หวานเย็น กรุ่นใจ นิยาย บท 119

สาริศาหดคอลง แล้วพูดอย่างเอาใจ：“ก็เพราะว่าฉันเชื่อใจคุณไง เพียงแต่ฉันต้องการแค่ข้อมูล เพราะถึงอย่างไรก็เป็นแค่เพียงข่าวลือ จากนั้นก็ค่อยแก้ข่าวให้คุณ ดีไหม คุณก็คิดเสียว่าช่วยเหลือภรรยาด้านการงานสิ!”

ไม่ได้！

ธนพัตคิดไม่ถึงจริง ๆ ว่าวันหนึ่งตัวเองจะถูกสาวน้อยคนนี้ทำให้โกรธด้วยเรื่องแค่นี้

แต่สิ่งที่น่าโมโหก็คือ เมื่อเห็นใบหน้าที่ออดอ้อนขอร้องของสาริศา ใบหน้าเล็ก ๆ อมชมพู ทำให้เขาแทบอยากจะกลืนกินถึงจะบรรเทาอารมณ์โกรธได้

ดังนั้น เขาจึงคว้ามือน้อย ๆ ของเธอมา กล่าวด้วยน้ำเสียงที่คาดเดาได้ยาก：“คุณว่าถ้าผมกับจงกลจูงมือกันแบบนี้ จะเป็นอย่างไร”

“ก็ดีสิ!” สาริศาที่ไม่รู้อีโหน่อีเหน่ตอบกลับไปแบบตรง ๆ 

“แล้วถ้าเป็นแบบนี้ล่ะ!” ธนพัตใช้แรงจับเข้าที่ไหล่ของเธอ แล้วเข้าไปใกล้อีกหน่อย

สาริศาพยักหน้ารัว ๆ แล้วกล่าว “ยิ่งดี ๆ!”

ใบหน้าของธนพัตดำทะมึนขึ้นฉับพลันจนแทบจะสามารถหยดออกมาเป็นน้ำหมึกดำได้

แบบนี้ก็ได้เหรอ?

ผู้หญิงคนนี้ มีความรู้สึกถึงวิกฤตบ้างไหม!

ในแววตาของธนพัตปรากฏความเย็นชาขึ้นฉับพลัน สาริศาตระหนักถึงบางอย่างผิดปกติ แต่ว่า มันได้สายไปแล้ว ธนพัตได้กดเธอลงบนโซฟาอย่างแรง

สาริศาตระหนักได้ว่าเขาจะทำอะไรบางอย่าง ใบหน้าจึงแดงก่ำขึ้น พยายามกล่าวอย่างดิ้นรน：“ธนพัต คุณปล่อยฉัน! ถ้าคุณกล้าทำแบบนี้กับจงกล ฉันจะไม่มีทางให้อภัยคุณ!”

เมื่อได้ยินคำพูดนี้ อารมณ์ของธนพัตถึงได้ดีขึ้น

ออ ที่แท้ปฏิกิริยาที่สาริศามีต่อตัวเองก็ยังมีขอบเขต

ไม่สามารถทำแบบนี้กับจงกล?

อย่างนั้นสามารถทำอย่างนี้กับเธอได้?

ธนพัตโน้มตัวลงมา ทั้งสองใกล้ชิดกันจนไม่มีช่องว่าง

“ธนพัต คุณอย่าทำแบบนี้สิ……” ร่างกายของสาริศาเริ่มมีการเปลี่ยนแปลง อ่อนระทวยปวกเปียกจนหายใจแทบไม่ทัน

ธนพัตสัมผัสถึงการตอบสนองของสาริศา ก็ยิ่งมีความกล้าอยากได้คืบจะเอาศอก ถลกกระโปรงของสาริศาออก

“คุณนักข่าว ที่นี่ไม่ใช่สตูดิโอ ไม่มีใครมาถ่ายรูปพวกเราหรอก”

ริมฝีปากบางนุ่มของเขาเต็มไปด้วยความรัก จูบดูดดื่มจนสาริศาแทบจะมึนเมา เขาอ่อนโยน รู้ว่าจะทำอย่างไรให้เธอรู้สึกมีความสุขและสบายใจ

สาริศาไม่สามารถที่จะต้านทานได้ และสองมือก็ได้โอบกอดเขาไว้

หญิงสาวดุจบุปผาช่อหนึ่ง ที่เบ่งบานต่อหน้าชายหนุ่มที่ตัวเองรัก กรุ่นหอมได้แผ่ซ่านชวนหลงใหล เนื้อผิวที่อ่อนนุ่มเรียบเนียนทุกอณู ที่ควรค่าแก่การดูแลเอาใจใส่อย่างอ่อนโยนจากชายหนุ่ม

ทั้งคู่นอนรวมกายเป็นหนึ่งเดียวอยู่บนโซฟาขนาดใหญ่ที่นุ่มสบาย 

สัมผัสความอ่อนโยนของสาริศาที่อยู่ในอ้อมกอด ธนพัตพอใจเป็นอย่างยิ่ง

สาริศาที่เป็นของเขาแบบนี้ ที่เป็นของเขา เป็นของเขาแต่เพียงผู้เดียว

เช้าวันรุ่งขึ้น

ธนพัตลุกขึ้นมาก่อน แล้วห่มผ้าห่มให้กับสาริศาที่อยู่บนโซฟา

เธอกำลังนอนหลับไหล คงเหนื่อยจากเมื่อคืนนี้

ใบหน้าของสาริศาที่สมบูรณ์ จมูกที่ละเอียดอ่อน ราวกับตุ๊กตาที่หลับไหลไม่ตื่น 

ธนพัตแววตาเป็นประกาย

เรื่องข่าวลือกับจงกลนี้ สาริศาที่เอาแต่ใจ แต่สาเหตุอาจเป็นเพราะตอนเริ่มต้นเธอนั้นพึ่งพาเขา ยอมรับเขา เชื่อใจเขา ถึงได้ขอร้องเขาในสิ่งที่ไม่สมเหตุสมผลเช่นนี้