หวานเย็น กรุ่นใจ นิยาย บท 483

“คุณชายครับ ผมขอโทษพวกคุณจริงๆ ทั้งหมดเป็นความผิดของผมเอง คุณนายน้อยครับ อย่าโกรธโทษคุณชายเลยครับ” ชรัณมองทั้งสอง แล้วอ้อนวอนอย่างขมขื่น

ถ้าไม่ใช่เพราะเขาในตอนนั้น พวกเขาก็คงไม่เหนื่อยขนาดนี้ ไม่แยกจากกันตั้งห้าปี

“เกิดอะไรขึ้นกันแน่” เมื่อได้ยินชรัณยอมรับผิด ธนพัตอดไม่ได้ที่จะสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้นในตอนนั้นกันแน่ แถมเขายังเป็นลูกน้องคนที่เขาไว้ใจที่สุดอีกด้วย

“เรื่องในตอนนั้นเป็นแผนของพชิราครับ” ชรัณอยู่สักพักว่าจะพูดยังไงเกี่ยวกับเรื่องนี้ดี ในที่สุดก็พูดออกไปได้

“ตอนนั้นพชิราโยนเสื้อผ้าไว้ที่ทางเดินไปที่ห้องคุณชาย ทำเสียงหอบอยู่ในห้อง เปิดเสียงผู้ชายตอนทำเรื่องนั้นให้ดัง ทำให้คุณนายน้อยเข้าใจว่าคุณชายนอกใจครับ”

เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ชรัณไม่กล้าเงยหน้ามองธนพัต เขากลัวว่าธนพัตจะโกรธแล้วจะลงมือกับเขา

“นายหมายความว่า เรื่องในตอนนั้นพชิราเป็นคนสร้างเรื่องเองหมดเลยหรอ” สาริศาได้ยินแบบนั้นก็นึกขึ้นเรื่องในตอนนั้นได้

อันที่จริงเธอก็ไม่เห็นพวกเขาทำกันกับตาตัวเอง และไม่กล้าแม้แต่จะเข้าไปดูพวกเขา

ก็ทึกทักไปว่าธนพัตนอกใจตน ถ้าเป็นไปตามที่ชรัณพูด เรื่องนี้ก็คลี่คลายแล้ว

“ครับ” ชรัณพูดและพูดถึงสิ่งที่พชิราทำต่อ “เธอข่มขู่ป้าแม่บ้าน ลักพาตัวพ่อแม่ของผม ผมจำเป็นต้องช่วยเธอทำ”

ชรัณคิดถึงเรื่องที่เขาทำในตอนนั้นแล้ว เขามันไม่ใช่คน คุณชายกับคุณนายน้อยดีกับตัวเองมากแท้ๆ

“แล้วเธอก็ขอให้ผมฆ่าลูกของคุณนายน้อย แล้วให้บอกว่าเป็นความต้องการของคุณชาย ผมแค่ต้องทำตาม”

“แต่ครั้งแรกมันไม่ได้ผล ก็เลยมีครั้งที่สองอีก ไม่คิดว่าครั้งที่สองคุณชัชวาลก็มาช่วยไว้ จากนั้นตอนที่คุณชายไปตามคุณนายน้อยที่สนามบิน พชิราก็แกล้งล้มจนเสียขาไป ทำให้คุณชายไปไม่ทัน”

ชรัณพูดเรื่องความจริงของเหตุการณ์ในตอนนั้นออกมาหมดเปลือก

เมื่อได้ยินว่าเสียงของเขาเล็กลงเรื่อย ๆ เขาก็ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขากลัวอะไรอยู่

ในช่วงห้าปีที่ผ่านมา สิ่งที่เขาทำ เตือนใจตัวเขาเองอยู่ทุกวันว่าเขาทรยศคุณชาย

เรื่องนี้ทำให้รู้สึกว่าตัวเองไร้ศีลธรรม ถึงขนาดนอนไม่หลับในทุกคืน

ในวันนี้ ในที่สุดเขาก็ได้พูดสิ่งที่ปิดบังไว้มาเป็นเวลาห้าปี แม้ว่าจะต้องเผชิญกับบทลงโทษของธนพัต แต่ก็รู้สึกโล่งใจมาก

ในแบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อน

“เรื่องทั้งหมดก็เป็นแบบนี้แหละครับ ลงโทษผมเถอะครับ!” พูดจบชรัณก็ก้มหน้าต่ำลงไปอีก

เขาทำเรื่องที่ทรยศพวกเขาไปแล้ว ไม่มีเหตุผลอะไรที่เขาจะได้มีโอกาสอยู่เคียงข้างคุณชายอีกแล้ว

“นี่ โทษฐานที่นายปิดบังเรื่อยมา”

“นี่ โทษฐานไม่รู้จักบุญคุณ”

“นี่ โทษฐานไร้ศีลธรรม”

ธนพัตเตะชรัณไปสามครั้ง จนลงไปนอนกับพื้น ชรัณถูกเตะสามครั้ง ก็ได้แต่ทนไว้

แต่ในใจไม่ได้เกลียดธนพัต ตรงกันข้าม เขาคิดว่าสามทีนี้เตะได้ดีมาก

อย่างน้อย มันก็ทำให้ใจเขาชื้นขึ้น

“ริศา ตอนนี้คุณได้ยินชัดแล้วใช่ไหม เรื่องทั้งหมดนี่ผมไม่รู้เรื่องเลย”

หลังจากลงโทษชรัณ ธนพัตก็เดินไปที่สาริศาที่เงียบอยู่ตลอด

สาริศาตกใจมาก กลายเป็นว่าบาดแผลในตอนนั้นเป็นฝีมือของผู้หญิงที่ชื่อพชิราคนเดียวทั้งหมด ที่แท้ชายคนที่อยู่ตรงหน้าเธอไม่ได้ทำอะไรเธอเลย