หวานเย็น กรุ่นใจ นิยาย บท 362

ช่วงนี้ริศาหงุดหงิดมาก

ทั้งหมดก็เป็นเพราะผู้ชายที่ชื่อออสติน

ผู้ชายคนนี้บอกว่าเขาจะเลิกล้มแผนของพชิราแล้วแท้ๆ แต่เขายังโทรหาเธอไม่หยุด จะชวนเธอออกไปบ่อยมากด้วยเหตุผลต่างๆนานา

วันนี้ร้านอาหารของเพื่อนเปิดใหม่ คูปองอาหารฟรีที่ได้มาไม่ใช้ก็เสียดายแย่

พรุ่งนี้วันเกิดแม่ ไม่รู้ว่าจะให้อะไร ขอให้เธอช่วยเลือกของขวัญ

มะรืนนี้เป็นปาร์ตี้รวมรุ่น ยังไม่มีคู่ไปงานเลย...

ตลกน่า คนอย่างเขาเนี่ยนะจะหาคู่ไปงานไม่ได้

เมื่อเวลาผ่านไป สาริศาก็รู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ คิดว่าตัวเองได้ให้ความหวังหรือทำอะไรผิดไปหรือเปล่า ทำให้เขาเข้าใจผิดเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขา

ต่อมาริศาก็ตัดสินใจไม่ออกไปกับออสตินอีกแล้ว เธอเองไม่มีความคิดเกินเลยกับเขา ไม่ทำให้เขาเข้าใจผิดคงจะดีกว่า แต่ออสตินดันไม่ย่อท้อ ยังโทรมาหาเรื่อย

ตื้ดตื้ดด

ได้ยินการสั่นของมือถือที่อยู่ด้านข้าง ริศาก็เมินหน้าหนี ไม่สนใจ คิ้วทั้งสองก็ขมวดเข้าหากัน

ตื้ด ตื้ด ตื้ดด

หลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง มือถือก็เริ่มสั่นอีก

ไม่จบไม่สิ้นจริง! ริศาหยิบมือถือขึ้นมา “ฉันบอกแล้วไม่ใช่หรือคะว่าไม่มีเวลา ไม่ไปก็คือไม่ไป คุณฟังไม่เข้าใจหรือไง!”

“เป็นอะไร ถึงโกรธจัดขนาดนี้จ๊ะ ฉันยังไม่พูดอะไรเธอก็จะไม่ไปแล้วเนี่ยนะ”

ไม่คิดเลยว่าคนในสายจะไม่ใช่ออสติน แต่เป็นเสียงผู้หญิงที่คุ้นเคยมาก เพื่อนสนิทของเธอเอง มายด์

"ขอโทษนะมายด์ ฉันขอโทษ" ริศารีบขอโทษ "ฉันไม่รู้ว่าเป็นเธอ ฉันคิดว่าเป็น... ขอโทษจริงๆนะ"

"ช่างมันเถอะ ฉันไม่รู้จักเธอหรือไง ไม่ต้องห่วง ฉันไม่ถือสาหรอกน่า” มายด์หัวเราะและพูดติดตลกว่า “แต่ไม่รู้นะว่าใครที่ใช้ไม่ได้เลย ทำให้ริศาเพื่อนฉันที่ปกติจะสุภาพต้องโกรธขนาดนี้เนี่ย"

“คนน่ารำคาญคนหนึ่ง” ริศาพูดด้วยอารมณ์ "ไม่ต้องพูดถึงเขาแล้ว เธอโทรหาฉันมีอะไรหรือ"

"ชมรมนักข่าวนักศึกษาที่เราเคยร่วมงานกันตอนเรียนมหาลัยน่ะ สมาชิกอยากจะจัดปาร์ตี้กัน เลยโทรมาถามเธอน่ะว่าว่างมาร่วมงานไหม"

"งั้นหรอ ฉัน..." ริศาลังเลเล็กน้อย

ตอนที่เธอเรียนอยู่ในมหาวิทยาลัย ตอนแรกเธอก็เข้ากันได้ดีกับสมาชิกในชมรม แต่หลังจากที่ ไรยาใส่ร้ายว่าเธอเป็นเด็กขายตัวที่ไนท์คลับ ทุกคนก็พูดจาไม่ดีลับหลังเธอ ไม่พูดคุยกับเธอ และเธอก็ลาออกจากชมรมเพราะทนสายตาแปลก ๆ ของคนอื่นไม่ได้

จนถึงตอนนี้ เธอก็ยังลืมคำเยาะเย้ยในแววตาพวกนั้นไม่ได้ สีหน้าที่ดูถูกเธอ ความเจ็บปวดในใจที่เธอไม่มีวันลืม

“มายด์ เธอก็รู้ว่าความสัมพันธ์ของฉันกับพวกเขาไม่ค่อยดี ฉันไม่ไปดีกว่า ฉันไม่อยากเจอพวกเขา”

“ไม่เป็นไรหรอกน่า ตอนนี้ทุกคนรู้แล้วว่าตอนนั้นเธอโดนใส่ร้าย ทุกคนอยากจะขอโทษต่อหน้าเธอนะ เธอมาเถอะน่า ไม่อยากเจอพวกเขา แล้วฉันล่ะ ไม่อยากเจอฉันเหรอ ไหนเธอพูดสิ เราไม่ได้เจอกันนานแค่ไหนแล้ว!”

น้ำเสียงของมายด์โอดครวญอย่างอ้อนวอน ในฐานะเพื่อนที่คบกันมาหลายปี ริศาปฏิเสธไม่ได้จริงๆ