หวานเย็น กรุ่นใจ นิยาย บท 433
สรุปบท บทที่ 433 ให้บทเรียนเธอหน่อย: หวานเย็น กรุ่นใจ
อ่านสรุป บทที่ 433 ให้บทเรียนเธอหน่อย จาก หวานเย็น กรุ่นใจ โดย ช็อคโกแลต
บทที่ บทที่ 433 ให้บทเรียนเธอหน่อย คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายโรแมนซ์ หวานเย็น กรุ่นใจ ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย ช็อคโกแลต อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง
ได้ยินคำพูดของชญาภา สาริศาหัวใจหล่นไปอยู่ที่ตาตุ่มทันที เกิดเรื่องขึ้นแล้วจริงๆเหรอ เธอรีบก้าวเข้าไปดึงชญาภามาถามว่า “เธอได้ยินเสียงร้องขอความช่วยเหลือจากที่ไหน แน่ใจนะว่าเป็นเมย์”
“ฉันเองก็ไม่ค่อยแน่ใจ แต่ได้ยินแว่วๆว่ามีคนร้องขอความช่วยเหลือ เสียงฟังดูแล้วก็คล้ายเมย์มาก ฉันตัวคนเดียวรู้สึกกลัว ก็เลยรีบกลับมาเรียกทุกคน”
“ทำไมเธอถึงอยู่คนเดียว” ปกติแล้วเธอกับชญาภาก็ไม่ค่อยจะลงรอยกันนัก ดังนั้นสาริศาจึงค่อนข้างระแวดระวังตัวกับเธอ
“ตอนแรกฉันอยู่กับณฉัตรแล้วก็พลอย แต่ต่อมามีปากเสียงกันก็เลยแยกกัน” ชญาภารีบอธิบาย “โธ่เอ้ยริศา เธออย่าเพิ่งถามเรื่องนี้เลย เธอรีบไปดูกับฉันก่อนเถอะ ฉันกลัวว่าเกิดอันตรายขึ้นกับเมย์จริงๆ ”
เห็นชญาภาสีหน้าตื่นตระหนกมาก ไม่เหมือนกำลังโกหก อีกอย่าง ถึงตอนนี้เมย์ก็ยังไม่กลับมา สาริศาเป็นห่วงมากจริงๆ
“ได้ เธอรอฉันแปบนึงนะ ฉันกลับไปเอาของอย่างหนึ่งที่เต็นท์” พูดจบสาริศาก็รีบวิ่งไปทางเต็นท์
ก่อนเดินทางไปเที่ยวต่างประเทศ คำนึงถึงว่าในสำนักพิมพ์ส่วนใหญ่เป็นเด็กผู้หญิง อาจมีอันตรายซ่อนอยู่ เธอจึงนำกระบองแบบยืดหดได้ติดมาด้วยโดยเฉพาะ คิดไม่ถึงเลยว่ามันจะมีประโยชน์ในตอนนี้
“ชญาภา พวกเรารีบไปหาเมย์กันเถอะ” ถือ “อาวุธ” เอาไว้แล้วพุ่งตัวออกมา สาริศาเร่งรัดชญาภา ถ้าไปช้ากว่านี้ เมย์อาจจะเกิดอันตรายมากขึ้น
“บ.ก.ครับ พวกคุณเป็นผู้หญิงไปกันสองคนก็ไม่ค่อยปลอดภัย ให้พวกเราที่เป็นผู้ชายไปกับพวกคุณด้วยสักสองสามคนเถอะ” เพื่อนร่วมงานที่เป็นผู้ชายเอ่ยอย่างเป็นห่วง
“ไม่ต้องหรอก ในสำนักพิมพ์พวกเราก็มีพวกนายที่เป็นผู้ชายอยู่ไม่กี่คน ที่เหลือก็มีแต่ผู้หญิง ตอนนี้ทุกคนส่วนใหญ่อยู่ที่นี่ พวกนายก็อยู่ที่นี่เถอะ ถ้าหากเกิดอันตรายอะไร ถึงเวลาแม้แต่คนจะช่วยปกป้องพวกผู้หญิงก็ไม่มี ” ตอนที่สาริศาพูดสีหน้าจริงจังหนักแน่นมาก
ทุกคนมาเที่ยวกับตนเองด้วยความดีใจ เช่นนั้นเธอก็ต้องปกป้องทุกคนให้ปลอดภัย มั่นใจได้ว่าทุกคนจะกลับไปอย่างปลอดภัย
“งั้นถ้าเกิดพวกคุณสองคนเจออันตรายจะทำยังไง” แม้สาริศาจะพูดมีเหตุผล แต่เพื่อนร่วมงานที่เป็นผู้ชายก็ยังกังวลว่าพวกเธอเป็นผู้หญิงไปกันสองคนก็อดที่จะห่วงไม่ได้
“โธ่เอ้ย เธอไม่ต้องพูดมากแล้ว เมย์กำลังรอพวกเราไปช่วยอยู่นะ” ไม่รอให้สาริศาพูดอะไรอีก ชญาภาที่อยู่ข้างๆก็เอ่ยขึ้นอย่างร้อนใจ “บ.ก. หยิบเอากระบอกป้องกันตัวที่ยืดหดได้มาด้วยน่าจะไม่มีปัญหา นายก็ไม่ต้องเป็นห่วงแล้ว ยิ่งไปกว่านั้นบ.ก.ก็บอกแล้วว่า สิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือความปลอดภัยของทุกคน”
หันหน้าไปมองสาริศา ชญาภาพูดต่อว่า “ริศา พวกเรารีบไปกันเถอะ แม้ปกติแล้วฉันกับเมย์จะไม่ได้ญาติดีอะไรกันมาก แต่อย่างไรเสียก็ทำงานด้วยกันมานานหลายปี ถ้าเธอเกิดเรื่องอะไรขึ้นจริงๆ ฉัน ฉันก็คงรู้สึกไม่ดีแน่”
ชญาภาพูดด้วยน้ำเสียงสะอื้น ใบหน้าก็แสดงให้เห็นถึงความเศร้าเสียใจ ไม่ว่าใครเห็นก็คงไม่สงสัยว่าคำพูดของเธอมีความจริงใจอยู่หรือไม่
“เอาละเซน เอาตามนี้แล้วกัน พวกนายสองสามคนอยู่ที่นี่คอยปกป้องทุกคน ฉันกับชญาภาจะไปตามหาเมย์” กำชับเพื่อนร่วมงานผู้ชายที่อยู่ข้างๆอย่างรีบร้อน แล้วสาริศาก็รีบลากชญาภาวิ่งไปทางที่เธอมาเมื่อครู่อย่างรวดเร็ว
“ชญาภา ตกลงว่าเธอได้ยินเสียงเมย์ร้องให้ช่วยตรงไหน ทำไมเดินมาตั้งไกลแล้วยังไม่ถึงสักที” สาริศาเห็นว่ายิ่งเดินมาก็ยิ่งห่างไกลจากทุกคนมากขึ้นเรื่อยๆ ก็เริ่มถามด้วยความกังวล
ตอนแรกเธอคิดว่าจะอยู่ไม่ไกลจากที่พวกเขาตั้งแคมป์เท่าไหร่นัก แต่ตอนนี้พวกเธอสองเดินมาถึงป่าที่อยู่ลึกเข้าไปแล้ว กลับยังไม่ถึงที่ที่ชญาภาบอก
“ตุ้บ” เธอตกลงไปที่ก้นหลุม สาริศารู้สึกว่าอวัยวะภายในของเธอถูกกระแทกจนเจ็บ หลับตาอยู่ครู่หนึ่ง เธอจึงทำให้ตนเองปรับตัวกับความเจ็บปวกแบบนี้ได้
เมื่อลืมตา สาริศาก็พบว่าหลุมนี้ลึกมาก น่าจะถูกขุดโดยนายพรานเพื่อจับสัตว์ป่า เมื่อมองขึ้นไป เธอพบว่าชญาภากำลังหัวเราะเยาะตนเองที่บนปากหลุม
เมื่อเห็นสีหน้าเยาะเย้ยของชญาภา สาริศาก็ตระหนักได้ว่าเธอน่าจะเป็นคนผลักตนเองลงมา ชญาภาคนนี้พาตนเองมาที่นี่คิดจะทำอะไรกันแน่!
“ชญาภา เธอไม่ได้บอกว่าเมย์อยู่แถวนี้หรอกเหรอ เธอจะผลักฉันลงมาทำไม!” สาริศาถามชญาภาเสียงดังด้วยความโมโห
“เธอยังเชื่อในสิ่งที่ฉันบอกจริงเหรอเนี่ย สาริศา ดูท่าห้าปีมานี้ หัวสมองเธอไม่ได้ฉลาดขึ้นเลยนะ ยังโง่แบบนี้ หลอกง่ายขนาดนี้” ชญาภาโน้มตัวลงมาดูพลางพูดกับสาริศา
“เธอหมายความว่ายังไง เธอจงใจหลอกฉันมาที่นี่เหรอ” สาริศาที่ตั้งสติได้แล้วโกรธมาก ตนเองไม่ควรเชื่อผู้หญิงคนนี้จริงๆ
“เธอหลอกฉันมาที่นี่คิดจะทำอะไรกันแน่! เมย์อยู่ที่ไหน”
“ฉันจะไปรู้ได้ยังไงว่านังคนที่น่ารำคาญเหมือนเธอคนนั้นอยู่ที่ไหน บอกเธอตามความจริงแล้วกันนะ ฉันไม่ได้ยินเสียงร้องขอความช่วยเหลืออะไรนั่นเลย ที่ฉันบอกกับเธออย่างนั้น ก็เพราะอยากจะหลอกเธอมาที่นี่ ส่วนที่ว่าพาเธอมาที่นี่ทำไม……”
ชญาภาพูดมาถึงตรงนี้ก็ชะงักไปชั่วครู่ นัยน์ตาเต็มไปด้วยความโหดร้าย “แน่นอนว่าเพื่อที่จะให้บทเรียนกับเธอสักหน่อยไง!”
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หวานเย็น กรุ่นใจ
สวย แต่ โง่ดักดาน แล้วไงคุณนางเอก...
ทำไมนางเอกต้องเป็นควายตลอด...