หวานเย็น กรุ่นใจ นิยาย บท 228

“อืม” สาริศาพยักหน้า “ใช่แล้ว เสื้อผ้าชุดนี้คุณซื้อมาจากไหนคะ สวยมาก”

ไม่อยากจะคุยเรื่องนี้ต่อไปอีก สาริศาจึงเปลี่ยนมาเป็นชื่นชมชุดที่Elaineสวมใส่

หลังจากพูดคุยกันเรื่องเสื้อผ้า ผลิตภัณฑ์บำรุงผิวสักพักแล้ว Elaineก็บอกว่าตนเองยังมีธุระต้องทำ จึงขอตัวไปก่อน มีเวลาว่างเมื่อไหร่จะมาเยี่ยมสาริศา

เวลาค่ำ หลังจากธนพัตกลับมาแล้ว เพิ่งจะถอดเสื้อสูทออก ก็มองเห็นดอกกุหลาบสีน้ำเงินที่Elaineให้มาวางอยู่ที่ชั้นตรงหัวเตียง

สีหน้าเขาเปลี่ยนเป็นแปลกมากทันที จ้องมองดอกไม้อย่างใจลอย

“ทำไมเหรอคะ” สาริศาเห็นธนพัตมองดอกไม้ช่อนั้นใจลอย ก็ถามอย่างสงสัย

“ไม่มีอะไร ดอกไม้นี่วางอยู่ในห้องพักคนป่วยดูแปลกมากเลย ใครให้มา” ธนพัตตั้งสติกลับมาได้แล้วจึงถามขึ้น

“Elaineค่ะ คุณยังจำดีไซเนอร์คนนั้นได้มั้ยที่เมื่อสองวันก่อนฉันเคยไปสัมภาษณ์ วันนี้ตอนเช้าเธอมาเยี่ยมฉัน แล้วก็……”

“เอาดอกไม้ไปทิ้งเถอะ” ธนพัตตัดบทสาริศา

“หะ ทำไม!”

“ผมไม่ชอบ” พูดจบธนพัตก็ไม่อธิบายอะไรอีก หันหน้าเข้าไปห้องน้ำในห้องผู้ป่วย

มองแผ่นหลังของธนพัต สาริศารู้สึกไม่เข้าใจอย่างยิ่ง แม้จะไม่ชอบดอกไม้นี้ ก็ไม่ต้องถึงขนาดเอาไปทิ้ง ธนพัตเป็นอะไร หรือว่าที่บริษัทมีปัญหาอะไรที่จัดการไม่ราบรื่น เลยโมโห

“ถ้ามองไม่เห็น ก็น่าจะไม่โกรธแล้วสินะ” คิดว่าอย่างไรเสียคนอื่นเขาก็นำมาให้ตนเอง จู่ๆก็ทิ้งไปแบบนี้ดูไม่ค่อยดีนัก สาริศาเอาช่อดอกไม้ช่อนี้ไปวางในมุมที่ไม่สะดุดตาอย่างนั้น

วันต่อมาหลังจากธนพัตไปทำงาน ภายในห้องพักก็มีแขกที่คาดไม่ถึงมาเยี่ยมอีก——ธีภพ

ไม่ได้เจอกันหลายวัน ธีภพผอมซูบลงไปมาก ที่ผ่านมาเขาให้ความสำคัญกับรูปลักษณ์เสมอมาโดยตลอด ตอนนี้เขาสวมชุดยับยู่ยี่ ผมของเขาแฟบ รอยคล้ำใต้ตาเข้มมาก คิดว่าเขาคงจะไม่ได้พักผ่อนเต็มที่มาหลายวันแล้ว

“อันนี้ให้คุณ” ตอนที่ธีภพมายังแวะไปซื้อดอกลิลลี่ที่ร้านดอกไม้มาหนึ่งช่อ เขาจำได้ว่าเมื่อก่อนตอนที่พวกเขาอยู่ด้วยกัน สาริศาชอบดอกลิลลี่ที่สุด

“ขอบคุณค่ะ” รับดอกไม้มาวางไว้ที่โต๊ะน้ำชาข้างๆ ลังเลอยู่อย่างนั้น สุดท้ายสาริศาก็ถามว่า “ไรยาเธอ……งานศพเธอเป็นยังไงบ้างคะ”

“เตรียมพร้อมพอสมควรแล้วครับ ช่วงสองสามวันนี้ก็จะจัดพิธีระลึก”

ด้วยเหตุผลที่พ่อแม่ของไรยาไม่ได้อยู่กับเธอ ด้วยอุปนิสัยตามปกติของเธอ ก็ไม่ได้มีเพื่อนที่จริงใจยอมมาช่วยงานศพเธอ ดังนั้น หลายวันนี้ก็มีแต่ธีภพคนเดียวที่คอยจัดเตรียมงานศพของไรยา

“ภพ รบกวนคุณช่วยจัดงานศพเธอให้ดีด้วยนะ ไม่ว่าอย่างไร เธอก็ยังเป็นน้องสาวของฉัน แม้ฉันจะให้อภัยเขาไม่ได้ แต่ก็ไม่อยากให้แม้แต่เธอตายไปแล้วก็ยังไม่มีงานศพที่ดีๆ อีกอย่าง……”

สาริศาชะงัก ขยายความว่า “อีกอย่าง เธอชอบคุณจริงๆ รบกวนด้วยนะคะ”

“ผมรู้ ต่อให้คุณไม่บอก ผมก็จะทำแบบนี้อยู่แล้ว” ธีภพรับปากว่า “ริศา วันนี้ผมอยากจะบอกคุณว่า ผม……ผม……”

ธีภพลังเลเล็กน้อย ไม่รู้ว่าจะบอกสาริศาอย่างไร

“ทำไมเหรอ” เห็นธีภพอ้ำๆอึ้งๆ สาริศาจึงเอ่ยถาม