หวานเย็น กรุ่นใจ นิยาย บท 372

ออสตินรับโทรศัพท์ต่อหน้าสาริศาโดยไม่หลบเลี่ยงอะไร “ฮัลโหล ว่าไง...ฉันอยู่กับสาริศาแล้ว... เธอจะมาด้วยไหม”

พูดถึงตรงนี้ ออสติน ก็เหลือบมองสาริศา “โอเค เดี๋ยวฉันส่งที่อยู่ให้ เออ แค่นี้นะ”

ไม่นานเขาก็เขียนข้อความส่งไป ออสตินเงยหน้าขึ้นมองและอธิบายให้สาริศาฟัง “พชิราโทรมา เธอจะมาหาผมที่นี่”

เมื่อได้ยินว่าออสตินคุยโทรศัพท์กับพชิรา จู่ๆ สาริศาก็เงยหน้าขึ้นมองออสตินอย่างไม่มั่นใจ “ออสติน ยังไม่บอกพชิราใช่ไหม ว่าฉันมองแผนการของเธอออกหมดแล้ว"

"ริศา ไม่ใช่ยัง ผมไม่คิดจะบอกเธอตั้งแต่แรกแล้ว" ออสตินพูดอย่างช่วยไม่ได้ เมื่อไหร่เธอจะเชื่อในตัวเขาได้โดยไม่สงสัยนะ “เรื่องนี้ผมเคยสัญญากับคุณไว้แล้ว ตอนนี้ผมอยู่ข้างคุณ ผมไม่บอกอะไรเธอหรอก”

อยู่ข้างเธอเหรอ ได้ยินคำพูดของออสติน สาริศาก็แปลกใจมาก เขาเปลี่ยนมาเป็นคนฝั่งเธอได้ยังไง แล้วน้ำเสียงที่มั่นใจขนาดนี้มาจากไหนกัน

ทำไมเธอรู้สึกว่าตั้งแต่ที่สัญญาว่าจะเป็นเพื่อนกับออสตินในวันนั้น ท่าทีของเขาที่มีต่อเธอก็แปลกไปมาก

ออสตินเคยเอาใจเธอบ่อยๆ แต่ตอนนั้นเธอรู้ดีว่าเขามีจุดประสงค์ เลยคิดซะเหมือนกับการดูละครไป แต่ช่วงนี้ดูเหมือนว่าออสตินจะแคร์เธอจริงๆ สามารถสัมผัสได้ว่าการดูแลเอาใจใส่แบบนี้มาจากความจริงใจไม่เหมือนกับเมื่อก่อน แต่ทำไมกัน เป็นอย่างที่เขาว่าง่ายๆแบบนั้นเหรอ เพราะเป็นเพื่อนกันเหรอ

“ริศา เป็นอะไรไป คิดอะไรอยู่” ออสตินยื่นมือออกไปโบกหน้าเธอ ไม่เข้าใจว่าทำไมจู่ๆ เธอตัวแข็งทื่อไป

“เอ่อ เปล่าค่ะ” สาริศารีบตอบ “ขอบคุณที่ช่วยเก็บความลับนะ”

“ริสา วันนี้คุณพูดขอบคุณผมกี่ครั้งแล้วเนี่ย ระหว่างตัวเราไม่ต้องเกรงใจกันขนาดนั้นหรอก” ออสตินรู้สึกอึดอัดเล็กน้อย เมื่อไหร่เธอจะปฏิบัติต่อเขาในฐานะคนกันเองกันนะ

“เข้าใจแล้ว” สาริศาก้มหน้าจิบชา “เมื่อไหร่พชิราจะมา”

“น่าจะใกล้แล้ว เธอบอกว่าจะรีบมา” ออสตินมองไปที่ใบชาที่นอนอยู่ในแก้วชา รู้สึกว่าตัวเองก็เป็นดังใบชานั้น

แล้วสาริศาก็ได้ถามถึงรายละเอียดของการตรวจสอบบุรินทร์ครั้งนี้ เมื่อเห็นท่าทีจริงจังของเธอ ออสตินก็เล่าให้เธอฟังเกี่ยวกับการตรวจสอบอย่างละเอียด

“จริงๆจะหาหลักฐานอะไรพวกนี้ในเวลาสั้นๆมันไม่ง่ายเลย แต่มันมีประโยคหนึ่งที่เขาว่ากันว่าไงนะ” ออสตินคิดอย่างหนัก “กรรมตามสนอง!” ในที่สุดก็คิดขึ้นได้

“บุรินทร์เพิ่งไล่ผู้ช่วยคนหนึ่งออก เพราะผู้ช่วยคนนี้รู้เรื่องอื้อฉาวของเขา” หลังจากที่ออสตินพูดจบก็มองสาริศา เขาไม่ได้พูดอะไรเฉพาะเจาะจงไปมากกว่านี้ เพราะไม่อยากจะเล่าเรื่องสกปรกให้เธอฟัง

แต่สาริศาเดาได้จากสีหน้าของเขา ขมวดคิ้วเล็กน้อยและแสดงท่าทีให้เขาพูดต่อ

“ผู้ช่วยคนนี้ช่วยเขาในการพัฒนาโครงการโรงแรมนี้มาตลอด เขาไม่พอใจที่ถูกไล่ออก”

“แล้วผมก็ไปเจอเขา ให้ข้อเสนอที่ทำให้เขาพึงพอใจ เขาถึงยอมเปิดเผยชื่อคนให้ผม การตรวจสอบจากรายชื่อเหล่านี้ก็ทำให้หาหลักฐานง่ายขึ้นมาก”

พูดจบ ออสตินก็จิบชาถ้วยที่อยู่ข้างหน้าเขาแล้วมองไปยังสาริศาอย่างมีความหวัง ราวกับว่าเด็กขอรางวัลตอบแทน

แต่สาริศาไม่ได้มองที่ออสติน แต่ก้มหน้าเยาะเย้ย ทำตัวเองจริงๆ! แต่จะทำอะไรต่อให้บุรินทร์ได้รับโทษอย่าสาสมนะ

ออสตินที่ถูกเมินได้แต่แตะจมูกอย่างเขินๆ ไม่รบกวนสมาธิของสาริศา มองดูเธออย่างตั้งใจ

ก่อนหน้านี้เพียงแค่เขามองเธอ เธอก็จะอึดอัดมาก แล้วก็จะหาเหตุผลที่จะจากไปอย่างรวดเร็ว คราวนี้อาจเป็นเพราะกำลังคิดอะไรบางอย่างอยู่ จึงไม่สังเกตเห็นสายตาของเขาที่มองเธอ