หวานเย็น กรุ่นใจ นิยาย บท 367

ธีภพเห็นแบบนั้นก็ไม่ได้อธิบายให้ธนพัตฟัง แต่เดินตามสาริศาเข้าไปในโรงแรม ถูกธนพัตด่าอย่างไม่เลือกหน้าเมื่อกี้ ตอนนี้เขาก็อารมณ์ไม่ดีเหมือนกัน

ธนพัตมองดูแผ่นหลังของสาริศา หัวใจก็ปวดร้าว

สิ่งที่สาริศาพูดเมื่อกี้ก็ทำร้ายใจเขาเช่นกัน ที่แท้ในใจเธอตอนนี้เขาเป็นแค่คนที่ไม่มีความเกี่ยวข้องอะไรด้วยเลยหรอ เพื่อธีภพแล้ว เธอยอมทะเลาะกับเขาใหญ่โตในที่สาธารณะเลยสินะ!

ดี! ให้มันได้แบบนี้! ความโกรธในแววตาของธนพัตลุกไหม้มากยิ่งขึ้นไปอีก

เมื่อเห็นภาพที่ธนพัตกับสาริศาเจอกันอีกครั้ง ทั้งสองไม่ยอมอ่อนข้อต่อกันเลย ชรัณซึ่งอยู่ไม่ไกลด้านหลังก็ยิ่งรู้สึกผิดมากขึ้นไปอีก

เมื่อก่อนคุณชายและคุณนายน้อยรักกันมาก เคยเห็นเขาทะเลาะกันแบบนี้ตอนไหนกัน

เป็นความผิดของเขาทั้งหมด ถ้าไม่ใช่เพราะเขา สามีภรรยาที่รักกันคู่นี้จะมาถึงจุดนี้ได้ยังไง ทุกครั้งที่พวกเขาเจอกัน ก็โกรธกันเหมือนเป็นศัตรู

ด้วยความสำนึกผิดในใจนับพันครั้ง ชรัณรู้ดีว่าเพียงแค่เขาพูดไปคำหนึ่ง คุณชายและคุณนายนายน้อยก็สามารถปลดปล่อยความแค้นแล้วคืนดีกันได้ แต่เขากลับไม่กล้าบอกความจริงกับธนพัตว่าเกิดอะไรขึ้นในตอนนั้น

คำพูดของพชิราเป็นเหมือนคาถากักขังฝังลึกอยู่ในหัวของเขา การงาน อาชีพ อนาคต ชื่อเสียง และพ่อแม่ของเขาเอง... เขาไม่สนใจสิ่งเหล่านี้ไม่ได้

ฉันขอโทษ ฉันขอโทษ ฉันขอโทษ... การขอโทษซ้ำแล้วซ้ำเล่าในใจเป็นสิ่งเดียวที่เขาสามารถทำได้ในตอนนี้ แม้ว่าเขาจะรู้ว่าไม่มีใครจะให้อภัยเขาได้ เพราะตัวเขาเองก็ยังไม่ให้อภัยตัวเอง

......

หลังจากกลับมาที่งานเลี้ยงรุ่น สาริศาก็ไม่มีกะจิตกะใจจะสนุกต่อไปแล้ว ทักทายมายด์กับธีภพเสร็จเธอก็ขอตัวออกไปก่อน

"ริศา ทำไมกลับเร็วจัง ทุกคนเพิ่งเริ่มสนุกกันเองนะ"

เมื่อได้ยินว่าสาริศากำลังจะกลับ มายด์ก็ไม่มีความสุข เธอลงทุนตั้งเยอะเพื่อให้เธอตกลงมาที่งานครั้งนี้ เพิ่งมาแป๊บเดียวยังไม่ทันจะได้พูดอะไรกัน ทำไมจู่ๆก็จะกลับไปแบบนี้ล่ะ

“มายด์ ฉันไม่มีอารมณ์จะอยู่ต่อแล้วจริงๆ วันหลังฉันค่อยชวนเธอออกไปเที่ยวด้วยกัน โอเคไหม”

“เป็นอะไรไปกันแน่ เมื่อกี้ตอนออกไปกับธีภพก็ยังดีๆอยู่เลย ทำไมตอนนี้ถึงอารมณ์ไม่ดีได้ล่ะ” แววตาของมายด์ดูกังวลมาก “รีบบอกฉันมานะ ธีภพทำอะไรเธอใช่ไหม ถ้าเขากล้าทำอะไรเธอ ฉันจะไปคิดบัญชีกับเขาตอนนี้แหละ!"

“เปล่า ไม่เกี่ยวกับเขา” สาริศารีบห้ามมายด์ที่จะไปคิดบัญชีกับธีภพ “ฉันไม่อยากพูดรายละเอียดตอนนี้ เธอไม่ต้องถามก่อนได้ไหม"

เมื่อเห็นสาริศาสีหน้าไม่สู้ดี มายด์ก็รู้สึกทุกข์ใจไปชั่วขณะหนึ่ง “โอเค โอเค ฉันจะไม่ถามเธอแล้ว”

สาริศาพยักหน้าขอบคุณ แล้วรีบออกจากโรงแรมไป กลับมาที่ตระกูลนิธิราสกุล

ในตอนนั้น ธีร์หลับไปแล้ว และหลังจากกลับมาที่ห้องเธอก็ทิ้งตัวลงบนเตียงขนาดใหญ่ คิดถึงภาพที่พบกับธนพัตวันนี้ สาริศาก็รู้สึกปวดร้าวในใจ