หวานเย็น กรุ่นใจ นิยาย บท 471

หลังจากเดินออกจากห้องพักผู้ป่วย สาริศารีบเร่งฝีเท้า เธอไม่อยากได้ยินเสียงร้องไห้ของกันยาอีกแล้ว

สาริศาเข้าไปล้างคราบน้ำตาในห้องน้ำ สาริศาบอกกับตัวเองในกระจกว่า นับแต่นี้ต่อไป ในชีวิตของเธอมีญาติคนสนิทแค่สองคนเท่านั้นคือธีร์กับชัชวาล ครั้งนี้ เธอไม่มีทางใจอ่อนเด็ดขาด

เธอใช้มือค้ำอ่างล้างหน้าเพื่อผ่อนคลายอารมณ์ตัวเอง หลังจากได้สติสิ่งแรกที่สาริศาคิดได้คือต้องรีบกลับบ้าน ตอนนี้เธออยากกลับไปเห็นหน้าลูกชายตัวเองมากกว่าครั้งไหน ๆ

เมื่อเดินไปถึงหน้าประตูโรงพยาบาล สาริศาก็เห็นว่าธนพัตยังรอเธออยู่จริง ๆ แค่คิดถึงเรื่องที่เขาพูดว่าจะไปส่งเธอกลับบ้าน สาริศาก็รู้สึกปวดหัวแล้ว

วันนี้แค่เรื่องของกันยาก็ทำเธอเหนื่อยไปทั้งกายทั้งใจแล้ว ตอนนี้เธอไม่มีแรงพอที่จะคิดถึงเรื่องระหว่างพวกเขาสองคน

“ไม่เป็นไรใช่ไหม?” เมื่อเห็นสาริศาเดินออกมา ธนพัตก็รีบเดินเข้าไปทักและถามด้วยความเป็นห่วงทันที

สาริศาส่ายหน้าไปมาโดยไม่พูดอะไร

“ขึ้นรถเถอะ ฉันไปส่งเธอกลับบ้าน” เมื่อเห็นว่าเธอไม่มีท่าทีสนใจอะไรมากนัก ธนพัตจึงเดาได้ว่าเธออาจจะอารมณ์ไม่ดี ฉะนั้นเขาจึงไม่ได้ถามคำถามอะไรเพิ่มอีก

สาริศายืนนิ่งอยู่กับที่ ในหัวกำลังคิดหาเหตุผลปฏิเสธเขา ตอนนี้เธอเหนื่อยมาก ไม่อยากอยู่กับธนพัตเพื่อพูดคุยปัญหาความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขาสองคนตอนนี้

“ริศา” ในขณะที่สาริศาไม่รู้จะปฏิเสธธนพัตยังไงนั้น จู่ ๆ เสียงของออสตินก็ดังขึ้นจากด้านหลัง เธอหันกลับไปมอง เห็นเขากำลังวิ่งเหยาะ ๆ มาทางเธอ

ออสตินวิ่งไปหยุดตรงหน้าสาริศาราวกับมองไม่เห็นธนพัตที่ยืนอยู่ข้าง ๆ เขากระหืดกระหอบเล็กน้อย “ก็ว่าเมื่อกี้เดินตามหาเธอในโรงพยาบาลซะทั่วแต่ไม่เจอเลย โชคดีที่เธอยังไม่กลับ เดี๋ยวฉันไปส่งเธอกลับบ้านแล้วกัน”

“โอเค” สาริศาลังเลครู่หนึ่งก่อนจะพยักหน้าตกลง

“รถฉันจอดอยู่ทางนั้น พวกเราไปกันเถอะ” เมื่อได้ยินสาริศาตอบรับคำเชิญของตน ออสตินรู้สึกดีใจมาก เธอเลือกจะไปกับเขาแทนที่จะเป็นธนพัต แบบนี้แสดงว่าเขายังมีโอกาสอยู่ใช่หรือเปล่า

“อืม” สาริศาตอบรับก่อนจะหันไปมองธนพัต “คุณกลับไปก่อนเถอะ เดี๋ยวออสตินไปส่งฉันกลับบ้านเอง” หลังจากพูดเสร็จ สาริศาก็เดินตามออสตินไปอีกทาง

เมื่อมองตามแผ่นหลังของสาริศากับออสตินที่เดินจากไปด้วยกัน ธนพัตก็กำหมัดแน่น เธอทำแบบนี้หมายความว่าไง? หรือเธออยากจะคบหากับออสตินจริง ๆ อย่างนั้นเหรอ?

ความโกรธปรากฏขึ้นในแววตาเขา ธนพัตรีบก้าวเดินตามไป ก่อนจะคว้าแขนของสาริศาเอาไว้จากด้านหลัง “ให้ฉันไปส่งเธอดีกว่า ฉันมีเรื่องอยากจะคุยกับเธอ”

ทางด้านออสตินก็จับธนพัตเอาไว้เช่นกัน “ปล่อยเธอนะ เธอตอบตกลงแล้วว่าให้ฉันไปส่ง”

“นี่เป็นเรื่องระหว่างสามีภรรยา ไม่ต้องให้นายมานั่งแทรกกลางคอยเป็นห่วงหรอก!” เดิมทีธนพัตก็โมโหมากอยู่แล้ว ตอนนี้เขาเลยระเบิดอารมณ์ใส่ออสตินทันที

ทว่าออสตินก็ไม่ได้กลัวคำขู่ของเขาเลย แต่กลับแค่นหัวเราะออกมา “สามีภรรยา? ดูเหมือนว่าคุณกับริศาจะหย่ากันไปแล้วนะ ตอนนี้เธอไม่ได้เป็นอะไรกับคุณแล้ว”

“แล้วเธอเป็นอะไรกับแกแล้วหรือไง?” ธนพัตตะคอกกลับไป “ฉันกับริศากำลังจะแต่งงานกันใหม่ในไม่ช้านี้แล้ว ดังนั้นทางที่ดีแกอย่าคิดอะไรกับเธอเลยจะดีกว่า เก็บเอาความชั่ว ๆ ของแกกลับไปซะ!”