หวานเย็น กรุ่นใจ นิยาย บท 458

หลังจากวางสาย สาริศาก็เขย่าโทรศัพท์ไปมาตรงหน้าพชิรา “รู้ไหมว่าเมื่อตะกี้ใครโทรมาหาฉัน”

พชิราที่กำลังเปลือยเปล่าไม่มีเวลามาเดา “นังผู้หญิงชั้นต่ำ ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ! สาริศา แกจะต้องได้รับผลกรรมที่ทำกะบฉันแบบนี้อย่างแน่นอน!”

“ผลกรรมอย่างนั้นเหรอ?” สาริศาพูดอย่างเย็นชา “พชิรา นี่เขาเรียกว่ากรรมใดใครก่อ กรรมนั้นย่อมตามสนอง ในตอนนั้นแกทำแบบนั้นกับฉัน ตอนนี้คือผลกรรมทั้งหมดที่แกสมควรได้รับ!”

“ถ้าตอนนั้นแกยอมหย่ากับธนพัตโดยดี ทำไมฉันจะต้องจ้างคนไปลักพาตัวแก ทุกอย่างมันเป็นความผิดของแก สาริศา แกหาเรื่องใส่ตัวเอง โทษคนอื่นไม่ได้!”

พชิราตะโกนใส่สาริศาอย่างเคียดแค้น ผมของเธอที่ยุ่งเหยิงตอนดิ้นหนีก่อนหน้านี้ติดคราบน้ำตาบนหน้าจนกระจัดกระจายราวกับผู้หญิงสติไม่ดี

พอเห็นว่าพชิรายังคงดื้อด้านไร้เหตุผล สาริศาก็รู้สึกเหนื่อยใจ คนแบบนี้จะคุยเหตุผลกับเธอไปทำไม? ในใจของเธอ คงจะเอาแต่โทษว่าคนอื่นทำผิดกับเธอ

สาริศาสูดหายใจเข้าลึก พร้อมกับเยาะเย้ยตัวเองในใจ นี่เธอยังจะคาดหวังว่าจะได้ยินพชิราเอ่ยขอโทษตัวเองอีกเหรอ เธอนี่มันโง่จริงๆ

“พชิรา ฉันบอกอะไรให้เลย คนที่โทรมาเมื่อตะกี้คือธนพัต เรื่องที่เกิดขึ้นในตอนนั้น ฉันจะให้แกบอกกับเขาด้วยตัวเอง”

พอได้ยินสาริศาพูดชื่อธนพัตขึ้นมา พชิราก็ยิ่งร้อนรน “แกเรียกเขามาที่นี่ทำไม ฉันบอกไว้เลยนะ ว่าเรื่องที่เกิดอะไรขึ้นในตอนนั้นมันไม่เกี่ยวอะไรกับฉัน แกเรียกธนพัตมาก็ไม่มีประโยชน์”

“อย่างนั้นเหรอ?” สาริศาเอ่ยตอบเบา ๆ “ฉันหวังว่าอีกเดี๋ยวแกจะปากแข็งได้แบบนี้” หลังจากพูดแบบนี้ สาริศาก็เดินเข้าไปแล้วหยิบเสื้อผ้าของพชิราขึ้นมาใส่ให้เธออีกครั้ง

พอเห็นรอยยิ้มจาง ๆ ที่มุมปากของสาริศา ในใจของพชิราก็รู้สึกกลัวอย่างอธิบายไม่ถูก คนที่อยู่ตรงหน้าเธอไม่ใช่สาริศาที่เธอเคยหลอกจนหัวหมุนก่อนหน้านี้อีกแล้ว

“แกคิดจะทำอะไรกันแน่!?” พชิราพูดเสียงสั่นเครือ พชิรามองสาริศาเหมือนเห็นปีศาจ “สาริศา ฉันขอเตือนไว้เลยนะ แกอย่าทำอะไรบ้าๆ เด็ดขาด!”

สาริศาใส่เสื้อคลุมให้พชิราลวกๆ สาริศาไม่สนใจเธอ แล้วหันหลังเดินไปที่ห้องน้ำ

หลังจากล้างมือด้วยเจลทำความสะอาดซ้ำแล้วซ้ำเล่า ความรู้สึกไม่ดีในใจของเธอก็ลดลงไปบ้าง ส่วนเรื่องที่ว่าทำไมเธอถึงรู้สึกหายใจไม่ออกขึ้นมากะทันหัน เธอก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมถึงเป็นอย่างนั้น

พอมองตัวเองในกระจก ภาพเหตุการณ์ที่เกือบถูกข่มขืนก็ปรากฏขึ้นมาอีกครั้ง ไม่ได้ เธอจะใจอ่อนไม่ได้เด็ดขาด นี่คือสิ่งที่พชิราสมควรได้รับ สิ่งที่เกิดขึ้นในตอนนั้น เธอจะต้องจบเรื่องนี้ให้ได้ในวันนี้

พอเห็นสาริศาเดินออกมา พชิราก็ตะโกนใส่เธอ “รูปพวกนั้นแกจะเอาไปเปิดโปงไม่ได้นะ มีอะไรก็พูดกันดีๆ แกจะใจร้ายแบบนี้ไม่ได้!”

สาริศาที่เดิมทีคิดจะเปิดประตูเพื่อเรียกออสติน พอได้ยินแบบนี้ เธอก็รีบหันกลับมา แล้วเดินไปหยุดตรงหน้าพชิรา แล้วมองหน้าเธอด้วยดวงตาดุร้าย

“ฉันใจร้าย ตอนที่จ้างคนมาข่มขืนฉัน ส่วนตัวเองยืนถ่ายวิดีโออยู่ด้านข้าง แล้วยังมีเรื่องที่แกกับบุรินทร์ข่มขู่ให้ธนพัตเปิดเผยข้อมูลของลูกค้า แกลืมมันเร็วเกินไปไหม อยากคุยกันดีๆ ใช่ไหม ได้ งั้นเดี๋ยวแกก็สารภาพกับธนพัตให้หมด ว่าเรื่องในตอนนั้นมันเกิดอะไรขึ้นกันแน่!”

“เรื่องในตอนนั้นบุรินทร์เป็นคนวางแผนทั้งหมด ไม่เกี่ยวอะไรกับฉันเลยนะ แกอยากจะให้ฉันพูดอะไร รีบปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ!”