ฮูหยินไร้พ่าย นิยาย บท 25

7

หลี่เจินเหริน

ข้าออกมาเดินเล่นที่ส่วนโบตั๋นกับฮองเต้พูดคุยกันตามประสาคนเคยรู้จักกันมาหลายปีไม่น่าเชื่อว่าเด็กน้อยในวันวานกลายเป็นบุรุษที่สง่างามขนาดนี้แล้ว

"20 ปีก่อนไม่น่าเชื่อว่าท่านแม่ทัพจะฆ่าตัวตายเหตุเพราะเสร็จพี่เจ็ดทำเช่นนั้น"

"เรื่องมันผ่านมาแล้ว"

"ตอนที่เสด็จพี่เจ็ดทำเช่นนั้นกับท่านแม่ทัพหลี่ต่อมาเลยกลับตำหนักไม่ออกไปไหนข้าที่ยังเด็กเห็นท่านพี่เจ็ดตรอมใจตายไปเสด็จพี่เจ็ดรักท่านแม่ทัพมากนะ"

"ถ้ารักข้าจริงควรเลือกข้าตั้งแต่ต้นเหตุใดจึงต้องเลือกสตรีนางอื่นด้วยองค์ชายมากมายเหตุใดต้องเป็นเขากัน"

"ท่านแม่ทัพสิ่งที่ข้าช่วยได้ในตอนนี้ก็คือให้ท่านได้สมหวังกับเขา"

"เจ้ารู้ได้อย่างไรว่าเป็นข้า"

"ความเคยชินที่เคยได้สัมผัสข้ารู้สึกว่าท่านเหมือนตอนอดีตมากท่านแม่ทัพลองเปิดใจให้เขาเถอะนะ"

"เห็นแก่เจ้าที่ดีกับข้าเสมอมา..."

"ท่านแม่ทัพเอกก็รักเสด็จพี่เจ็ดมิใช่หรือเหตุใดยังดื้อดึงอีกล่ะต้องรีบทำก่อนที่จะสายเกินไปนะ"

"ข้ารู้ แต่เพราะโดนบังคับให้แต่งงานโดยไม่เต็มใจเลยรู้สึกอึดอัด"

"ท่านไม่ต้องคิดมากหรอกนะท่านมีเรื่องอะไรไม่สบายใจมาบอกข้าได้ทุกอย่าง"

"ได้ขอบคุณเจ้ามากนะที่คอยปลอบข้าเช่นนี้"

1 ปีต่อมา