“ไม่ง่ายเลยนะคะที่คุณบุรินทร์ยังจำฉันได้ เราไม่ได้เจอกันห้าปีแล้วใช่ไหมคะเนี่ย” สาริศาตอบพร้อมกับยิ้มเยือกเย็น “แต่ตอนนี้ฉันเปลี่ยนนามสกุลเป็นนิธิธราสกุลแล้วนะคะ อีกอย่าง ทำไมคุณเห็นหน้าฉันแล้วต้องตกใจขนาดนี้ รู้สึกผิดขึ้นมาเหรอคะ”
ก่อนหน้านี้บุรินทร์ก็ได้ยินมาว่าสาริศากลับประเทศมาแล้ว แถมยังกลายเป็นคุณผู้หญิงแห่งตระกูลนิธิราสกุลแล้วด้วย เพียงแต่เขาไม่ได้สนใจเรื่องพวกนี้มากนัก ยังไงสาริศาก็หย่ากับธนพัตไปแล้ว เขาก็ไม่ได้สนใจเรื่องของเธออีก
ไม่คิดว่าจะได้เจอเธออีกในสถานการณ์แบบนี้ เธอควรทำงานที่นิธิธราสกุลกรุ๊ปไม่ใช่เหรอ มาทำงานที่สำนักพิมพ์ได้ยังไง
แล้วเธอหมายความว่ายังไงที่ว่า "รู้สึกผิด" หรือเธอจะรู้แล้วว่าตอนนั้นเขาเองที่ร่วมมือกับพชิราลักพาตัวเธอ
ตอนนั้นเองบุรินทร์ก็ค่อนข้างระแวง การสัมภาษณ์ครั้งนี้มีเป้าหมายอื่นหรือเปล่านะ
“คุณสาริศาพูดอะไรเนี่ย เราเคยเป็นครอบครัวเดียวกัน ผมจะลืมได้ยังไง แล้วทำไมผมต้องรู้สึกผิดด้วยล่ะ” บุรินทร์ทำงานในแวดวงธุรกิจมานาน การแสดงสีหน้าท่าทางเป็นเลิศ “เชิญนั่งก่อนครับ”
เธอเหลือบมองที่บุรินทร์ด้วยท่าทีประชดประชัน สาริศาไม่ได้อะไรมากนัก นั่งลงบนโซฟาข้างๆ ทันที บุรินทร์ก็นั่งอยู่ตรงข้าม
เมื่อมองดูสาริศาใกล้ๆ บุรินทร์ก็พบว่าอดีตเมียน้องชายคนนี้สวยขึ้นมาก
ผมยาวสลวย ใบหน้าที่สวยงาม ชุดจั้มสูทที่ดูคล่องแคล่ว ดูใจกว้างและสง่างาม เขาประหลาดใจตั้งแต่เธอเข้ามาที่ประตูครั้งแรก ไม่กล้าเชื่อสายตาไปอยู่แวบหนึ่ง
แปลกมาก ก่อนหน้านี้ไม่เคยคิดว่าเธอเป็นคนสวยเลย ตอนที่รู้ครั้งแรกว่าธนพัตเลือกแต่งงานกับคนแบบนี้ เขาก็ยังแอบหัวเราะเยาะ สาวขี้เหร่หนุ่มพิการช่างเข้ากันดี
คิดไม่ถึงเลยว่าเธอจะกลายเป็นสาวสวยแบบนี้
ถ้าเอาพชิราเมื่อก่อนเทียบกับสาริศาตอนนี้ก็น่าจะเสมอกันได้แหละมั้งนะ
เมื่อเห็นบุรินทร์จ้องมองตนเอง สาริศารู้สึกคลื่นไส้ พูดอย่างเย็นชาว่า “คุณบุรินทร์คะ เราเริ่มสัมภาษณ์กันเลยไหม”
“ได้สิครับ” ละสายตาออกมา บุรินทร์นั่งตัวตรง และยังคงมองที่สาริศาอย่างระแวดระวังอยู่บ้าง
เมื่อเห็นว่าเมย์กับเรย์เตรียมตัวพร้อมแล้ว สาริศาก็เริ่มถามว่า “ขอถามคุณบุรินทร์หน่อยนะคะ ว่าได้กำหนดเวลาเปิดโรงแรมที่แน่นอนแล้วหรือยัง ความคืบหน้าการเตรียมการในปัจจุบันเป็นยังไงบ้างแล้วคะ”
บุรินทร์ยิ้มอย่างภูมิใจ “โรงแรมของเรามีกำหนดก่อสร้างประมาณปลายเดือนกันยายนปีนี้ ขณะนี้ทีมงานก่อสร้างกำลังดำเนินการอย่างเต็มที่ตามแบบพิมพ์เขียวที่วางไว้ เรามั่นใจว่าโรงแรมที่สร้างโดยกีรติเมธานนท์กรุ๊ปแห่งนี้ จะเป็นสถาปัตยกรรมที่ใหญ่ที่สุดและมีอุปกรณ์ครบครันที่สุดในเมือง S และจะกลายเป็นแลนด์มาร์คของเมือง S ในอนาคต”
“จริงเหรอคะ แต่ฉันแค่ไม่รู้ว่าเราจะมีโอกาสได้เห็นโรงแรมนี้หรือเปล่า” สาริศาพูดหลังได้ฟังอย่างเย้ยหยัน
“คุณสาริศาหมายความว่าไง” บุรินทร์พยายามระงับความโกรธ
สาริศาคนช่างไม่รู้บุญคุณ เขาให้โอกาสสัมภาษณ์กับสำนักพิมพ์ของพวกเธอ แต่เธอกลับทำเก่ง นี่แช่งเขาอยู่เหรอ
“ไม่มีอะไรค่ะ แค่พูดไปงั้นแหล่ะค่ะ” สาริศายิ้มแล้วถามต่อว่า “ถึงแม้กีรติเมธานนท์กรุ๊ปจะค่อนข้างทรงอิทธิพล แต่ก็นับเป็นครั้งแรกที่ก้าวเข้าสู่การพัฒนาโรงแรม ในเรื่องการโหษณา ไม่ทราบว่ากีรติเมธษนนท์มีแผนการส่งเสริมการเป็นที่รู้จักยังไงบ้างคะ"
"ทีมเตรียมการของเราได้โปรโมตโรงแรมผ่านการสื่อมีเดีย การเข้าชมการขาย ทั้งออนไลน์และออฟไลน์ และยังมีกิจกรรมการกุศลที่ใช้เป็นการโฆษณาโรงแรมด้วย"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หวานเย็น กรุ่นใจ
สวย แต่ โง่ดักดาน แล้วไงคุณนางเอก...
ทำไมนางเอกต้องเป็นควายตลอด...