หวานเย็น กรุ่นใจ นิยาย บท 256

พอได้ยินคำพูดของสาริศา กันยาก็ก้าวไปข้างหน้าและตบหน้าเธออีกครั้ง “ลูกไม่ขอโทษหนูเพชรก็ช่างเถอะ แต่ทำไมยังใส่ร้ายเธออีก ตั้งแต่เด็กแม่สอนลูกไว้ว่ายังไง!”

หลังจากถูกกันยาตบถึงสองครั้ง ในที่สุดสาริศาก็ทนไม่ได้อีกต่อไป น้ำตาของเธอไหลออกมาราวกับฝนตก “แม่คะ ตกลงหนูเป็นลูกสาวของแม่ หรือพชิราเป็นลูกสาวของแม่กันแน่!”

หลังจากตะโกนใส่กันยาแล้ว สาริศาก็รีบวิ่งออกจากห้องพร้อมกับร้องไห้ไปด้วย

หลังจากวิ่งไปจนสุดทางเดิน สาริศาก็หยุดลงเพราะหมดแรง สาริศาทรุดนั่งลงบนพื้น แผ่นหลังพิงกับผนัง ซบหน้าลงกับหัวเข่าและร้องไห้ออกมา

เห็นได้ชัดว่าพชิราจงใจใส่ร้ายตนเอง แต่แม่และสามีของเธอ สองคนที่เธอคิดว่าผูกพันที่สุดในโลก กลับไม่มีใครเชื่อเธอเลย

พวกเขาต่างก็ต่อว่าเธอเพราะพชิรา กันยาที่ไม่เคยทะเลาะกับตนเองถึงกับตบหน้าเธอสองครั้งภายในหนึ่งวันเพราะพชิรา

พชิราที่ส่งยิ้มเยาะเย้ยมาให้เธอ กลุ่มคนที่ชี้หน้าด่าเธอ ธนพัตกับกันยาก็ตะโกนใส่เธอด้วยความโมโห... ภาพเหตุการณ์ปรากฏเข้ามาในสมองของสาริศา เธอรู้สึกว่าเธอกำลังอึดอัดจนหายใจไม่ออก และอยากจะกรีดร้องออกมาดังๆ

สาริศารู้สึกว่าบนโลกนี้ไม่มีใครในเชื่อในตัวเธอ เหลือเธออยู่เพียงคนเดียว

พอนึกถึงใบหน้าที่ยิ้มได้ใจของพชิรา สาริศาไม่รู้สึกว่ามันงดงามอีกต่อไป ตอนนี้เธอแค่อยากจะฉีกหน้าที่จอมปลอมของพชิราออก และแสดงความน่าเกลียดของเธอต่อหน้าต่อตาของทุกคน ให้ทุกคนเห็นชัดเจน ว่าเธอเป็นคนแบบไหน! ความสามารถในการแสดงของเธอเก่งกาจเพียงใด!

แต่เธอควรทำยังไงเพื่อให้ทุกคนได้เห็นใบหน้าที่แท้จริงของพชิรา?

สาริศาที่กำลังจมอยู่ในความคิดของเธอเองและร้องไห้จนไม่สามารถช่วยเหลือตัวเองได้ รู้สึกว่ามีคนนั่งลงต่อหน้าเธอ เธอเงยหน้าขึ้น และลืมตาที่มีน้ำตาคลอ สาริศาเห็นว่าตรงหน้าเธอเหมือนจะเป็นชัชวาล

พอเห็นดวงตาที่ร้องไห้จนบวมแดงของสาริศา และน้ำมูกที่ไหลลงมา ดวงตาของชัชวาล จึงฉายแววของความสงสารออกมา เขาหยิบผ้าเช็ดหน้าออกจากกระเป๋าแล้วยื่นให้สาริศา

สาริศามองหน้าชัชวาลอย่างโกรธแค้น และไม่ได้หยิบผ้าเช็ดหน้าที่เขายื่นให้ ชัชวาลถอนหายใจเล็กน้อย และเอื้อมมือออกไปเพื่อช่วยสาริศาเช็ดหน้าให้สะอาด

“ไปให้พ้น!” เธอปัดมือของชัชวาลทิ้ง สาริศาตะโกนด้วยเสียงแหบ “คุณไม่จำเป็นต้องมาแกล้งทำดีกับฉัน”

ชัชวาลหยิบผ้าเช็ดหน้าที่สาริศาปัดทิ้ง แล้วยื่นให้สาริศาอีกครั้ง “เช็ดหน้าของคุณก่อนเถอะ”

“เกี่ยวอะไรกับคุณด้วย!” พอคิดว่าชัชวาลเป็นพี่ชายของพชิรา สาริศาก็อดที่จะเริ่มแปลกใจไม่ได้ “ตอนนี้ธนพัตกับแม่ไม่เชื่อใจฉันแล้ว ไม่มีใครในโลกนี้ที่จะเชื่อฉันแล้ว น้องสาวของคุณบรรลุเป้าหมายแล้ว คุณไม่จำเป็นต้องมาแสดงละครให้ฉันดู!”

“ผมเชื่อคุณ” ชัชวาลมองหน้าเธอ และพูดออกมาเสียงเรียบ โดยไม่โกรธที่สาริศาตะโกนใส่เขา