หวานเย็น กรุ่นใจ นิยาย บท 431

นี่ยังไม่ตายใจอีกเหรอ! ไม่ใช่เรื่องง่ายที่ไฟโกรธของธนพัตจะดับมอดลงได้ลุกอีกหน่อยก็ลุกพรึ่บขึ้นมาอีกแล้ว แต่เมื่ออยู่ต่อหน้าคนอื่น เขาจะระเบิดออกมาไม่ได้ และก็ไม่สามารถลากสาริศาหนีไปได้ จึงได้แต่ดับไฟโกรธอยู่ในใจ

ถลึงตาใส่สาริศา นอกเหนือจากความโกรธแล้วธนพัตก็ยังรู้สึกเจ็บปวดใจด้วย ตอนนี้ในใจของเธอ ไม่มีพื้นที่ให้เขาสักนิดเลยเหรอ สำหรับเธอแล้ว ตนเองก็เป็นแค่สิ่งของที่หยิบยื่นให้ใครตามใจก็ได้เหรอ

“งั้นก็ขอบคุณคุณธนพัตด้วยนะคะ” น้ำหวานมีสีหน้าท่าทางเขินอาย “พวกเราก็ไปกันตอนนี้เลยเถอะค่ะ รีบไปรีบกลับ ทุกคนก็จะได้กินข้าวเร็วหน่อย”

ธนพัตไม่ตอบอะไร ยังคงมองสาริศาอยู่ อยากได้ยินเธอพูดว่าตนเองไม่ต้องไป แต่สาริศากลับหันหน้าหลบสายตาเขา หมุนตัวไปทำอย่างอื่น

“คุณธนพัตคะ พวกเรารีบไปกันเถอะค่ะ” น้ำหวานกลัวว่าจะเสียโอกาสในครั้งนี้ที่ตนเองไม่ได้ไขว่คว้ามาได้ง่ายๆไป ดังนั้นจึงรีบเร่งรัด

เห็นว่าสาริศาไม่ได้ชายตามองตนเองเลย ธนพัตก็รู้สึกว่าในใจเต็มไปด้วยความผิดหวัง สลัดความเจ็บปวดที่ผุดขึ้นในแววตา ธนพัตหันหน้าเดินไปทางที่ไกด์ชี้ ในใจมีความขุ่นเคืองเล็กน้อย

เธอคิดจะจับคู่ตนเองกับผู้หญิงคนอื่นดีนักใช่มั้ย ได้ งั้นเขาก็จะให้ความร่วมมือกับเธอ เขาก็อยากจะดูสิว่า สาริศาในตอนนี้ไม่สนใจตนเองเลยสักนิดจริงเหรอ เห็นเขาอยู่กับผู้หญิงคนอื่น เธอรู้สึกดีใจมีความสุขมากขนาดนั้นจริงเหรอ

มองเห็นธนพัตตกลงที่จะไปตักน้ำกับตนเอง น้ำหวานรีบวิ่งตามไปด้วยความดีใจ ในขณะเดียวกันก็แอบตัดสินใจแล้วว่า ครั้งนี้ตนเองจะต้องไขว่คว้าโอกาสนี้มาให้ได้ ต้องพิชิตใจธนพัตให้ได้!

มองเห็นฉากดราม่านี้ตรงหน้า ทุกคนต่างก็มองหน้ากัน ไม่รู้ว่าตกลงเกิดเรื่องอะไรกันแน่

“บ.ก.นี่หมายความว่าอะไรคะ ทำไมต้องให้น้ำหวานไปกับคุณธนพัตด้วย”

“ก็นั่นนะสิ น้ำหวานสวยขนาดนั้น บ.ก.ไม่กลัวว่าคุณธนพัตจะรู้สึกหวั่นไหวกับเธอเหรอ”

“ไม่ได้บอกว่าคุณธนพัตกำลังตามง้อขอคืนดีเพื่อกลับมาคบกับบ.ก.อีกครั้งเหรอ ตอนนี้มันเกิดเรื่องอะไรขึ้น หรือว่าบ.ก.ไม่ได้คิดจะกลับไปคืนดีกับคุณธนพัต ดังนั้นจึงจงใจจัดการให้พวกเขาไปตักน้ำด้วยกัน”

“ไม่ใช่หรอก ลองคิดดู ฉันเองก็ไม่เห็นว่าบ.ก.ของพวกเราสนใจไยดีอะไรคุณธนพัตเท่าไหร่น่าจะไม่ได้ชอบแล้ว”

“ทำไมล่ะ ผู้ชายที่ดีเลิศขนาดนี้ ปล่อยไปแบบนี้ไม่น่าเสียดายเกินไปเหรอ”

“งั้นก็ปล่อยน้ำหวานให้ชุบมือเปิบแบบนี้เหรอ……”

……

ได้ยินที่ทุกคนซุบซิบนินทา เมย์ที่อยู่ข้างๆก็ไม่พอใจอย่างมาก และก็รู้สึกลังเลสงสัยในเวลาเดียวกัน

ก่อนหน้านี้เธอเห็นด้วยตาตัวเองว่าสาริศาเสียใจมากที่ธนพัตกับน้ำหวานหัวเราะพูดคุยกัน ตอนนี้เป็นอะไรอีก พี่ริศาทำไมเป็นฝ่ายหาโอกาสให้พวกเขาสองคนได้อยู่ด้วยกัน

จะอย่างไรก็ไม่เข้าใจ เมย์เดินไปข้างๆสาริศาแล้วถามออกมาตรงๆ “พี่ริศาคะ ทำไมพี่ต้องทำแบบนี้ด้วย ถ้าเกิดคุณธนพัตเขาชอบน้ำหวานขึ้นมาจะทำยังไง”

สาริศาที่กำลังปิ้งย่างอยู่ก็ชะงักไปครู่หนึ่ง สีหน้าเย็นเยือก แต่กลับไม่ตอบคำถามของเมย์ ได้แต่เอาซอสทาบนเนื้อย่างต่ออย่างเงียบๆ

เห็นสีหน้าสาริศาไม่สู้ดีนัก เมย์ก็รู้ว่าในใจเธอคงไม่สบายใจนัก ในเมื่อรู้สึกเสียใจ ทำไมต้องทำแบบนี้ด้วย

“พี่ริศา พี่ไม่คิดจะกลับมาคบกับคุณธนพัตอีกจริงๆเหรอคะ ฉันว่าเขาก็ยังแคร์พี่มากนะคะ แล้วพี่……” ลังเลอยู่ครู่หนึ่ง เมย์จึงพูดออกมาว่า “แล้วพี่ ก็ดูเหมือนจะยังชอบเขาอยู่ ในเมื่อทั้งสองคนยังมีใจให้กัน ทำไมจะกลับมาคบกันใหม่ไม่ได้ล่ะคะ”