หวานเย็น กรุ่นใจ นิยาย บท 371

เมื่อได้ยินว่าออสตินตกลงโดยไม่ลังเล สาริศาอดรู้สึกขอบคุณไม่ได้ และในขณะเดียวกันก็รู้สึกผิดเล็กน้อยกับการคิดว่าจะเชื่อการกระทำของเขาดีไหมเมื่อกี้

สาริศาหยิบมือถือออกมา เอาข้อมูลที่เมย์ส่งมาให้คุณให้ออสตินดู "ฉันอยากขอให้คุณช่วยหาหลักฐานเกี่ยวกับเรื่องนี้ให้หน่อย"

"ได้ครับ" เขามองไปที่ข้อมูลบนโทรศัพท์อย่างจริงจัง ออสตินตอบรับโดยไม่เงยหน้าและไม่ได้ถามว่าทำไม

เดิมสาริศาพร้อมที่จะตอบคำถามต่อคำพูดของออสตินอยู่แล้ว แต่ไม่คาดคิดเลยว่าเขาจะไม่ถามอะไรเลย เรื่องนี้ทำให้สาริศาละอายใจมากขึ้น ความไว้วางใจในออสตินก็มีมากขึ้นโดยไม่รู้ตัว

......

เป็นเวลาประมาณสิบวันแล้วที่ออสตินสัญญาว่าจะช่วยตนรวบรวมหลักฐาน แต่เขาไม่ได้ติดต่อกลับมาเลย ยังไงซะก็เป็นการขอความช่วยเหลือ สาริศาจึงละอายใจเกินกว่าจะโทรไปเร่งเขา ทำได้เพียงรอข่าวจากออสตินอย่างใจจดใจจ่อ

วันนี้ในที่สุด ออสตินก็โทรหาสาริศา บอกว่าพบหลักฐานเรื่องของบุรินทร์แล้ว

“จริงเหรอ” สาริศาร้องออกมาด้วยความดีใจ ในที่สุดก็พบหลักฐาน ในที่สุดก็สามารถลงโทษไอ้บุรินทร์สารเลวนั่นได้แล้ว!

“ใช่ครับ หลักฐานก็มากเพียงพอ ถ้าคุณต้องการล่ะก็ มันทำให้เขาติดคุกได้สักสองสามปีเลยล่ะ” ดูเหมือนว่าออสตินจะดีใจตามสาริศาไปด้วย น้ำเสียงของออสตินเต็มไปด้วยความสุขเช่นกัน

“ขอบคุณนะออสติน” สาริศาพูดอย่างซาบซึ้ง “ตอนนี้คุณอยู่ที่ไหน ฉันจะรีบขับรถไปหาคุณ”

“ผมไปหาคุณดีกว่า ผมเป็นห่วงถ้าคุณขับรถเอง "ออสตินพูด " เราเจอกันที่ร้านน้ำชาสายไหมข้างๆสำนักพิมพ์ของคุณดีกว่า ผมถึงแล้วจะโทรหาคุณ"

"โอเคค่ะ" หลังจากตอบตกลงอย่างตื่นเต้น สาริศาวางสาย ลุกขึ้นรีบไปที่ร้านน้ำชาสายไหม

เมื่อออสตินมาถึง เขาก็เห็นว่าสาริศานั่งอยู่ในร้านน้ำชารอเขาอยู่แล้ว

เวลานั้นเองชาร้อนถ้วยหนึ่งก็วางอยู่ตรงหน้าเธอ ไอร้อนที่ลอยขึ้นมา ทำให้ใบหน้าของคุณชุ่มชื้นขึ้น ถ้าไม่สนใจความวิตกกังวลบนใบหน้า เธอดูผ่อนคลายและเงียบเป็นสง่า

เมื่อมองดูสาริศาแบบนี้ ออสตินรู้สึกว่าความเหนื่อยล้าที่เกิดจากการทำงานก็ได้หายไปหมดทันที เมื่อคิดว่าข่าวที่เขานำมาจะบรรเทาการขมวดคิ้วและนำรอยยิ้มมาสู่ใบหน้าของเธอ ออสตินไม่สามารถระงับความตื่นเต้นของเขาได้

เดินไปข้างหน้าอย่างเร็วแล้วนั่งลงตรงหน้าสาริศา ออสตินยื่นข้อมูลในมือให้เธอทันที “อยู่ในนี้หมดเลย คุณลองเปิดดูสิ”

สาริศามองมาที่เขาอย่างซาบซึ้ง รีบหยิบกระดาษข้างในออกมาอ่านอย่างระมัดระวัง

ยิ่งมองสาริศายิ่งตื่นเต้น มีเอกสารพวกนี้แล้ว เธอก็ไม่กลัวว่าจะไม่มีอะไรมาต่อกรกับบุรินทร์แล้ว

“ออสติน ขอบคุณมากนะ คุณบอกได้เลยว่าอยากให้ฉันขอบคุณยังไง” เอาเอกสารใส่เข้าไปในซองตามเดิม แล้วสาริศามองดูออสตินอย่างมีความสุข

“อะไรก็ได้เลยเหรอ” ออสตินถามติดตลก แต่ไม่คิดว่าสาริศาจะตื่นตัวขึ้นในทันทีเพราะประโยคนี้

“ตราบใดที่มันอยู่ในขอบเขตที่เหมาะสม ฉันจะพยายามทำให้ได้”

ออสตินได้ยินถึงความขมขื่น เหมาะสม พยายามทำให้ได้ ที่แท้ในใจของเธอยังมีกำแพงกั้นเขาอยู่อย่างมากมาย

แต่เมื่อคิดถึงท่าทีของสาริศาในอดีตที่มีต่อตัวเอง ออสติน ก็ได้จุดประกายความหวังขึ้นใหม่ ตอนนี้ดีขึ้นมากแล้วไม่ใช่หรือไง ต้องค่อยเป็นค่อยไป ไม่ต้องรีบ รีบไม่ได้