ธนพัตกำลังนั่งจัดการเอกสารในมืออยู่ในห้องทำงานประธานของTNP Group แต่ว่าความคิดมันโบยบินออกไปโดยไม่ได้ตั้งใจ เขาไม่สามารถกำจัดภาพที่สาริศาเดินออกไปกับออสตินออกไปจากหัวได้เลย
พอนึกได้ว่าประสิทธิภาพในการทำงานของตัวเองต่ำเกินไป ธนพัตปิดแฟ้มเอกสารที่อยู่ตรงหน้าเขา เอนหลังพิงเก้าอี้ หลับตาเพื่อผ่อนคลายประสาท
ตั้งแต่ทริปเรือสำราญในวันนั้น ช่วงนี้เขาก็ไม่ได้เจอสาริศากับออสตินอีกเลย แต่ว่าพวกเขาก็เหมือนยังอยู่ในชีวิตของเขา
ในบ้าน ในห้องทำงาน บนโต๊ะอาหาร ในห้องประชุม หรือแม้แต่ในฝัน……ภาพเหตุการณ์ที่ทั้งสองคนอยู่ด้วยกันมันปรากฏขึ้นต่อหน้าเขาตลอด ถึงแม้จะรู้ว่ามันเป็นเพียงแค่ภาพลวงตา แต่เขาก็ยังรู้สึกเจ็บปวดอย่างชัดเจน
ภาพที่พวกเขานั่งกินข้าวอยู่บนโต๊ะอาหาร ภาพที่ออสตินช่วยเช็ดปากให้เธอ และความลับระหว่างพวกเขาที่เขาไม่เข้าใจ การที่เธอมีสีหน้าที่เย็นชาต่อเขาเพราะออสติน แล้วตอนที่พวกเขาอยู่ด้วยกันที่เขามองไม่เห็น มันจะดูสนิทสนมกันมากกว่าตอนที่เขาเห็นอีกไหม?
พอคิดได้แบบนี้ ธนพัตก็รู้สึกเหมือนตัวเองกำลังจะเป็นบ้า เขาไม่อยากจะคิดเลย แม้แต่คิดอเมริกากี่โมง เขากลัวว่าสิ่งที่เขาคิดนั้นมันจะเป็นเรื่องจริง เขากลัวว่าสาริศาที่เคยเป็นของเขา ตอนนี้จะกลายเป็นสาริศาขอคนอื่นไปแล้ว และนี่จะเป็นความเจ็บปวดที่เขาไม่สามารถรับได้
ธนพัตลืมตาขึ้นในทันที สูดหายใจเข้าลึกๆ พยายามจะไล่ภาพในหัวออกไป
ไม่ได้ เขาต้องตรวจสอบเรื่องความสัมพันธ์ของสาริศากับออสตินให้ชัดเจนว่าเป็นยังไงกันแน่ เป็นเพื่อนหรือเป็นแฟน? ถ้าเกิดว่าเป็นแฟนกันแล้วล่ะก็ ไปถึงขั้นไหนกันแล้ว……ถ้าเกิดว่าคาดเดาไปมั่วซั่วแบบนี้ เขากลัวว่าไม่ช้าก็เร็วเขาต้องประสาทแตกแน่นอน
“ก๊อกๆๆๆ ”มีคนมาเคาะประตูห้องทำงาน
ธนพัตนั่งตัวตรง แล้วก็เปิดแฟ้มเอกสารตรงหน้าอีกครั้ง
“เข้ามาสิ”น้ำเสียงยังคงเป็นทางการเหมือนเดิม เหมือนกับว่าชายที่เปราะบางเมื่อกี้นี้ไม่เคยปรากฏตัวขึ้น
ประตูเปิดออกช้าๆ คนที่มานั้นคือชรัณ
“คุณชายพัท ได้เจรจากับคุณฝนแห่งเจริญพรกรุ๊ปเรียบร้อยแล้วนะครับ พวกเขายินดีจะมอบกำไรให้พวกเราเพิ่มอีก 2 เปอร์เซ็นต์ แต่ก็เรียกร้องว่าเมื่อถึงเวลาที่ต้องจ่ายค่าประกันสินค้าให้TNP Groupเป็นคนจ่าย”
เมื่อไม่กี่วันก่อนชรัณถูกธนพัตส่งตัวไปทำงานแทนที่เมืองนอก วันนี้พอลงจากเครื่องบินก็รีบกลับบริษัทมารายงานผลสรุปให้ธนพัตฟัง
“โอเค ทำดีมาก”ในที่สุดธนพัตก็คลี่ยิ้มออกมา แต่ว่าก็เก็บรอยยิ้มนั้นไปอย่างรวดเร็ว กลับมามีท่าทีเย็นชาเหมือนเดิม
“แต่ว่ามีอีกเรื่องที่อยากจะรบกวนให้นายช่วยตรวจสอบหน่อย”
“เชิญสั่งมาได้เลยครับ”
“สาริศากลับมาแล้ว นายช่วยฉันตรวจสอบหน่อยว่าเธอกับผู้ชายที่ชื่อออสตินนั้นมีความสัมพันธ์อะไรกันแน่ ฉันอยากรู้ผลให้เร็วที่สุด”
ธนพัตกําหมัดแน่น เขาไม่เคยคิดเลยว่าจะมีวันหนึ่งที่เขาต้องสืบเรื่องของเมียตัวเองกับผู้ชายคนอื่น
ถึงแม้ว่าพวกเขาจะหย่ากันนานแล้ว แต่ว่าในใจของเขาสาริศาก็ยังคงเป็นภรรยาของเขาอยู่ เขาไม่มีทางอนุญาตให้คนอื่นมาแตะต้อง แม้แต่คิดก็ไม่ได้!
“คุณนายน้อยกลับมาแล้วเหรอครับ!”ชรัณตกใจมาก คุณนายน้อยกลับมาได้ยังไงกัน?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หวานเย็น กรุ่นใจ
สวย แต่ โง่ดักดาน แล้วไงคุณนางเอก...
ทำไมนางเอกต้องเป็นควายตลอด...