หวานเย็น กรุ่นใจ นิยาย บท 518

“แม่ครับ แม่แน่ใจเหรอครับว่าจะพักที่นี่?”

ธีร์ถามสาริศา เขาเอาแต่รู้สึกว่าที่นี่มีบางอย่างแปลก ๆ

แต่พูดไม่ออกว่ามันคืออะไร จึงทำได้เพียงแค่ถามสาริศา

“อืม ที่นี่ไม่ดีตรงไหนเหรอ?” สาริศามองออกว่าธีร์มีคำถามในใจ เธอถึงเอ่ยถามออกมา

ถ้าธีร์ไม่ชอบที่นี่ ถ้าอย่างนั้นจะเปลี่ยนไปโรงแรมอื่นก็ได้

ยังไงที่นี่ก็เป็นสถานที่ท่องเที่ยว หาโรงแรมได้ไม่ยากอยู่แล้ว

“ธีร์โอเคครับ” แม้ว่าธีร์จะไม่ค่อยชอบที่นี่เท่าไหร่นัก แต่ถ้าการเปลี่ยนโรงแรมมันยุ่งยากลำบากขนาดนี้ ถ้าอย่างนั้นจะเอายังไงก็ได้

ธีร์แค่รู้สึกว่าแปลก ไม่ใช่ว่าไม่ชอบที่นี่

“โอเค ไหน ๆ ก็ได้บัตรเข้าห้องมาแล้ว ถ้าอย่างนั้นพวกเราไปดูห้องกันเถอะ”

สาริศาเห็นภาพห้องพักของพวกเขาตอนดูแนะนำโรงแรมมีแต่ห้องที่ดูดีทั้งนั้นเลย

ดังนั้นตอนนี้สาริศาจึงเริ่มรู้สึกตั้งหน้าตั้งตารอ อยากจะรอดูว่าห้องของพวกเขาจะสวยขนาดไหน

บันไดไม่ที่กำลังเหยียบเดินขึ้นไปอยู่นี้ พอเหยียบแล้วมีส่งเสียงเหมือนบ่งบอกยุคสมัย พอได้ยินแล้วมันทำให้สาริศาสบายใจมาก

แล้วพวกเขาก็เดินต่อขึ้นไปข้างบน วินาทีที่สาริศาแตะคีย์การ์ดกับประตูห้อง เธอก็ได้กลิ่นไม่พึงประสงค์บางอย่างลอยมา

เมื่อเดินเข้าไปในห้อง ที่แท้กลิ่นไม่พึงประสงค์ที่ว่าคือกลิ่นที่ไม่ได้คนอยู่มานานมากแล้ว สาริศาไอออกมา พลางมองไปรอบห้อง

“อะไรเนี่ย!?!”

สาริศาตกตะลึงมาก รูปที่เธอเห็นบนอินเทอร์เน็ตมนัสวยมากแท้ ๆ แต่ทำไมตอนนี้ถึงเป็นสภาพแบบนี้ล่ะ

พื้นสกปรก โต๊ะเต็มไปด้วยฝุ่น ตลอดจนกลิ่นไม่พึงประสงค์พวกนั้นมันทำให้สาริศารู้สึกแย่กับที่นี่มาก

แถมบนโคมไฟยังมีกางเกงชั้นในสีแดงของคนอื่นแขวนอยู่ด้วย...

ตอนนี้สาริศาไม่อยากพูดอะไรเลย

หรือว่าการเข้าพักโรงแรมก็มีความแตกต่างระหว่างภาพบนอินเทอร์เน็ตกับสถานที่จริงด้วยอย่างนั้นเหรอ?

สาริศาพูดไม่ออก ก่อนมาเธอควรจะตรวจสอบความคิดเห็นของคนบนอินเทอร์เน็ตก่อน

และการที่ที่นี่คนน้อย ต้องไม่ใช่เพราะเหตุผลที่พนักงานต้อนรับบอกไว้แน่

ส่วนเหตุผลที่ว่าทำไมบนอินเทอร์เน็ตถึงบอกว่าที่นี่เป็นโรงแรมห้าดาว สาริศาไม่รู้เลยจริง ๆ

แต่สาริศาพอจะรู้ว่าพวกคนขายไร้ยางอายบางคนอยากจะหาเงินเลยร่วมมือกับพวกพันธมิตรทางออนไลน์ทำเรื่องแบบนี้

โรงแรมนี้ก็คงจะเป็นแบบนั้นเหมือนกัน นั่นคงเป็นเหตุผลว่าทำไมสาริศาถึงเห็นโรงแรมนี้ดูโดดเด่นที่สุดบนอินเทอร์เน็ต

ยิ่งไปกว่านั้น ต้องมีคนอื่นที่โดนหลอกเหมือนกับสาริศาแน่

เรื่องโรงแรมในครั้งนี้จะโทษสาริศาคนเดียวก็ไม่ได้ หรืออาจพูดได้ว่าเหตุผลส่วนหนึ่งคือที่นี่ไม่ได้ดีเหมือนมาตรฐาน และอีกเหตุผลคือคนขายหลอกลวง

สาริศาโกรธจัดและเดินลงไปที่แผนกต้อนรับทันที แล้วพูดว่า “เรียกเจ้านายของเธอมาสิ”

สาริศาอยากจะเห็นจริง ๆ ว่าเจ้าของโรงแรมนี้จะเป็นคนแบบไหน ถึงได้บริหารโรงแรมให้ออกมาแบบนี้ได้?

ถือได้ว่ามีพรสวรรค์มากเลยทีเดียว ดังนั้นสาริศาจึงอยากเรียกเขาออกมาดูหน้าสักหน่อย

เพราะครั้งนี้สาริศาโดนหลอกและเธอกำลังโกรธจัดมาก ดังนั้นต้องเรียกเจ้าของออกมาตอนนี้เลย

“ฉันนี่แหละเป็นเจ้าของ มีเรื่องอะไรหรือเปล่าคะ” คิดไม่ถึงเลยว่าพนักงานต้อนรับคนเมื่อกี้เองที่เป็นเจ้าของ

สาริศาอึ้งไปครู่หนึ่ง พอคิด ๆ ดูแล้ว โรงแรมนี้มีแค่หญิงสาวตรงหน้านี้แค่คนเดียว ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมถึงมีสภาพแบบนี้

สาริศาฉีกยิ้มออกมาอย่างจนปัญญา “ในเมื่อคุณเป็นเจ้าของ ฉันอยากจะขอให้คุณช่วยบริหารโรงแรมนี้ให้ดีกว่านี้หน่อยนะคะ ถ้าไม่อยากทำก็ไม่ต้องใช้ภาพมาหลอกลวงคนอื่น ไม่อย่างนั้นสุดท้ายมันจะต้องมาจบด้วยการทำร้ายทั้งตัวเองและคนอื่นแบบนี้”

“คุณกำลังหลอกลวงนะคะ ฉันสามารถรายงานเรื่องคุณได้”

หลังจากพูดจบสาริศาก็หยิบคีย์การ์ดที่เจ้าของโรงแรมเพิ่งจะให้วางกระแทกลงบนโต๊ะ ก่อนจะจูงธีร์เดินออกไป