะไรออกมาไม่ได้สักพัก

เมื่อกี้ เขากำลังพูดว่าจะขึ้นไปชั้นบนเพื่อดื่มน้ำสักหน่อย

แต่จ้าวหรูเย็นได้ยิน ทำไมมันถึงกลายเป็นดื่มน้ำลายจากในปากของเธอได้ล่ะ

“ผู้หญิงคนนี้คงจะเมาแล้วจริงๆ” ลู่เสี้ยงหยางส่ายหัวอย่างงุนงง เมื่อพูดถึงคนกำลังเมา จิตใต้สำนึกไม่ได้ถูกสมองควบคุม ดังนั้นจึงเป็นสาเหตุที่มีการเมาแล้วขับ และโศกนาฏกรรมวุ่นวายมากมาย

……

วันรุ่งขึ้น ตระกูลเย่กรุ๊ป

เจ้าหน้าที่ระดับสูงของตระกูลเย่ทั้งหมดได้มารวมตัวกันในห้องประชุม เห็นแต่เพียงใบหน้าของพวกเขาที่ดูหม่นหมอง ราวกับบีบคั้นเอาน้ำออกมา

โดยเฉพาะท่านย่า สีหน้ายิ่งดูน่าเกลียด หายใจถี่ๆ ดูเหมือนว่าจะได้รับกับความเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่

เย่สวนส่ายหัวอย่างเงียบๆ และถอนหายใจอยู่ในใจไม่หยุด เพียงครึ่งชั่วโมงที่ผ่านมาก พวกเขาได้รับรู้ข่าวที่สำคัญว่าไห่เทียนกรุ๊ปถูกบังคับให้ประกาศล้มละลายเนื่องจากปัญหาหนี้สินในต่างประเทศ

ไม่กี่วันที่ผ่านมา พวกเขาตระกูลเย่ใช้หุ้น 60% ของชิงสุยกรุ๊ปเป็นหลักประกัน เพื่อกู้เงินสด500ล้านจากธนาคาร ซื้อหุ้น10%ของไห่เทียนกรุ๊ป ตอนนี้ไห่เทียนกรุ๊ปได้ประกาศล้มละลายแล้ว แล้วเงิน500 นั้นเท่ากับสูญเปล่า

เมื่อดูจากสถานการณ์ตอนนี้ หุ้น 60%ของ ชิงสุยกรุ๊ป ตระกูลเย่คงไม่มีวิธีไถ่ถอนกลับมาแล้ว ด้วยเหตุนี้ ตามวิธีการปฏิบัติของธนาคาร พวกเขาจะต้องทำการประมูลหุ้น60%ของชิงสุยกรุ๊ป หรือจะบอกได้ว่า ผู้ถือหางเสือของชิงสุยกรุ๊ปในภายหลังจะไม่ใช่ตระกูลเย่อีกต่อไป

เย่หยุนเทาหลบไปนั่งอยู่ในมุมหนึ่ง ไม่กล้าที่จะออกมา ตอนนั้นเขาเป็นคนแนะนำให้ท่านย่านำชิงสุยกรุ๊ปไปจำนอง เพื่อนำเงินกู้จากธนาคารไปซื้อหุ้น10%ของไห่เทียนกรุ๊ป

หลายคนในตระกูลเย่มองดูเย่หยุนเทา ได้แต่โกรธแต่ไม่กล้าพูดอะไร แต่มันเป็นเงิน500ล้านจริงๆ ไม่คิดว่าจะต้องมาสูญเปล่าแบบนี้

“โธ่” ท่านย่าถอนหายใจยาว กุมมือทาบอกที่กำลังหงุดหงิดและพูดว่า “หยุนเทา เรื่องนี้ตกลงมันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ นายสามารถที่จะอธิบายกับพวกเราได้หรือไม่”

เย่หยุนเทาตัวสั่น และพูดอย่างอ่อนแรงว่า “คุณย่า ผมก็ไม่ทราบว่ามันจะเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น บริษัทใหญ่อย่างไห่เทียนกรุ๊ป ไม่คิดเลยว่าพวกเขาบอกว่าล้มละลายก็ล้มละลายจริงๆ”

“บอกว่าล้มละลายก็ล้มละลายงั้นเหรอ หยุนเทานายนี่ นายยังใจร้อนเกินไป ยังไม่ได้ตรวจสอบให้ดีก็มาพูดกับฉันแล้ว ซื้อหุ้นของไห่เทียนกรุ๊ปจะมีกำไรคงที่ไม่ขาดทุน” ท่านย่าตำหนิด้วยความไม่พอใจ

เมื่อได้ยินเช่นนี้ เย่หยุนเทาก็ไม่กล้าที่จะพูดอะไรอีก ได้แต่นั่งลงและไหลตามน้ำไป

และหลายคนในตระกูลเย่ล้วนเป็นคนไม่มีจุดยืนเป็นของตัวเอง ฝ่ายใดได้เปรียบ พวกเขาก็อยู่กับฝ่ายนั้น ในตอนนี้พวกเขาเริ่มคล้อยตามท่านย่า ค่อยๆบ่นใส่เย่หยุนเทาทีละคน

“ใช่สิ หยุนเทา เรื่องนี้เป็นสิ่งที่นายทำไม่ถูกต้อง ไม่เข้าใจสถานการณ์ของไห่เทียนกรุ๊ปอย่างชัดเจน แต่กลับลงทุนไปตามอำเภอใจ แล้วเป็นยังไงล่ะ 500ล้านก็ไม่มีแล้ว”

“หยุนเทา นายต้องรับผิดชอบในเรื่องนี้”

“เป็นเพราะ หยุนเทา ตระกูลของพวกเราจึงต้องสูญเสีย500ล้าน นายจะต้องหาวิธีชดใช้กลับมา”