ในตอนที่ธนพัตกับสาริศาโอบกอดกันนั้น เสียงดนตรีจากอ่อนโยนกลายเป็นตื่นเต้น ต่อมาดวงดาวบนท้องฟ้าก็ตกลงมา
ดูไปแล้วเหมือนกับดาวตก งดงามมากจริงๆ
สาริศามองดูธนพัต นัยน์ตาของธนพัตก็ประกายวิบวับเหมือนดวงดาว เธอรู้ว่าดวงตาของเขาสวยมาก แต่เธอไม่เคยเห็นประกายวิบวับแบบนี้มาก่อน
“ริศา วันนี้ ฉันอยากขอคุณแต่งงาน” ธนพัตพูดเสียงเข้ม ต่อมาก็คุกเข่าหนึ่งข้างลงไป
ตั้งแต่เด็กจนโตธนพัตเคยคุกเข่าให้คุณปู่แค่คนเดียว ไม่เคยคุกเข่าให้ใครมาก่อน
ดังนั้นสาริศาก็คือคนที่สองที่ธนพัตคุกเข่าให้
“ริศา ตอนพวกเราแต่งงานกันครั้งแรก ฉันไม่เคยขอคุณแต่งงานเลย แค่สารภาพรักกับคุณเท่านั้น ฉันไม่ดีพอเอง แต่วันนี้ ฉันอยากให้คุณแต่งงานกับฉัน เป็นเจ้าสาวที่มีความสุขที่สุดในโลก”
“ริศา ฉันรักคุณ แต่งงานกับฉันนะ” ธนพัตพูดจบ ทันใดนั้นไฟก็สว่างขึ้น กลีบดอกกุหลาบลอยตกลงมา
ผู้คนที่ล้อมวงดูอยู่รอบๆต่างก็ตะโกนพร้อมกันว่า “แต่งเลย แต่งเลย”
ตอนนี้เอง สาริศาถึงเห็นว่า ที่แท้รอบข้างมีคนเยอะขนาดนี้เชียวเหรอ
เพราะเมื่อกี้ท้องฟ้ามืด เธอเลยไม่เห็นแค่นั้นเอง
แต่ตอนนี้ สาริศามองดูรอบๆ กลับมีคนเยอะแยะขนาดนี้
แต่สติทำให้สาริศารู้ว่า ธนพัตกำลังคุกเข่าอยู่ตรงหน้าตัวเอง
สาริศามองดูธนพัต เธอเห็นถึงความจริงใจในแววตาของเขา
ปกติธนพัตก็มองเธอด้วยแววตาที่อ่อนโยนอยู่แล้ว แต่ตอนนี้ ไม่เพียงแต่อ่อนโยนเท่านั้น แต่ยังมีความแน่วแน่
ทำเอาสาริศาหัวเราะ แล้วพูดว่า “ตกลงค่ะ”
ได้ยินคำนี้แล้ว ผู้คนที่อยู่รอบๆต่างก็พูดยินดีขึ้นมา
ธนพัตก็สวมแหวนให้สาริศา
สาริศามองดูแหวนที่คุ้นเคยตรงหน้าก็อึ้งไปทันที
เธอจำได้ว่าตอนนั้นตัวเองโยนแหวนวงนี้ทิ้งไปแล้ว แต่ตอนนี้ ทำไมถึงเหมือนกับวงที่เธอทิ้งไปเมื่อก่อนมาก?
สาริศามองดูธนพัตด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยคำถาม
ธนพัตลุกขึ้น มองดูสาริศาแล้วพูดว่า “พี่ไม่ใช่วงที่เธอทิ้งไปในตอนนั้น นี่เป็นวงที่ฉันซื้อตามแหวนวงเมื่อก่อน”
“เพราะ นี่เป็นแหวนวงที่เธอตั้งใจเลือกเอง”
คำพูกสุดท้ายของธนพัต ทำเอาสาริศาซาบซึ้งใจถึงขั้นสุด
นั่นสิ นั่นเป็นแหวนที่ตัวเองตั้งใจเลือกเอง เเต่ตอนนั้นตัวเองก็โยนทิ้งไปกับมือ
ธนพัตใช้กำลังและเวลามากเท่าไหร่ ถึงจะหาแหวนแบบเดียวกันได้?
ตอนนั้นแหวนที่สาริศาเลือก ถึงแม้จะไม่แพงมาก แต่ก็เป็นแหวนวงเดียวในโลกใบนี้
ครุ่นคิดอยู่นานมาก สาริศารู้สึกว่าตอนนี้เอาแต่คิดเรื่องพวกนี้ ไม่ได้มีข้อดีอะไรเลย จึงหยุดคิดไป
อาจเป็นเพราะธนพัตมีความสามารถนี้จริงๆก็ได้
สาริศามองดูธนพัต ธนพัตก็มองดูสาริศา
“พ่อแม่จะแต่งงานกันตอนนี้เหรอครับ?” ธีร์มองดูทั้งสองคนอยู่ข้างๆตลอด ในที่สุดตอนนี้ก็ถามสิ่งที่ตัวเองสงสัยออกมาได้แล้ว
ได้ยินคำถามนี้ สาริศาไม่รู้ว่าควรจะตอบยังไงดี
จะบอกว่าแต่งงานแล้ว แต่พวกเขาก็ไม่ได้จดทะเบียนสมรส ไม่ได้เป็นสามีภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมาย แต่จะบอกว่ายังไม่ได้แต่งงาน งั้นเด็กมาจากไหนล่ะ?
หรือจะบอกกับเด็กว่า ก่อนหน้านี้พวกเขาหย่ากันครั้งหนึ่ง ตอนนี้กลับมาคืนดีกันอีกครั้งงั้นเหรอ?
ในตอนที่สาริศากำลังจะบอกธีร์ ธนพัตก็แย่งพูดก่อน
คำว่า “ใช่” คำเดียวกระทบเข้าหัวใจของเธอ ทำให้หัวใจสีแดงดวงนั้นเต้นตึกตักจนแทบกระเด็นออกมา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หวานเย็น กรุ่นใจ
สวย แต่ โง่ดักดาน แล้วไงคุณนางเอก...
ทำไมนางเอกต้องเป็นควายตลอด...