หวานเย็น กรุ่นใจ นิยาย บท 486

เช้าวันรุ่งขึ้น ธนพัตลืมตาขึ้นมาก็เห็นธีร์นอนอยู่ข้างๆ มองเข้าไปอีกถัดไปก็เป็นสาริศา

ธนพัตยิ้มในแววตา วันนี้เป็นครั้งแรกที่พวกเขานอนด้วยกันหลังจากคืนดีกัน

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ ธนพัตก็ยิ้มและเหลือบมองสาริศา มองดูสภาพอากาศข้างนอกแล้วก็รู้สึกว่า หลังจากมีเธอแล้วทุกอย่างก็สวยงามมาก

ทำให้ธนพัตที่ปกติจะตื่นทันทีลืมตา นอนต่ออยู่บนเตียงอีกหนึ่งชั่วโมงจนกว่าธีร์และสาริศาจะตื่น

“อรุณสวัสดิ์จ่ะคุณภรรยา” ธนพัตมองสาริศาลืมตาขึ้นก็ทักทายสาริศาด้วยรอยยิ้ม

“อรุณสวัสดิ์ค่ะ” สาริศามองรอยยิ้มในดวงตาของเขา รู้ว่าเขามีความสุขกับช่วงเวลานี้มาก

“อรุณสวัสดิ์ครับพ่อแม่” ธีร์ลืมตาขึ้นแล้วทักทายทั้งสองคน

“อรุณสวัสดิ์จ้ะ”

ช่วงเวลาดีๆ มักสั้นเสมอ ตอนที่ทั้งสามอยากจะนอนลงบนเตียงอีกสักพัก ก็ได้ยินชัชวาลเรียกจากข้างนอก

“ตื่นแล้ว ก็ไปกินข้าวกันเถอะ” เดิมชัชวาลอยากจะมาปลุกพวกเขา แต่ก็ได้ยินเสียงพวกเขาจากตรงประตู

เขาเลยแก้เขินด้วยการพูดแบบนี้ไป แล้วก็กลับลงไปยกอาหารเช้า

“ตื่นกันเถอะ พี่วาลตื่นแล้ว ไม่อย่างนั้นเดี๋ยวอีกสักพักเขาก็มาใหม่อีก” สาริศารู้ดีว่าพี่ชายตัวเองยึดแนวคิดว่าการทานอาหารเช้าเป็นสิ่งที่ดีต่อสุขภาพ จะไม่ให้เธออดมื้อเช้าแน่

“โอเค” ธนพัตไม่ได้มีนิสัยนอนบิดขี้เกียจอยู่แล้ว เมื่อกี้ที่เขายังนอนต่ออยู่บนเตียงก็เพราะว่าสาริศายังนอนอยู่

ในเมื่อตอนนนี้สาริศาตื่นแล้ว เขาก็รีบลุกขึ้นไปสวมเสื้อผ้า

เมื่อคืนสาริศารู้สึกเขินนิดหน่อย เลยถอดแค่เสื้อคลุมแล้วเข้านอน เลยแต่งตัวได้สะดวก

ในความทรงจำของเธอ ธนพัตเป็นคนที่ทำทุกอย่างเร็วอยู่เสมอ เธอจึงหันหน้าไปดูว่าธนพัตแต่งตัวเสร็จหรือยัง

แต่ไม่คิดเลยว่า ตอนนี้ธนพัตจะสวมแค่เสื้อเชิ้ต มองลงมาก็มีบางส่วนนูนออกมาเป็นแนวเชิดขึ้น

เมื่อเห็นแบบนั้น สาริศาถึงกับตะลึง

เขานอนอถอดเสื้อผ้าทั้งหมดทำไม แถมแต่งตัวช้ามาก เขาจงใจหรือเปล่าเนี่ย

“เป็นอะไรไป คิดถึงเขาเหรอ” ธนพัตเห็นว่าสาริศาจ้องมาที่ไอนั่นของเขาอยู่จึงพูดติดตลก

ทันใดนั้น เธอมองตามไปทางสายตาของธนพัตที่มองไปยังธีร์ซึ่งยืนอยู่ข้างเขา ทันใดนั้นเธอก็รู้ว่าทำไมเขาถึงสวมเสื้อผ้าช้ากว่าปกติ

ที่แท้ธนพัตก็ใส่เสื้อผ้าให้ธีร์เสร็จตั้งแต่ตอนที่เธอใส่เสื้อผ้าอยู่

เมื่อรู้อย่างนี้ สาริศาก็อยากจะเอาหน้ามุดดิน ตอนนี้เธอทำตัวน่าขายหน้ามาก

แต่ทำอะไรไม่ถูก ทำได้แค่เผชิญหน้ากับธนพัต

“โอเค ลุกขึ้นเถอะ” ธนพัตมองหน้าเธอที่แดงราวกับตูดลิงก็อดหัวเราะไม่ได้

“อื้อ” สาริศาจับหน้าแดงๆ ของเธอแล้วใส่เสื้อผ้าให้เร็วขึ้น

หลังจากแต่งตัวเสร็จก็ไปล้างหน้าแปรงฟัน ก็เห็นยาสีฟันและแปรงสีฟันเหมือนทุกที ธนพัตบีบไว้ให้เธอแล้ว

สาริศารู้สึกอบอุ่นในหัวใจ หลังจากแปรงฟันแล้ว ก็ลงไปข้างล่าง ก็เห็นคนสามคนกำลังกินข้าวอยู่ข้างล่าง

"ริศา รีบมากินข้าวเถอะ" ชัชวาลเห็นสาริศายังมัวดูอะไรอยู่ข้างบน ก็รีบเรียก

อาหารเช้าต้องกินตอนยังร้อน แต่พวกเขากว่าจะลงมาก็ช้า อาหารเช้าไม่ค่อยร้อนแล้ว