หนุ่มเศรษฐีลึกลับ นิยาย บท 509

บทที่ 509 วิชาดาบเดียว

ไม่ว่าอย่างไร ผู้อาวุโสสามก็เป็นถึงนักบู๊ระดับแปด แถมยังเป็นถึงสุดยอดปรมาจารย์ ในนักบู๊ระดับแปด แต่ไม่คิดเลย ว่าจะถูกลู่เสี้ยงหยางเตะจนปลิวออกไปข้างนอก

ทุกคนรอบกายต่างถลึงตาโต ด้วยความไม่คาดฝัน

ไอ้ยาจกนี่น่ากลัวถึงขนาดนี้เชียวหรือ?

“นี่มัน?” ผู้อาวุโสใหญ่และผู้อาวุโสรองต่างประหลาดใจ พวกเขารับรู้ในความสามารถของผู้อาวุโสสามดี ลู่เสี้ยงหยางเตะเขาจนปลิวอย่างง่ายดาย นั่นก็หมายความว่าความสามารถของลู่เสี้ยงหยางแข็งแกร่งกว่าผู้อาวุโสสาม

หลังจากที่ผู้อาวุโสสามถูกเตะจนปลิว เขาดูสะใจผิดปกติ “ดี มาอีกรอบ”

วิชาบู๊ที่เขาฝึกคือการฝึกร่างด้วยวัสถุ ไม่ว่าจะเป็นพละกำลังของร่างกายหรือความยืดหยุ่นของร่างกาย ก็แข็งแกร่งอย่างมาก

แต่ก่อนที่เขาเผชิญหน้ากับศัตรู แค่พละกำลังเขาก็กินขาดแล้ว แต่วันนี้ ลู่เสี้ยงหยางไม่ได้ใช้อาวุธแต่อย่างใด ก็เตะเขาจนปลิวได้อย่างสบาย ก็เท่ากับว่าลู่เสี้ยงหยางนั้นมีความแข็งแกร่งอย่างมาก

เข่นนี้ เขาก็จะได้ตายกันไปข้างกับลู่เสี้ยงหยาง!

เป็นไปตามคาด จำคำ ผู้อาวุโสสามขยับฝีเท้า พุ่งเข้าใส่ลู่เสี้ยงหยางราวกับสัตว์ร้าย

ลู่เสี้ยงหยางหลี่ตาลง ดูเหมือนว่าร่างกายของผู้อาวุโสสามจะแข็งแกร่งกว่าที่เขาคิดเอาไว้ซะอีก เมื่อสักครู่นี้ แม้ว่าเขาจะไม่ได้ใช้พละกำลังของวิชาบู๊ เขาใช้กำลังของร่างกายในการออกแรงล้วนๆ แต่ต่อให้เป็นอย่างน้อย ก็สามารถเตะให้นักบู๊ระดับแปดทั่วไปพิการได้

เพราะงั้นในสถานการณ์ตรงหน้า ลู่เสี้ยงหยางเกิดไอเดียบางอย่างขึ้นมาได้ วันนี้เขาจะใช้ผู้อาวุโสทั้งสามทดลองว่าร่างกายของเขาแข็งแกร่งมากแค่ไหน

ปัง!

ในขณะที่ลู่เสี้ยงหยางตกอยู่ในห้วงแห่งความคิด ผู้อาวุโสสามได้ประชิดตัวของลู่เสี้ยงหยางเป็นที่เรียบร้อย หมัดที่ใหญ่ราวกับกระสอบทรายถูกง้างขึ้น มุ่งไปที่หัวสมองของลู่เสี้ยงหยาง

หมัดนี้มีเสียงสะท้อนดังกึกก้อง หมัดที่วาดอยู่กลางอากาศก่อให้เกิดเสียงที่ดังลั่น

หมัดนี้ผู้อาวุโสสามใช้ร่างกายในการปล่อยพลังออกไป ซึ่งมีความแข็งแกร่งกว่านักบู๊ระดับแปดทั่วไปมาก

ลู่เสี้ยงหยางสายตาประกาย กำหมัดขึ้นเช่นเดียวกัน เหวี่ยงหมัดออกไปในลักษณะเดียวกัน

หมัดนี้อาศัยความแข็งแกร่งของร่างกายในการกระตุ้นออกมาเช่นเดียวกัน

เสียงสะท้อนหมัดนี้เมื่อเทียบกับหมัดของผู้อาวุโสสาม ไม่ดังเท่ากับเสียงเหวี่ยงหมัดของผู้อาวุโสสาม

ลู่เสี้ยงหยางวาดหมัดผ่านกลางอากาศ โดยไร้เสียงใดๆ ทั้งสิ้น ราวกับว่าปล่อยหมัดธรรมดาออกไป

เมื่อเห็นอย่างนั้น ผู้อาวุโสสามเผยรอยยิ้มที่เยาะเย้ย หัวเราะออกมาเสียงดัง “ไอ้หนู แกไม่ประมาณตัวเองเลย แขนข้างนี้ของแก จะได้กลายเป็นชิ้นเนื้อเดี๋ยวนี้” “งั้นหรือ? คำพูดเดียวกันผมก็ส่งให้คุณด้วย” ลู่เสี้ยงหยางปล่อยเสียงหัวเราะออกมา

ปัง!

หมัดของทั้งคู่ปะทะเข้าหากันอย่างรวดเร็ว พริบตาเดียว รอยยิ้มบนใบหน้าของผู้อาวุโสสามค้างเติ่ง

นาทีนี้ เขารู้สึกได้ถึงพลังบางอย่างถูกปล่อยออกมาจากร่างกายของลู่เสี้ยงหยาง พยุงแขนของเขาแล่นผ่านร่างกายของตน

กำปั้นที่ได้รับผลกระทบโดยตรงมากที่สุดโลหิตพลุ่งพล่าน ก่อนที่ร่างทั้งร่างจะปลิวออกไป ราวกับว่าวที่สายขาด

ปัง!

ท้ายที่สุดร่างกายของเขากระแทกเข้ากับผนังของโรงแรม ผนังเกิดรอยร้าวเป็นรูลึกลงไป จนทะลุออกไปนอกผนังล่วงลงกับพื้น

อัก!

ผู้อาวุโสสามรู้สึกลำคอสั่นคลอน กระอักเลือดออกมา

แม้ว่าจะได้รับบาดเจ็บ แต่ผู้อาวุโสสามก็ยังคงมีทีท่าที่บ้าคลั่ง พลันกระโดดลุกขึ้นจากพื้น หัวเราะใส่ลู่เสี้ยงหยางเสียงดัง “ฮ่าฮ่า สะใจ สะใจ มาอีกรอบ”