หวานเย็น กรุ่นใจ นิยาย บท 122

ธนพัตยังมีผู้หญิงอื่น!

จงกลตกใจมาก แต่เธอก็ดึงสติคืนสู่ปกติอย่างรวดเร็ว

ผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้า ไม่ว่าจะมองมุมไหน ก็ไม่มีทางที่จะเทียบตัวเองได้ หน้าอกสู้เธอไม่ได้ ก้นก็สู้เธอไม่ได้ ใบหน้าก็สู้เธอไม่ได้

จงกลรู้สึกว่าสายตาของธนพัตต้องมีปัญหาแน่ ๆ เขาชอบเธอ?

จงกลรีบยิ้มอย่างประจบประแจง เดินเข้าไปแล้วโน้มเข้าใกล้ธนพัต จากนั้นกล่าว “คุณธนพัตคะ เค้ารอคุณนานแล้วนะ คุณกลับมาคุยกับคนอื่นอยู่ที่นี่ ไปกันเถอะ พวกเรากลับกันเถอะ ไปนั่งเล่นที่บ้านฉันนะคะ”

จงกลใช้สายตาเชิงดูถูกสำรวจชุดของสาริศา

สาริศารู้สึกว่าภาพผู้หญิงสองคนแย่งผู้ชายคนเดียวเป็นอะไรที่น้ำเน่ามาก เธออยากจะจากไปให้เร็วที่สุด ดังนั้นจึงกล่าวขึ้น “พวกคุณคุยกันไปก่อน ฉันขอตัว”

ทันใดนั้นธนพัตก็คว้ามือของสาริศาทันที

ธนพัตเดิมทีก็ไม่ได้ชอบจงกลอยู่แล้ว ตอนนี้เธอยังกล้ามาท้าทายเขาต่อหน้าสาริศาอีก

ในเมื่อตอนนี้รู้ความรู้สึกของสาริศาแล้ว คนอื่น ๆ ที่ทำให้สาริศาไม่ชอบ เขาก็ไม่อยากจะเห็น

เวลานี้ธนพัตจ้องใบหน้าของจงกล เยือกเย็นน่ากลัว

จงกลก้าวถอยหลังหนึ่งก้าว ตัวสั่นไปหนึ่งที

ธนพัตกล่าวด้วยสีหน้าไร้ความรู้สึก “คุณจงกลครับ ดินเนอร์ของพวกเราสิ้นสุดลงแล้ว ขอตัว”

จงกลไม่อยากจะเชื่อหูของตัวเอง

นี่มันอะไรกัน

นี่เธอถูกทิ้งเหรอ

จงกลถลึงตาใส่สาริศาทีหนึ่ง โยนความผิดทุกอย่างลงบนตัวเธอ จะต้องเป็นเธออย่างแน่นอนที่ทำลายการออกเดตของเธอกับธนพัตในคืนนี้

เธอนั้นประมาณเธอต่ำเกินไปจริง ๆ !

จงกลรู้สึกขุ่นเคือง ไม่รู้ว่าตัวเองไปทำอะไรให้ธนพัตไม่พอใจ เดิมทีคืนนี้ก็เริ่มต้นอย่างสวยงาม ธนพัตใกล้ที่ตกอยู่ภายใต้เบี้ยล่างของเธอแล้ว ใครจะไปรู้ว่าจะมีเรื่องไม่คาดคิดเกิดขึ้นระหว่างทาง

ธนพัตขี้เกียจที่จะไปสนใจจงกล เพียงกล่าวกับสาริศา “พวกเราไปกันเถอะ”

เมื่อกล่าวจบ ทั้งคู่ก็ไม่สนใจจงกลอีก แล้วก็เดินออกไปทางประตูหลังของโรงแรมแล้วจากไป

สาริศานั่งอยู่ในรถส่งข้อความถึงเมย์กับณฉัตรที่ยังอยู่ในร้านอาหาร บอกว่ามีธุระด่วน ต้องขอตัวก่อน

ในรถ สาริศาเงียบตลอดทาง

การปรากฏตัวของจงกล ทำให้อารมณ์ที่ไม่พอใจของเธออึมครึมยิ่งขึ้นอีก

เวลาผ่านไปเพียงไม่นาน เธอก็ติดธนพัตจนอยู่ห่างไม่ได้ เมื่อนึกถึงจงกลออดอ้อนออเซาะธนพัต จิตใจของสาริศาก็เป็นกังวลมาก ไม่ใช่ว่าเธอไม่เชื่อใจเขา เพียงแต่แค่ไม่เชื่อมั่นในเรื่องโชคชะตา

สาริศาเป็นกังวลว่าความรักในช่วงเวลาเพียงสั้น ๆ จะต้านไม่ไหวกับการยั่วยวนให้ท่าของหญิงสาว แล้วธนพัตจะเบื่อตัวเองไหม จะได้ใหม่ลืมเก่าและหันไปซบอ้อมกอดของจงกลหรือผู้หญิงคนอื่นหรือเปล่า

สาริศาจู่ ๆ ก็รู้สึกไม่มั่นใจตัวเองขึ้นมา

เธอเป็นเพียงผู้หญิงธรรมดา เธอมีอดีตที่มีตำหนิ ธนพัตตอนนี้อาจจะไม่ใส่ใจ แต่ว่าผู้บงการที่อยู่เบื้องหลังถ้าหาไม่เจอในสักวัน เรื่องราววันข้างหน้าจะมีการพัฒนาได้อย่างไร

คำพูดทิ่มแทงของไรยาได้ทำให้สาริศาทุกข์ใจมาก และตอนนี้เพราะธนพัต ยังปรากฏคนที่ยากรับมืออย่างจงกลอีก

เหนื่อย สาริศารู้สึกเหนื่อยจริง ๆ 

เมื่อกลับมาถึงบ้าน สาริศาก็ไม่ได้พูดอะไรกับธนพัต ท่าทีนิ่งเฉย เธอเปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นชุดนอน แล้วนั่งใจลอยอยู่บนโซฟาอย่างเกียจคร้าน

ธนพัตรู้สึกว่าถึงเวลาที่ต้องทำลายความเงียบแล้ว

เดิมทีการมีอยู่ของจงกล ก็แค่อยากยืนยันความรู้สึกของสาริศาก็เท่านั้น ผู้หญิงแบบนี้ไม่มีทางมีค่าพอให้เขานำไปใส่ใจ จนกลายไปเป็นปัญหาระหว่างพวกเขาสองคน