หวานเย็น กรุ่นใจ นิยาย บท 119

สาริศาหดคอลง แล้วพูดอย่างเอาใจ：“ก็เพราะว่าฉันเชื่อใจคุณไง เพียงแต่ฉันต้องการแค่ข้อมูล เพราะถึงอย่างไรก็เป็นแค่เพียงข่าวลือ จากนั้นก็ค่อยแก้ข่าวให้คุณ ดีไหม คุณก็คิดเสียว่าช่วยเหลือภรรยาด้านการงานสิ!”

ไม่ได้！

ธนพัตคิดไม่ถึงจริง ๆ ว่าวันหนึ่งตัวเองจะถูกสาวน้อยคนนี้ทำให้โกรธด้วยเรื่องแค่นี้

แต่สิ่งที่น่าโมโหก็คือ เมื่อเห็นใบหน้าที่ออดอ้อนขอร้องของสาริศา ใบหน้าเล็ก ๆ อมชมพู ทำให้เขาแทบอยากจะกลืนกินถึงจะบรรเทาอารมณ์โกรธได้

ดังนั้น เขาจึงคว้ามือน้อย ๆ ของเธอมา กล่าวด้วยน้ำเสียงที่คาดเดาได้ยาก：“คุณว่าถ้าผมกับจงกลจูงมือกันแบบนี้ จะเป็นอย่างไร”

“ก็ดีสิ!” สาริศาที่ไม่รู้อีโหน่อีเหน่ตอบกลับไปแบบตรง ๆ 

“แล้วถ้าเป็นแบบนี้ล่ะ!” ธนพัตใช้แรงจับเข้าที่ไหล่ของเธอ แล้วเข้าไปใกล้อีกหน่อย

สาริศาพยักหน้ารัว ๆ แล้วกล่าว “ยิ่งดี ๆ!”

ใบหน้าของธนพัตดำทะมึนขึ้นฉับพลันจนแทบจะสามารถหยดออกมาเป็นน้ำหมึกดำได้

แบบนี้ก็ได้เหรอ?

ผู้หญิงคนนี้ มีความรู้สึกถึงวิกฤตบ้างไหม!

ในแววตาของธนพัตปรากฏความเย็นชาขึ้นฉับพลัน สาริศาตระหนักถึงบางอย่างผิดปกติ แต่ว่า มันได้สายไปแล้ว ธนพัตได้กดเธอลงบนโซฟาอย่างแรง

สาริศาตระหนักได้ว่าเขาจะทำอะไรบางอย่าง ใบหน้าจึงแดงก่ำขึ้น พยายามกล่าวอย่างดิ้นรน：“ธนพัต คุณปล่อยฉัน! ถ้าคุณกล้าทำแบบนี้กับจงกล ฉันจะไม่มีทางให้อภัยคุณ!”

เมื่อได้ยินคำพูดนี้ อารมณ์ของธนพัตถึงได้ดีขึ้น

ออ ที่แท้ปฏิกิริยาที่สาริศามีต่อตัวเองก็ยังมีขอบเขต

ไม่สามารถทำแบบนี้กับจงกล?

อย่างนั้นสามารถทำอย่างนี้กับเธอได้?

ธนพัตโน้มตัวลงมา ทั้งสองใกล้ชิดกันจนไม่มีช่องว่าง

“ธนพัต คุณอย่าทำแบบนี้สิ……” ร่างกายของสาริศาเริ่มมีการเปลี่ยนแปลง อ่อนระทวยปวกเปียกจนหายใจแทบไม่ทัน

ธนพัตสัมผัสถึงการตอบสนองของสาริศา ก็ยิ่งมีความกล้าอยากได้คืบจะเอาศอก ถลกกระโปรงของสาริศาออก

“คุณนักข่าว ที่นี่ไม่ใช่สตูดิโอ ไม่มีใครมาถ่ายรูปพวกเราหรอก”

ริมฝีปากบางนุ่มของเขาเต็มไปด้วยความรัก จูบดูดดื่มจนสาริศาแทบจะมึนเมา เขาอ่อนโยน รู้ว่าจะทำอย่างไรให้เธอรู้สึกมีความสุขและสบายใจ

สาริศาไม่สามารถที่จะต้านทานได้ และสองมือก็ได้โอบกอดเขาไว้

หญิงสาวดุจบุปผาช่อหนึ่ง ที่เบ่งบานต่อหน้าชายหนุ่มที่ตัวเองรัก กรุ่นหอมได้แผ่ซ่านชวนหลงใหล เนื้อผิวที่อ่อนนุ่มเรียบเนียนทุกอณู ที่ควรค่าแก่การดูแลเอาใจใส่อย่างอ่อนโยนจากชายหนุ่ม

ทั้งคู่นอนรวมกายเป็นหนึ่งเดียวอยู่บนโซฟาขนาดใหญ่ที่นุ่มสบาย 

สัมผัสความอ่อนโยนของสาริศาที่อยู่ในอ้อมกอด ธนพัตพอใจเป็นอย่างยิ่ง

สาริศาที่เป็นของเขาแบบนี้ ที่เป็นของเขา เป็นของเขาแต่เพียงผู้เดียว

เช้าวันรุ่งขึ้น

ธนพัตลุกขึ้นมาก่อน แล้วห่มผ้าห่มให้กับสาริศาที่อยู่บนโซฟา

เธอกำลังนอนหลับไหล คงเหนื่อยจากเมื่อคืนนี้

ใบหน้าของสาริศาที่สมบูรณ์ จมูกที่ละเอียดอ่อน ราวกับตุ๊กตาที่หลับไหลไม่ตื่น 

ธนพัตแววตาเป็นประกาย

เรื่องข่าวลือกับจงกลนี้ สาริศาที่เอาแต่ใจ แต่สาเหตุอาจเป็นเพราะตอนเริ่มต้นเธอนั้นพึ่งพาเขา ยอมรับเขา เชื่อใจเขา ถึงได้ขอร้องเขาในสิ่งที่ไม่สมเหตุสมผลเช่นนี้

เมื่อได้ยินว่าเขาจะไปทานข้าวกับหญิงอื่น เธอต้องดีใจมากขนาดนี้เลยเหรอ

“ตอนค่ำหนึ่งทุ่มตรง ร้านอาหารเจียงหนาน คุณจำได้ไหม”

“จำได้แน่นอน ก็คือร้านอาหารครั้งก่อนที่เจอกับชายบ้ากามคนนั้น” สาริศาลุกขึ้นมากล่าวด้วยความดีใจ： “ดีจังเลย ครั้งนี้จะได้ขุดข่าวใหญ่แน่ ๆ! ขอบคุณนะธนพัต!”

สาริศากล่าวขอบคุณอย่างซาบซึ้งกับธนพัต จากนั้นก็เดินขึ้นไปชั้นบนอาบน้ำแต่งตัวด้วยความดีใจ

ธนพัตมองดูแผ่นหลังของเธอ สีหน้ายิ่งหม่นลงเรื่อย ๆ

ภรรยาที่รู้ว่าสามีตัวเองจะไปร่วมดินเนอร์กับหญิงอื่น นกน้อยยังสามารถมีความสุขได้ขนาดนี้ บนโลกนี้คิดว่าคงมีเพียงสาริศาคนเดียวเท่านั้นแล้ว

ถ้าหากเว่าเปลี่ยนเป็นผู้หญิงคนอื่น เกรงว่าจะต้องมีดุด่าว่าสามีสักยก หรือไม่ก็กอดจับขาสามีไว้ร้องไห้จะเป็นจะตาย ก็จะไม่ยอมให้ไปร่วมดินเนอร์ หรือบางทีอาจจะใช้มีดจี้อยู่ที่ลำคอ โมโหโกรธจนไปหาเรื่องจงกล

แต่ว่าสาริศากลับ……

ดี อย่างนั้นก็จะดูขีดจำกัดของเธอว่าจะทนได้มากแค่ไหน

ธนพัตยิ้มเบา ๆ แล้วก็ไปทำงานคนเดียว

สาริศามาที่บริษัทอย่างร่าเริงในตอนเช้า

ชญาภากลับกล่าวอย่างเย็นชา ：“นักข่าวริศา ได้ยินมาว่าการติดตามเมื่อวาน พวกคุณนั้นคว้าน้ำเหลว ยังจะดีใจได้ขนาดนี้ เธอนี่ช่างไม่สนใจอะไรเลยนะ”

สาริศามองเธอครู่หนึ่ง ไม่อยากจะเสวนากับเธอ เธอไม่รู้ว่าจะตอบกลับคำแซะเช่นนี้อย่างไร และก็ไม่อยากจะทำลายอารมณ์ที่ดี ๆ ของวันนี้ลง

เธอกระแอมเสียงแล้วประกาศ：“ทุกคนนน ฉันได้ข่าวใหม่ล่าสุดมาว่า คืนนี้ประธานธนพัตจะไปร่วมดินเนอร์กับจงกล!”

เมย์กับณฉัตรเมื่อได้ยินข่าวนี้ ก็ปรบมือด้วยความดีใจ แล้วส่งเสียงเชียร์ขึ้นว่าพี่ริศาจงเจริญ

ชญาภาโกรธจนจมูกฟืดฟัด ควันออกหู