“ชุดตัวนั้นที่ภรรยาของฉันใส่สวยจังเลย” ธนพัตขยับเข้าไปกระซิบข้างหูสาริศา
สาริศาได้ยินแล้วก็เขินจนตัวบิด
ยังดีที่พนักงานขายห่อของเร็ว ทำให้สาริศาออกไปจากที่นี่ได้เร็วขึ้น ไม่งั้นไม่รู้ว่าธนพัตจะพูดอะไรที่น่าอายออกมาอีกหรือเปล่า
อีกสองชั่วโมงก็ใกล้จะถึงตอนเที่ยงแล้ว สาริศากับธนพัตว่าจะไปรับธีร์ที่โรงเรียน จากนั้นค่อยไปบ้านคุณปู่ด้วยกัน
ธนพัตฟังคำสั่งของสาริศา รู้สึกว่าวิธีนี้ก็ดีเหมือนกัน ดังนั้นเลยขับรถไปทางโรงเรียนทันที
โรงเรียนของน้องธีร์เป็นโรงเรียนผู้ดี นักเรียนในแต่ละชั้นเรียนมีน้อยมาก แบบนี้สาริศาก็รู้สึกสบายใจหน่อย
เพราะยังไงโรงเรียนเป็นสถานที่ที่จะทำให้นิสัยของเด็กเปลี่ยนไป
ถึงแม้โรงเรียนจะอบรมบ่มเพาะคนเก่งมีความสามารถออกมา แต่กลับทำให้นักเรียนมากมายเสียคน
มีนักเรียนมากมายที่เริ่มเสียคนเรียนรู้สิ่งผิดๆตอนเริ่มเรียน ในโรงเรียนมีคนสอนอะไรผิดๆ และมักจะมีคนตามเสมอ
พอนานเข้า พวกเด็กๆก็จะพัฒนาไปยังเส้นทางที่ไม่อาจหวนคืนกลับมาได้
ดังนั้นนักเรียนในชั้นเรียนยิ่งน้อยเท่าไหร่ ก็ยิ่งดีต่อการพัฒนาของเด็กๆมากเท่านั้น
“ริศา คุณว่าตอนนี้ธีร์กำลังทำอะไรอยู่?” ธนพัตคิดอยู่นานมากว่าตอนนี้ธีร์กำลังทำอะไรอยู่ในโรงเรียน
แต่คิดยังไงก็คิดไม่ออก ดังนั้นจึงถามสาริศาดูว่าเธอรู้หรือเปล่า เพราะขับรถน่าเบื่อ หาเรื่องคุยยังจะดีกว่าอีก
“ตอนนี้น่าจะกำลังเรียนกับคุณครูอยู่มั้งคะ”
สาริศาคิดว่าไปโรงเรียนก็ต้องไปเรียนเอาความรู้ ถึงแม้จะเป็นอนุบาล งั้นก็ควรสอนพวกคำศัพท์กับเด็กๆอยู่แล้ว
“อืม น่าจะนะ” ธนพัตรู้สึกว่าคำตอบของสาริศาอยู่ในความคาดเดาของเขาอยู่แล้ว
“อืม พวกเขาใกล้เลิกเรียนแล้ว พวกเรารีบไปตอนที่โรงเรียนเลิกดีกว่า จะได้ไม่รบกวนเด็กๆคนอื่น”
สาริศาคิดว่าตอนนี้ถ้าพวกเขาเข้าไปโดยกะทันหัน อาจจะรบกวนเด็กคนอื่นที่กำลังเรียนอยู่
ทำให้พวกเด็กๆไม่มีสมาธิในคาบเรียนต่อ แต่สาริศาคิดมากไปแล้ว
ตอนที่สาริศาไปถึง พวกเด็กๆยังไม่เลิกเรียน สาริศานั่งอยู่ในห้องพักผู้ปกครอง มองดูธีร์ในวิดีโอ
พวกเพื่อนๆของธีร์กำลังเล่นกันหมด แต่ธีร์กลับนั่งวาดรูปคนเดียว ไม่รู้ว่ากำลังวาดอะไรอยู่
ที่ทำให้สาริศาแปลกใจคือ รอบข้างของธีร์กลับมีพวกเด็กผู้หญิงล้อมรอบตัว
สาริศาสำรวจดูนักเรียนในห้องของพวกเขาอย่างละเอียด มีเด็กผู้ชายแค่สิบคน กับเด็กผู้หญิงอีกสิบคน
แต่ที่บังเอิญคือ เด็กผู้หญิงเก้าคนล้อมตัวธีร์เอาไว้ ผู้หญิงคนหนึ่งเป็นเพราะเข้าใกล้ธีร์ไม่ได้ จึงนั่งร้องไห้อยู่ข้างๆ
เห็นสถานการณ์แบบนี้แล้ว สาริศารู้สึกอึ้ง
เธอรู้ว่าลูกชายของเธอหล่อมาก แต่ไม่คิดว่าจะเวอร์ขนาดนี้
“น้องธีร์เหมือนคุณเลยนะ มีดวงเรื่องผู้หญิงเยอะเชียว” สาริศามองดูธนพัตอย่างเหนื่อยใจ
ธนพัตเหมือนกับธีร์ไม่มีผิด ต่างก็มีผู้หญิงกลุ่มหนึ่งล้อมรอบ ผู้หญิงข้างๆถึงแม้จะพูดกับพวกเขาไม่ได้ แต่ขอแค่อยู่ใกล้พวกเขาก็มีความสุขแล้ว
ธนพัตกับธีร์กลับเหมือนกันอย่างกับแกะในด้านนี้
ธนพัตได้ยินแล้ว ก็กระตุกยิ้มเจ้าเล่ห์ กระซิบถามสาริศาเสียงเบาว่า“ที่รักหึงเหรอ?”
“เปล่าสักหน่อย” สาริศามองดูธนพัต แล้วหลบสายตาไปทางอื่น มองดูธีร์ต่อไป
และธีร์ที่อยู่ด้านในเหมือนรู้สึกได้ว่ามีคนมองตัวเองอยู่ จึงตามหาสายตาที่มองมา ไม่คิดว่า กลับเห็นแม่ของตัวเอง
สาริศามองธีร์แล้วโบกมือให้เขา ธีร์ยิ้มออกมาอย่างดีใจ
ผู้หญิงที่ล้อมตัวธีร์เอาไว้พอเห็นรอยยิ้มของธีร์เท่านั้นแหละ ก็ดีใจจนกระโดดโลดเต้นขึ้นมา
นี่เป็นครั้งแรกที่พวกเธอได้เห็นรอยยิ้มของธีร์เลยนะ
สาริศาเหนื่อยใจ เด็กผู้หญิงพวกนี้บ้าผู้ชายแต่เด็ก โตขึ้นมาจะเป็นยังไงเนี่ย?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หวานเย็น กรุ่นใจ
สวย แต่ โง่ดักดาน แล้วไงคุณนางเอก...
ทำไมนางเอกต้องเป็นควายตลอด...