หวานเย็น กรุ่นใจ นิยาย บท 247

พอได้ยินแบบนี้ สาริศาก็เริ่มควานหาเอกสารบนโต๊ะ และพบซองเอกสารสีแดงที่อยู่ข้าวคอมพิวเตอร์ “นี่หรือเปล่าคะ” สาริศาหยิบแฟ้มขึ้นมา แล้วยื่นให้แม่บ้าน

“น่าจะใช่ค่ะ คุณผู้ชายบอกว่าเอกสารจะอยู่ข้างคอมพิวเตอร์ เป็นซองเอกสารสีแดง น่าจะใช่อันนี้แล้วค่ะ” หลังจากรับซองเอกสารที่สาริศายื่นมาให้ แม่บ้านไม่ค่อยแน่ใจ แต่เธอคิดว่าคงไม่ผิด . . .

“งั้นดิฉันเอาไปส่งให้คุณผู้ชายก่อนนะคะ คุณผู้ชายบอกว่าเขากำลังรอใช้ในการประชุมอยู่” พอพูดจบแม่บ้านก็หันหลังเดินจากห้องทำงานไปอย่างรวดเร็ว

“เดี๋ยวก่อนคะ คุณป้า!” สาริศาเรียกแม่บ้านที่กำลังจะออกจากประตูห้องทำงานไป “ฉันจะเอาไปให้ธนพัตเองค่ะ ฉันคุ้นเคยกับที่บริษัทของเขา ดังนั้นคงจะไปถึงเร็วกว่า”

“อย่างนั้นเหรอคะ ก็ได้ค่ะ” แม่บ้านคิดว่าตนเองไม่คุ้นเคยกับบริษัทของเจ้านาย แม่บ้านจึงพูดขึ้นว่า “งั้นคุณผู้หญิงเร็วเข้าเถอะค่ะ เมื่อตะกี้ดิฉันได้ยินเสียงคุณผู้ชายเหมือนจะร้อนใจมาก”

“อืม ได้ค่ะ” เธอตอบรับ ก่อนจะรีบวิ่งไปสวมเสื้อคลุมที่ห้องนอน แล้วรีบออกจากบ้านไปทันที

เธอเรียกรถแท็กซี่ แล้วเดินทางมาถึงบริษัทของธนพัตอย่างรวดเร็ว

“ธนพัตเขาลืมเอกสารไว้ ฉันเอามาให้เขาค่ะ” สาริศาอธิบายเหตุการณ์สั้นๆ กับพนักงานแผนกต้อนรับของบริษัท

“ค่ะ ตรงนั้นเป็นลิฟต์ส่วนตัวของท่านประธาน คุณขึ้นลิฟต์นั้นได้เลยค่ะ” พนักงานที่แผนกต้อนรับจำภรรยาของท่านประธานไได้เธอจึงชี้ไปที่ลิฟต์ข้างๆ แล้วปล่อยเธอขึ้นลิฟต์ไปทันที

“แฟนเก่าของท่านประธานเพิ่งขึ้นไป ภรรยาของท่านประธานก็รีบเข้ามา นี่มันเกิดอะไรขึ้น!” เธอมองไปทางสาริศาที่กำลังรอลิฟต์ แล้วหันไปพูดกับเพื่อนร่วมงานสาวข้าง ๆ

“เธอไม่ได้บอกว่ามาส่งเอกสารหรือไง?” เพื่อนร่วมงานสาวก็ได้ยินสิ่งที่สาริศาพูดเมื่อตะกี้เหมือนกัน

“เธอโง่หรือไง เชื่อจริงๆ เหรอ นี่มันมาจับสามีนอกใจชัดๆ” พนักงานต้อนรับสาวดูตื่นเต้นและอยากรู้อยากเห็นมาก “แฟนเก่ากับแฟนใหม่ปะทะกัน โอ๊ย แค่คิดก็สนุกแล้ว!” .. .

พวกเธอคิดว่าพวกเธอกำลังพูดเสียงเบาแล้ว แต่เพราะพวกเธอตื่นเต้นมากที่ได้เห็นเรื่องสนุก เสียงของพวกเธอจึงเผลอเพิ่มระดับเสียงโดยไม่รู้ตัว

สาริศายืนอยู่ไม่ไกลจากพวกเธอ จึงได้ยินสิ่งที่พวกเธอพูดอยู่ มือที่จับเอกสารไว้ยิ่งจับแน่นมากขึ้น หมายความว่าตอนนี้พชิราเองก็อยู่ที่นี่ด้วยใช่ไหม?

ประตูลิฟต์เปิดออก สาริศารีบเดินเข้าไปอย่างร้อนใจ แล้วมองดูหมายเลขชั้นที่เปลี่ยนไปเรื่อยๆ สาริศาเริ่มรู้สึกหวาดหวั่น ถ้าเธอเห็นธนพัตกับพชิราอยู่ด้วยกันจริงๆ เธอจะอธิบายยังไงที่เธอมาปรากฏตัวอยู่ที่นี่

เธอไม่วางใจที่จะให้ธนพัตกับพชิราอยู่ด้วยกันตามลำพังจริงๆ ดังนั้นเธอจึงเลือกที่จะมาส่งเอกสารแทนแม่บ้านเอง เธอทำแบบนี้ เหมือนมาจับผิดสามีนอกใจจริงๆ

ธนพัตจะเข้าใจเธอผิดว่าเธอไม่เชื่อใจเขาไหม? ถ้าเขาโกรธขึ้นมาจะทำยังไง? ... ภายในลิฟต์สาริศานิ่งคิดจนสับสนไปหมด

เธอครุ่นคิดอย่างไม่สบายใจจนเดินมาถึงกน้าห้องทำงานของธนพัต สาริศาไม่เห็นธนพัต เห็นเพียงชรัณที่นั่งอยู่ด้านข้างเท่านั้น

“คุณนายน้อย มาได้ยังไงกันครับ” พอเห็นสาริศาเดินเข้ามา ชรัณก็รีบลุกขึ้นยืน

“ฉันมาส่งเอกสารให้ธนพัตค่ะ เขาลืมไว้ที่บ้าน” สาริศายื่นเอกสารให้ชรัณ “ธนพัตอยู่ที่ไหนเหรอคะ”

“คุณชายกำลังประชุมอยู่ในห้องประชุมครับ อีกเดี๋ยวก็ขึ้นมาแล้ว” หลังจากพลิกดูเอกสารในมือของเขา ชรัณทำการยืนยันว่าไม่ผิด “คุณนายน้อย นั่งรอสักครู่ ผมขอส่งเอกสารไปให้ก่อน”

“อืม ได้ค่ะ คุณไปเถอะ” ไม่เห็นธนพัตกับพชิรา สาริศาถอนหายใจด้วยความโล่งอก

เพิ่งเดินไปถึงประตู ชรัณก็ได้รับโทรศัพท์