ในอีกห้องหนึ่งของโรงแรม ธีภพลืมตาด้วยความสะลึมสะลือ ศีรษะหนักอึ้งไปหมด ความทรงจำเมื่อคืนที่หลงเหลืออยู่ก็ค่อย ๆ ปรากฏขึ้นต่อหน้าเขา
เขาจำได้ว่าทุกคนกำลังสนุกสุดเหวี่ยงกันในห้องคาราโอเกะนั้น ต่างดื่มเหล้ากันเข้าไปไม่น้อย คืนนั้นระดับการดื่มเหล้าของเขาค่อนข้างแย่ ไม่เหมือนกับระดับการดื่มเหล้ายามปกติทุกครั้ง อีกทั้งยังรู้สึกว่าร่างร้อนผ่าวไปทั้งตัวอย่างน่าประหลาด
เมื่อคืนเขาหรี่ตาเห็นสาริศาเดินโซซัดโซเซออกจากห้องคาราโอเกะไป เขากลัวว่าเธอจะได้รับอันตราย จึงพยายามลุกขึ้นตามออกไป หลังจากนั้นเหมือนกับมีมือหนึ่งเข้ามาจับประคองไว้ และสาริศาก็คลาดสายตาไปในเวลานี้……
ในขณะที่ธีภพกำลังนอนครุ่นคิดภาพเมื่อคืนอยู่บนเตียง มีผู้หญิงคนหนึ่งยื่นแขนมาลูบไล้อยู่ที่เส้นผมของเขาอย่างอ่อนโยน
เขาสะดุ้ง แล้วก็เห็นไรยาที่อยู่ข้างกายของเขา โดยเสื้อผ้าหลุดลุ่ย มองมาทางเขาด้วยแววตาที่อ่อนโยนและเขินอาย
ธีภพมองเห็นไรยานอนอยู่ข้างตัวเองด้วยเสื้อผ้าที่ไม่เป็นระเบียบเรียบร้อย และห้องที่เต็มไปด้วยความรก สักพักถึงได้เข้าใจในทันทีว่าเมื่อคืนเกิดอะไรขึ้น
ในใจรู้สึกถึงความสิ้นหวัง
เป็นไปได้อย่างไร……เห็น ๆ อยู่ว่าเขาจะไม่แตะต้องตัวของไรยาอีก ทำไมถึงเป็นแบบนี้……
ในขณะเดียวกัน ไรยาเข้ามาโอบรอบตัวของเขาราวกับงู กดทับตัวเขาไว้ แล้วเริ่มยั่วยวนด้วยสายตา
ไม่อาจปฏิเสธได้ว่า เสน่ห์ของไรยายังคงอยู่ การสัมผัสอันเร่าร้อนประหนึ่งเปลวไฟของเธอ ทำให้ธีภพที่ยังคงเพลียด้วยฤทธิ์เหล้าแทบจะอดใจไว้ไม่อยู่!
แต่สติสุดท้ายที่มีอยู่ ทำให้เขาผลักตัวไรยาออกไป จากนั้นกระโดดลงจากเตียง หยิบเสื้อผ้าบนพื้นแล้ววิ่งเข้าห้องน้ำไป
ส่วนไรยา ก็ถูกธีภพผลักลงบนเตียงอย่างไม่สนใจไยดี
ไรยาอึ้งอยู่กันที่ โดยที่ไม่สามารถระงับความแค้นที่มีอยู่ในใจได้จริง ๆ !
ตัวเองประเคนถึงที่ครั้งแล้วครั้งเล่า แต่ทุกครั้งกับชอกช้ำผิดหวัง ธีภพไม่เคยรักษาน้ำใจ! ถ้าหากว่าเปลี่ยนเป็นสาริศาล่ะ เขาจะปฏิเสธเธอไหม
เมื่อคืน ถ้าไม่ใช่เพราะเธอวางยาใส่ในแก้วเหล้าของธีภพก่อน เขาจะต้องไม่มีทางแตะต้องเธอใช่หรือไม่!
ภาพความสัมพันธ์สวาทเมื่อคืน ยังคงเด่นชัดตราตรึงในความทรงจำของไรยา
แต่สิ่งที่ทำให้เธอจำได้แม่นยำก็คือ ตอนที่คลอเคลียกันนั้น ธีภพพึมพำแต่ชื่อของสาริศาอย่างไม่หยุดหย่อน
เมื่อคิดมาถึงตรงนี้ ไรยาได้กำหมัดแน่น จนแทบจะแทงทะลุฝ่ามือ!
ในช่วงเวลาที่กำลังเสพสุขกันอยู่นั้น ในหัวใจของเขากลับคิดถึงผู้หญิงที่น่ารังเกียจคนนั้น!
น่ารังเกียจ!
น่าขยะแขยง!
แต่ว่าโอกาสที่ได้มา จะไม่ยอมให้ปล่อยผ่านไปง่าย ๆ เด็ดขาด ดังนั้นเมื่อคืนเธอถึงได้อดทน เพื่อได้ครอบครองธีภพ ทุกสิ่งที่เธอทำล้วนคุ้มค่า!
ในห้องน้ำ ธีภพเปิดก๊อกน้ำให้สุด ใช้น้ำเย็นราดมาที่ใบหน้าของเขา ทำให้อารมณ์ข้างในของเขาได้สงบลง
ภาพที่เกิดขึ้นเมื่อคืน ดูเหมือนจะปกติ แต่ดูเหมือนทุกอย่างจะถูกเซตไว้หมดแล้ว
การปรากฏตัวที่หน้าร้านคาราโอเกะของไรยา เหล้า เตียง…..
เขานึกถึงไรยาในงานเลี้ยงตอนนั้น ที่ได้ปล่อยภาพเหล่านั้นออกมา ยิ่งรู้สึกว่าไรยายัยตัวร้ายน่ารักคนนี้ดูค่อนข้างไม่ธรรมดา
เขาเริ่มเกิดอาการกลัว
เห็นทีว่าเขาควรจะสืบประวัติของไรยาเพิ่มใช่หรือไม่
ธีภพรีบทำธุระส่วนตัวเสร็จ แล้วเดินออกมาจากห้องน้ำ เห็นไรยาเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จแล้วกำลังยิ้มตาหยีมาทางตัวเอง จึงได้รีบเบือนสายตาไปทางอื่น ไม่อยากจะเสวนากับเธอ
ถึงแม้ว่าพวกเธอทั้งสองคนพี่น้องจะมีหน้าตาที่คล้ายคลึงกัน แต่เมื่อเธอยิ้มขึ้นมา รอยยิ้มนั้นกลับไม่สามารถสู้สาริศาได้
เขาก้มหน้าเก็บนาฬิกา โทรศัพท์อื่น ๆ ที่อยู่บนโต๊ะอย่างรวดเร็ว จากนั้นกล่าวกับเธอเบา ๆ :“วันนี้ผมมีธุระที่ต้องจัดการมากมาย ขอตัวก่อน”
“ภพ!”
ไรยาลนลานอยากจะพูดบางอย่าง แต่ธีภพกลับไม่แม้แต่จะมองเธอแวบเดียว แล้วประตูถูกปิดดังปัง
ไรยาตะลึงอยู่ที่เดิม เบะมุมปากลง
มือขวาของเธอค่อย ๆ ลูบอยู่ที่หน้าท้องของตัวเองเบา ๆ แววตาเป็นประกาย
ธีภพ คุณไม่อยากสนใจฉันใช่ไหม ไม่เป็นไร ฉันแค่หวังว่าการทุ่มเทของฉันเมื่อคืนนี้จะสามารถบังเกิดผลก็เป็นพอ
ว่ากันว่าลูกคือพันธนาการสานสัมพันธ์ของคนสองคน ขอเพียงเธอตั้งครรภ์ เขาก็อย่าหวังว่าชีวิตนี้จะทิ้งเธอไปไหนได้!
ธีภพรีบออกจากประตูโรงแรมไป จากนั้นรีบโทรศัพท์หาผู้ช่วยอย่างรวดเร็ว ให้เขารีบไปสืบรูปถ่ายในมือของไรยานั้นได้มาจากช่องทางไหน โดยเฉพาะรูปนั้นที่ไม่มีในโทรศัพท์ของเขา
อะไรคือความจริงเมื่อสองปีที่แล้ว และคนที่อยู่เบื้องหลังนั้นคือใคร ข้อสงสัยแต่ละอย่างที่ปรากฏขึ้นมานี้ คือสิ่งที่ไม่ได้คาดคิดก่อนที่ธีภพจะกลับมาจากต่างประเทศ
อีกฝั่งหนึ่ง ไรยาได้แต่งตัวเสร็จสรรพเรียบร้อย เมื่อมาถึงล็อบบี้ของโรงแรม ก็ได้พบกับสาริศาที่นั่งอยู่บนโซฟาด้วยความบังเอิญ
สาริศาที่กำลังรอธนพัต คิดไม่ถึงเช่นกันว่าจะเจอกับไรยา จึงตกใจเช่นกัน
ส่วนไรยาเมื่อเห็นสาริศา มุมปากก็อดไม่ได้ที่จะยกยิ้มอย่างสะใจขึ้น
สาริศาปรากฎตัวอยู่ในโรงแรมเวลานี้ อย่างนั้นก็หมายความว่า แผนวางยาของเธอเมื่อคืนนั้นสำเร็จแล้ว?
“คุณสาริศา ทำไมถึงมานั่งที่นี่ได้ล่ะ เมื่อคืนเกิดอะไรขึ้นเหรอ ทำไมถึงได้ดูเพลียอย่างนี้ หรือว่าจะ……” ไรยาเดินเข้าไปใกล้สาริศา แล้วลากเสียงยาว “เพียงแต่ไม่รู้ว่าใครคือผู้โชคดีที่สามารถค้างคืนทั้งคืนกับคุณสาริศาของพวกเรา”
ไรยาอยากเห็นสาริศาขายหน้า เมื่อเห็นเธอถูกย่ำยี ในใจของเธอก็รู้สึกสะใจ!
สาริศากลับขมวดคิ้วขึ้น
ไรยาทำไมถึงรู้เรื่องของเธอกับธนพัตเมื่อคืน
“อ้าว ทำไมไม่พูดล่ะ อย่าบอกนะว่าอาย พระเจ้า คนแบบเธอที่ไม่ว่าผู้ชายแบบไหนก็ไม่เคยเว้น รู้จักอายเป็นด้วยเหรอ ไม่รู้ว่าเรื่องอื้อฉาวของเธอเมื่อคืน ถ้าประธานธนพัตรู้เข้าจะเป็นอย่างไร”
สาริศาหน้าซีดขึ้น
เมื่อคืนเธอก็รู้สึกว่าตัวเองเหมือนโดนวางยา เธอยังสงสัยว่าใครกันที่เป็นคนทำ แต่เมื่อเห็นท่าทางของไรยาเช่นนี้ เธอยังมีอะไรต้องคลางแคลงข้องใจอีก
เธอโมโหโกรธในใจ แต่เห็นแก่ความเป็นพี่น้อง เธอจึงได้กล่าวเตือนอย่างเย็นชา:“ไรยา เธออธิบายให้ชัดเจนเลยนะ ว่าเธอทำอะไรบ้าง”
ไรยามองสาริศาด้วยสายตาที่เคียดแค้นสุดขีด
ต่อหน้าสาริศา เธอนั้นดูสูงส่งกว่าเสมอ เธอจะยอมแพ้ไม่ได้
“ฉันทำไม ฉันพูดเรื่องจริง เมื่อคืนเธอทำอะไรเธอรู้ดีอยู่แก่ใจ ทั้ง ๆ ที่แต่งงานแล้วยังมาที่โรงแรมอีก ยังพัวพันกับชายอื่นอีก เธอยังมีหน้ามาว่าฉันอีกเหรอ” ไรยายิ่งด่ายิ่งอารมณ์ขึ้น จากการถูกเมินของธีภพ ตอนนี้จึงได้ระบายออกมาจนหมด
แต่คิดไม่ถึงว่า เวลานี้ มีเสียงที่หนักแน่นราวกับค้อนกระแทกมาทางไรยา
“ไรยาคุณรู้ไหมว่าตัวเองกำลังพูดอยู่กับใคร”
ไรยาหันหน้ามา ก็เห็นชายหนุ่มที่รูปงามอย่างไม่มีสิ่งใดเทียบ กำลังนั่งอยู่บนรถเข็นค่อย ๆ เลื่อนมาอย่างช้า ๆ
ผู้ชายที่โดดเด่นเช่นนี้ เมื่อปรากฏตัวอยู่ในล็อบบี้ของโรงแรม ก็ได้ดึงดูดสายตาของผู้คน
ไรยาตกใจ
ธนพัต? ทำไมเขาถึงมาอยู่ที่นี่ได้
แต่เมื่อเธอเห็นธนพัต ไม่เพียงไม่กลัว ใบหน้ายังฉีกรอยยิ้มขึ้น กล่าว“คุณธนพัต คุณมาได้จังหวะพอดี คุณรู้ไหมว่าเมื่อคืนสาริศากับ……”
ธนพัตรีบขัดจังหวะการพูดของเธอ มองด้วยแววตาดุดันและกล่าวอย่างเย็นยะเยือก:“ทำไม เมื่อคืนพี่สาวกับพี่เขยทำอะไรกัน น้องเมียอยากฟังไหม”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หวานเย็น กรุ่นใจ