หนุ่มเศรษฐีลึกลับ นิยาย บท 527

บทที่ 527 ความสามารถของอาจารย์ลู่

ในตอนนี้เอง สิ่งที่เกินความคาดหมายของทุกคน ดาราดังที่สูงศักดิ์อย่างหยางฉุนฉุนกลับโค้งคำนับให้กับลู่เสี้ยงหยาง พร้อมเอ่ยอย่างเคารพยำเกรง “คุณลู่เองก็อยู่ด้วย บังเอิญจังเลยนะคะ”

อะไรนะ?

ให้ตายนี่มันเกิดอะไรขึ้น?

ในพริบตา ทุกคนรอบข้างต่างเบิกตากว้าง ใบหน้าตกตะลึง

โดยเฉพาะเหล่าสมาชิกของตระกูลเย่ ความตกใจนี้ยากที่จะอธิบายเป็นคำพูดได้ หัวใจของพวกเขาเต้นรัวจนสุดแรงเกิดในทรวงอก เสมือนกับว่าจะระเบิดออกมาให้ได้เสียอย่างนั้น

ทำไมกัน? ทำไมดาราดังอย่างหยางฉุนฉุนต้องให้ความเคารพยำเกรงต่อลู่เสี้ยงหยางด้วย

“เฮ้ย พี่ พี่กินยาลืมเขย่าขวดรึเปล่า?” หยางหยูนนิ่งแข็งราวกับท่อนไม้ ทีแรกคิดว่าหากพี่สาวของเขามา ใช้เพียงแค่นิ้วเดียวก็บดขยี้ลู่เสี้ยงหยางให้เละคามือได้แล้วแท้ๆ

ตรงกันข้าม พี่สาวของเขากลับเกรงอกเกรงใจลู่เสี้ยงหยาง

บ้าเอ๊ย ไม่มีเหตุผลเลยนี่นา

นี่มันนี่มัน…..

โอหยางรั่วสุ่ยตกตะลึงจนพูดอะไรไม่ออก แต่ก่อนในความเข้าใจของเธอที่มีต่อลู่เสี้ยงหยาง เธอแค่รู้ว่าลู่เสี้ยงหยางบู๊เก่ง แต่ดูเหมือนว่า นั่นเป็นเพียงส่วนหนึ่งเล็กๆ ของลู่เสี้ยงหยางเท่านั้น

ชั่วพริบตาเธอรู้สึกเหมือนว่ารอบกายของลู่เสี้ยงหยางถูกปกคลุมไปด้วยชั้นหมอก เต็มไปแล้วเสน่ห์การล่อลวงเย้ายวนอย่างร้ายแรง

ส่วนลู่เสี้ยงหยางเพียงแค่ตอบรับสั้นๆ ต่อการทำความเคารพของหยางฉุนฉุน ด้วยทีท่าไม่ยินดีเท่าใดนัก

หยางฉุนฉุนเริ่มประหม่า หันไปถลึงตาใส่หยางหยูน “คุณลู่ ต้องมีการเข้าใจผิด……”

ไม่จบได้จบประโยคดี ลู่เสี้ยงหยางยกมือขึ้นขัดประโยคของเธอ “ไม่ต้องพูดมาก น้องชายของคุณขับรถชนผู้หญิงของผมจนต้องเข้าโรงพยาบาลไม่รู้เป็นตายร้ายดียังไง ทางที่ดีคุณควรขอพรภาวนาให้ผู้หญิงของผมปลอดภัย ไม่อย่างนั้นผมจะให้น้องชายของคุณชดใช้ด้วยชีวิต”

อะไรนะ?

เมื่อได้ยินอย่างนั้นหยางฉุนฉุนสีหน้าเย็นชาขึ้นมา

ก่อนหน้านี้การที่เธอให้ความเกรงใจต่อลู่เสี้ยงหยาง เป็นเพราะเธอรู้ดีว่าลู่เสี้ยงหยางไม่ควรที่จะล่วงเกิน แต่ตอนนี้ลู่เสี้ยงหยางกลับพูดจาโอหังได้ถึงขนาดนี้ ต้องการชีวิตของน้องชายเธอ

เหอะ โอหังเกินไปแล้ว หากทำให้เธอโกรธขึ้นมา ด้วยเส้นสายความสัมพันธ์ของเธอ หากต้องการสู้ต่อกรกับลู่เสี้ยงหยางให้ตายกันไปข้าง ก็ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้

เมื่อคิดได้อย่างนั้นเธอหัวเราะอย่างเย็นชา หยางฉุนฉุนเอ่ยกับลู่เสี้ยงหยาง “ดูเหมือนว่าคุณคงไม่อยากเจรจากับฉันสินะ”

ลู่เสี้ยงหยางส่ายหน้าหัวเราะเยาะ “คุณไม่มีสิทธิ์ที่จะเจรจากับปม”

…..หยางฉุนฉุน ไร้คำพูดอย่างมาก สีหน้าของเธอเขียวปั้ดด้วยความโกรธ

ให้ตาย มันเป็นใครกัน? เธอให้เกียรติเขาหน่อย คิดว่าตัวเองใหญ่มาจากไหน

เธอเรียวทั้งสองข้างกำแน่น หยางฉุนฉันอยากจะฉีกหน้ากับลู่เสี้ยงหยางให้แหกกันไปให้รู้แล้วรู้รอด แต่ในเวลานี้เอง หยางฮุยหวงดึงเธอไปอีกทาง กระซิบแผ่วเตือนเธอว่าลู่เสี้ยงหยางนั้นน่ากลัวมากแค่ไหน “คุณหยาง ผมคิดว่าวันนี้น้องชายของคุณล่วงเกินอาจารย์ลู่ เป็นความโชคร้ายของน้องชายคุณ เห็นแก่ที่เราเป็นเพื่อนกัน ผมขอเตือนเอาไว้อย่าง ทางที่ดีคุณอย่าเข้าไปยุ่งเกี่ยว ไม่อย่างนั้น ไม่ว่าใครก็ช่วยคุณไม่ได้” หยางฮุยหวงจับจ้องหยางฉุนฉันพร้อมกล่าวด้วยความเคร่งขรึม

หยางฉุนฉุนขมวดคิ้วอย่างสงสัย กล่าวอย่างไม่อยากเชื่อ “คุณอย่าเวอร์ไปหน่อยเลย ต่อให้เขาเป็นเศรษฐีอันดับหนึ่งของปินเหอ ฉันก็ไม่กลัว”

ที่มากไปกว่านั้นไอ้หมอนี่ไม่ใช่มหาเศรษฐีอันดับหนึ่งของปินเหอ คิดว่าตัวเองมีเงินหน่อยเก่งมากหรือไง