หวานเย็น กรุ่นใจ นิยาย บท 501

ตื่นขึ้นมาในเช้าวันที่สอง สาริศาเรียกธนพัตที่กำลังทำงานอยู่ ว่าจะไปซื้อเสื้อที่เหมาะสมมาใส่สักตัว

เพราะยังไงไปบ้านคุณปู่ต้องแต่งตัวเรียบร้อยหน่อย แบบนี้ถึงจะแสดงถึงความเคารพนับถือคุณปู่

สาริศาช่วงหลายปีมานี้ เป็นเพราะอารมณ์ไม่ดี จึงไม่ค่อยได้ออกไปซื้อเสื้อผ้าดีๆสักเท่าไหร่

แค่ซื้อเสื้อผ้าตามร้านใส่ไปวันๆเท่านั้น หรือไม่ก็ให้ชัชวาลช่วยซื้อเสื้อผ้าใหม่ในไตรมาสนี้กลับมาทั้งหมด

ตัวเองสลับกันใส่ ไม่งั้นก็ไม่มีทางอื่นแล้วจริงๆ

ผู้หญิงคนอื่นโดยทั่วไปแล้วมักจะออกไปใช้จ่ายจำนวนมาก หลังจากที่ถูกพิษรักทำร้ายแล้วเลิกรากัน มีเพียงแบบนี้เท่านั้นถึงจะให้คุณค่ากับตัวเองได้

แต่สาริศากลับไม่อยากออกไปเดินเที่ยวเลย แค่อยากอยู่บ้านดูแลธีร์

มองดูธีร์โตขึ้นเรื่อยๆ เช่นนี้สาริศาถึงจะรู้สึกว่าชีวิตของตัวเองมีความหมายขึ้นมาบ้าง อย่างน้อยตัวเองก็ยังมีลูกชายหนึ่งคน

แน่นอนว่า เรื่องพวกนี้ก็เป็นแค่เรื่องในอดีต ในเมื่อผ่านไปแล้ว ก็จะไม่พูดให้มากความ

ธนพัตขับรถพาสาริศาไปห้างที่ใหญ่ที่สุดในเมือง พอเขาจอดรถที่ลานจอดรถใต้ดินเสร็จแล้ว ก็จับมือสาริศาเข้าไปในห้างด้วยกัน

อีกด้านหนึ่ง ชรัณดูแลธีร์อยู่ที่บ้าน พอถึงเวลาแล้ว ก็ไปส่งเด็กที่โรงเรียน

เพราะยังไงชรัณอยู่กับพวกเขามานาน พวกเขาจะสบายใจกว่า ถ้าฝากธีร์ให้ชรัณดูแล

สาริศามองดูเสื้อผ้าเป็นเป็นแถวในห้าง ก็รู้สึกหัวโตขึ้นมาทันที

เธอไม่ค่อยอยากซื้อเสื้อผ้าสักเท่าไหร่ และแมทช์ชุดเสื้อผ้าไม่เป็นด้วย เมื่อก่อนจน ไม่ได้ร่ำรวยมาก ดังนั้นจึงไม่ชินกับการแมทช์เสื้อผ้าเท่าไหร่

ดังนั้นตอนนี้มองดูเสื้อผ้าในห้าง สาริศาไม่รู้ว่าตัวเองควรซื้อชุดไหนดี

สาริศาแมทช์เสื้อผ้าไม่เป็น แต่ธนพัตเป็น

ธนพัตจับมือสาริศาเดินไปที่ชั้นสาม

ชั้นหนึ่งเป็นชุดที่พวกครอบครัวพอกินพอใช้ใส่กัน เงินเดือนไม่ถึงแสน ซื้อไม่ไหวหรอก ชั้นสองเป็นชุดที่พวกทายาทเศรษฐีใส่ ไม่มีเงินค่าขนมที่มากพอซื้อไม่ไหวแน่นอน

และชั้นสามก็เป็นที่ที่แพงมากที่สุดในห้าง

คนที่ไม่มีตำแหน่งหรือเงินเข้าไปไม่ได้แน่นอน ธนพัตเดินเข้าไปแล้วยื่นนามบัตรให้พวกเขา

พนักงานคนนั้นเห็นแล้วก็พาธนพัตเดินเข้าไปทันที มีคนนำทางและแนะนำเสื้อผ้าโดยเฉพาะ

นี่ทำให้ผู้หญิงมากมายที่อยู่ชั้นสองเห็นแล้วก็อิจฉากันมาก

“เธอดูสิ คนนั้นเป็นใครกันนะ? พวกเขาเข้าไปได้ยังไงกัน?”

“ไม่รู้สิ แต่คนที่ขึ้นไปชั้นสามได้ก็มีน้อยมากนะ”

“ผู้หญิงคนนั้นต้องโชคดีมากแค่ไหนกัน หน้าตาดูแล้วก็ธรรมดานี่”

“……”

พวกผู้หญิงชั้นสองล้อมวงกันซุบซิบประเด็นนี้กัน ยังดีที่ธนพัตไม่ได้ยิน

ไม่งั้นพวกหล่อนคงต้องชดใช้ที่พูดจานินทาว่าร้ายสาริศา

“ริศา ลองตัวนี้ดูสิ” ในตอนที่สาริศามองดูเสื้อผ้าสวยๆตรงหน้าอย่างงุนงง ไม่รู้ว่าจะเลือกตัวไหนดี

ธนพัตก็ยื่นเสื้อผ้าให้เธออย่างเข้าใจ ชุดตัวนั้นเป็นสีดำ

บนเอวประดับไปด้วยไข่มุกต่างๆนานา ทำให้ทั้งชุดดูหนักแน่นแต่ก็มีความอ่อนโยนปะปนอยู่ด้วย

ดูแล้วสวยมากเลย สาริศาไม่มั่นใจพอ กลัวว่าตัวเองจะใส่ออกมาแล้วไม่ใช่ความรู้สึกนั้น

แต่ก็ไม่มีทางเลือก ด้วยสายตาที่คาดหวังของธนพัต สาริศาจึงต้องเดินไปที่ห้องลองเสื้อ ลองใส่ชุดตัวนี้ดู

แต่ในตอนที่สาริศาเดินออกมานั้น บรรยากาศเหมือนเงียบสงบไป