หวานเย็น กรุ่นใจ นิยาย บท 265

เมื่อกี้ได้ยินเสียงรอบข้างของเขาดังมาก เหมือนเธอจะได้ยินเสียงของพชิราจริงๆ สาริศาส่ายหัวอย่างแรง ในใจเตือนตัวเองว่าอย่าคิดมาก

เมื่อเห็นว่าถูกวางสายใส่ ธนพัตรู้สึกว่าเสียงในสายของสาริศานั้นแปลกๆ เธอคงไม่ได้มีเรื่องอะไรปิดบังเขาอยู่หรอกนะ?

“ธนพัต” เสียงของพชิราที่อยู่ด้านข้างดังขึ้นขัดความคิดของเขา “อีกแป๊บนึงฉันนั่งรถนายไปงานเลี้ยงฉลองนะ วันนี้ฉันไม่ได้ขับรถมา”

เพราะชุดเครื่องประดับที่ออกแบบในครั้งนี้เป็นที่นิยมอย่างมากในทันทีที่ออกสู่ตลาด แล้วก็งานแถลงในครั้งนี้ก็ประสบความสำเร็จ ดังนั้น TNP Group จึงได้จัดงานเลี้ยงฉลองให้กับทีมออกแบบในโรงแรมระดับ 5 ดาวเป็นพิเศษ

แต่ว่าธนพัตไม่ได้คิดที่จะร่วมงานเลี้ยงหลังจากนี้ “อีกแป๊บฉันต้องกลับไปจัดการงานที่บริษัท แล้วก็ เกรงว่าถ้าฉันไปด้วยพวกเขาจะเล่นสนุกกันไม่สุด เธอนั่งรถพวกเขาไปเถอะ”

“งั้นก็ได้” ได้ยินว่าธนพัตไม่ไป พชิราก็ผิดหวังเล็กน้อย แต่เธอก็ไม่อยากให้ธนพัตรู้สึกว่าเธอไม่รู้ความ “งั้นนายก็ขับรถระวังด้วยนะ”

“อืม” ตอบพชิราไป หลังจากธนพัตก็บอกลาคนอื่นๆก็ขับรถกลับบริษัทไป

“ท่านประธานคะ คุณธีภพกำลังรอท่านอยู่ที่ห้องทำงานค่ะ” เมื่อมาถึงห้องทำงาน เลขาหน้าประตูก็ลุกขึ้นรายงานกับธนพัต

“ครับ” ในใจธนพัตสงสัยเล็กน้อย ไม่รู้ว่าธีภพมาหาตัวเองทำไม เขารู้ หลานคนนี้ไม่ค่อยชอบเขาเท่าไหร่

ขณะที่ธีภพนั่งอยู่บนโซฟาในห้องทำงานของธนพัตรอเขากลับมา วันนี้ที่เขามาเพราะอยากจะคุยกับเขาเรื่องของสาริศา

หลังจากที่คลิปก่อนหน้าของสาริศาและพชิราในร้านกาแฟถูกเปิดเผยบนอินเทอร์เน็ต ธนพัตเลือกที่จะเชื่อพชิรา ในตอนนั้นเขารู้สึกว่าบางทีในใจของธนพัตยังคงชอบพชิราอยู่ ถึงยังไงธนพัตก็เคยชอบหล่อนขนาดนั้น

ตอนนี้เห็นสาริศาเกิดเรื่องใหญ่ขนาดนี้ ธนพัตก็ไม่อยู่เป็นเพื่อนเธอ ธีภพเลยยิ่งมั่นใจในความคิดของตัวเอง ถ้าหากในใจธนพัตยังมีคนอื่นอยู่ งั้นก็ไม่ควรหวงสาริศาอีกต่อไปแล้ว

ธนพัตเข้ามาก็เห็นธีภพกำลังคิดอยู่เงียบๆ สีหน้าจริงจัง ธนพัตไม่ได้สนใจเขานัก และถอดเสื้อคลุมเอาไปแขวนไว้ที่ราวด้านข้าง จากนั้นก็นั่งลงด้านโต๊ะทำงานและเอ่ยปากถาม “มาหาฉันมีเรื่องอะไร? ”

“ถ้านายไม่รักสาริศา ก็ปล่อยเธอไปเถอะ” ธีภพเงยหน้าพูดอย่างตรงไปตรงมากับธนพัต

ธนพัตหรี่ตา สายตาอันตรายมองไปทางธีภพ นำเสียงเย็นชา “นายพูดอะไร!? ”

ธีภพสบตาธนพัตอย่างไม่เกรงกลัวแม้แต่น้อย “ตอนนี้เธออยู่ที่โรงพยาบาล นายกลับมีกะจิตกะใจมานั่งอยู่ที่นี่ นี่ยังไม่ชัดเจนพอเหรอ? ธนพัต ถ้านาย......”

“ทำไมเธอถึงอยู่โรงพยาบาล? ” ได้ยินว่าสาริศาอยู่โรงพยาบาล ทันใดนั้นธนพัตก็ร้อนใจ พูดแทรกธีภพขึ้นมา

“นายไม่รู้เหรอ? ” ได้ยินคำถามของธนพัต ธีภพก็งงเล็กน้อย “ตอนที่อยู่ที่โรงพยาบาล ฉันเห็นสาริศาโทรหานายตั้งหลายสาย หรือว่าเธอไม่ได้บอกนายเรื่องที่เกิดขึ้นวันนี้เหรอ? ” ธีภพไม่แน่ใจว่าธนพัตไม่รู้จริงๆ หรือว่าแกล้งสับสน

ที่จริง ในใจธนพัตคิด ในสายเมื่อกี้เขารู้สึกว่าสาริศาแปลกเล็กน้อย ที่แท้เธอมีเรื่องที่ไม่ได้บอกเขาอยู่จริงๆ

“วันนี้เกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่? ” ธนพัตจ้องธีภพ และถามเสียงเข้ม

เมื่อเห็นสายตาลนลานของธนพัตไม่เหมือนแกล้งทำ ธีภพจึงเล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นวันนี้คร่าวๆให้เขาฟัง

“วันนี้โศภิตามาก่อความวุ่นวายในงานศพของไรยา ไม่ใช่แค่ทำร้ายริศา แถมยังบอกว่าเธอไม่ใช่ลูกสาวของสุวิทย์ หลังจากนั้นก็ไปตรวจดีเอ็นเอ ก็พบว่าริศาไม่ใช่ลูกสาวของสุวิทย์จริงๆ น้ากันยาก็ทนรับแรงกดดันไม่ได้เลยเป็นลมไป ตอนนี้ริศากำลังดูแลน้าอยู่ที่โรงพยาบาล”

หลังจากถามที่อยู่โรงพยาบาลอย่างชัดเจนแล้ว ธนพัตก็ดึงเสื้อคลุม และเดินออกไปข้างนอกอย่างรวดเร็ว

เมื่อเดินถึงหน้าประตู จู่ๆธนพัตก็หยุดลง และหันมาพูดกับธีภพเสียงเย็นชา “ฉันรักสาริศา เพราะงั้นนายไม่มีโอกาส อย่าแม้แต่จะคิด!” พูดจบธนพัตก็ออกจากออฟฟิศไป

ได้ยินที่ธนพัตพูด ธีภพก็กำหมัดแน่น แต่ก็รู้สึกมีอะไรผิดไป ที่จริงตัวเองนั้นมาหาเรื่อง ทำไมตอนนี้ถึงรู้สึกว่าเหมือนมาบอกข่าวกันนะ?

ระหว่างทางไปโรงพยาบาล ในหัวของธนพัตก็เต็มไปด้วยคำพูดของธีภพที่พูดเมื่อกี้ ที่แท้วันนี้เกิดเรื่องขึ้นตั้งมากมาย สาริศาในตอนนี้จะต้องแบกรับความกดดันอยู่มากแน่ๆ ตนควรจะอยู่ข้างกายเธอ

แต่เรื่องพวกนี้ทำไมที่คุยโทรศัพท์เมื่อกี้สาริศาถึงไม่บอกตนกันนะ? แถมเขายังรู้เรื่องที่เกิดขึ้นจากปากของธีภพอีก คิดถึงตรงนี้ ในใจของธนพัตนอกจากจะเป็นห่วงสาริศาแล้ว ยังโมโหเล็กน้อยด้วย หรือว่าตนในใจของเธอตำแหน่งต่ำกว่าธีภพอีกงั้นเหรอ?

ขับอย่างรวดเร็วตลอดทาง ธนพัตก็มาถึงโรงพยาบาลอย่างรวดเร็ว หลังจากถามพยาบาล ก็หาห้องผู้ป่วยที่กันยาพักอยู่