หวานเย็น กรุ่นใจ นิยาย บท 541

“อื้ม น้องธีร์จะรอจนกว่าบริษัทของพ่อจะมั่นคงก่อน แล้วค่อยไปโรงเรียน”

ธีร์ไม่ใช่เด็กที่ไม่รู้เดียงสาอะไร สาริศารู้ดีว่าหลังจากอธิบายให้ธีร์ฟังแล้ว ธีร์จะต้องเข้าใจพวกเขาอย่างแน่นอน

และนี่ก็เพื่อความปลอดภัยของธีร์เช่นกัน ธีร์ก็น่าจะรู้อยู่ในใจ

สาริศามองธีร์ด้วยความโล่งใจ

จากนั้นเธอก็คิดว่าตอนนี้ชรัณก็อยู่ในโรงพยาบาล ฝากธีร์ให้คนอื่น ๆ ดูแล พวกเขาก็วางใจไม่ลง ธีร์ก็ไม่สามารถอยู่กับพวกเขาได้ตลอดเวลา

“คุณ คุณคิดว่าเอาธีร์ไปอยู่กับคุณปู่จะได้ไหม” สาริศาราคิดว่าประเสริฐก็ชอบธีร์

เพราะงั้นตอนนี้เขาน่าจะช่วยพวกเขาดูแลลูกได้

“อื้ม น่าจะได้นะ” อันที่จริงธนพัตก็ไม่แน่ใจว่าคุณปู่จะช่วยไหม แต่ไปดูดีกว่า

“น้องธีร์ จะไปอยู่กับคุณปู่ไหม”

ถ้าจะส่งธีร์ให้ไปอยู่กับประเสริฐ ก็ต้องได้รับความยินยอมจากธีร์ก่อน ธีร์ไม่ใช่เด็กธรรมดา เขาก็มีความคิดของตัวเองเช่นกัน สาริศาจึงให้ธีร์เลือก

“ได้ครับ” เสียงนุ่มๆ ของธีร์เข้าหูของสาริศา สาริศามองไปที่ธนพัต ทั้งสองพยักหน้าพร้อมกัน แล้วรถก็ขับไปในทางตรงกันข้าม

ถ้าจะส่งธีร์ไปที่บ้านประเสริฐ ก็ต้องซื้ออาหารเสริมไปที่บ้านเขาหน่อย เอาใจผู้สูงอายุสักนิด

“คุณ แล้วถ้าคุณปู่ไม่ช่วยล่ะ” สาริศามักจะคิดมากกว่าคนอื่นเสมอ คิดว่าถ้าคุณปู่ไม่ช่วยก็คงจะอับอายมาก

“ไม่ต้องห่วงน่า คุณปู่อยู่บ้านก็ไม่มีอะไรทำ แถมยังอยากให้ธีร์ไปหาจะตาย” ยังไงซะ ธนพัตก็อยู่กับคุณปู่มานานที่สุด เข้าใจคุณปู่ดีที่สุด

เมื่อฟังธนพัตพูดแบบนี้แล้ว สาริศาก็เลิกกังวลแล้วจดจ่อกับการเลือกซื้ออาหารเสริม

แม้ว่าคุณปู่จะอายุเยอะแล้ว แต่เขาก็ยังมีสุขภาพที่ดีมากในหมู่คนอายุเดียวกัน

อาหารเสริมบางอย่างประเสริฐแบบจะไม่ต้องใช้เลย ดังนั้นการเลือกผลิตภัณฑ์เสริมอาหารก็เลยต้องใช้ความพิถีพิถันหน่อย

ช่วงที่อยู่บ้านก่อนหน้านี้สาริศาเบื่อๆ ก็เลยมองหาอาหารเสริมสำหรับผู้สูงอายุหลายๆ ตัว เลยหยิบของมา จ่ายเงิน แล้วก็เดินออกจากร้าน

“เป็นอะไรไป” สาริศานั่งอยู่ในรถแล้ว เห็นธนพัตจ้องไปที่กระจกรถอยู่นาน

สาริศาเกิดความอยากรู้จึงตามไปดู แล้วก็เห็นคนกลุ่มหนึ่งในชุดลำลองมองรถของพวกเขาอยู่ตลอด

สาริศาแปลกใจ พวกเขาตามมานานขนาดนี้เลยหรอ

แล้วถ้าไม่ลงจากรถไปซื้ออาหารเสริม พวกเขาก็จะตามไปถึงบ้านประเสริฐเลยเหรอ

สาริศาไม่อยากจะเชื่อ ถ้าพวกเขาตามไปถึงบ้านคุณปู่ คุณปู่จะทำยังไง

“ไม่ต้องห่วง ที่บ้านคุณปู่มีบอดี้การ์ดเยอะมาก” ธนพัตละสายตาออกจากกระจกแล้ว และเมื่อมองเห็นสาริศาที่กังวลใจ เขาก็รู้ว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่

“อื้ม ไม่เป็นไรก็ดีแล้ว งั้นเราขับอ้อมไปแล้วค่อยกลับบ้านเถอะ” สาริศาแนะนำ ถึงแม้บอดี้การ์ดจะเยอะ แต่อย่าปล่อยให้พวกเขาหาเจอเลยจะดีกว่า

และความคิดนี้ก็เป็นความคิดคร่าวๆ ในหัวของธนพัตแล้วเหมือนกัน ไม่นาน เขาก็สลัดกลุ่มคนพวกที่ตามตูดอยู่ไปได้

ธนพัตขับรถออกไป ท่อรถก็มีควันพ่นออกมา ราวกับล้อเลียนกลุ่มคนที่อยู่ข้างหลัง

“พ่อครับแม่ครับ คนพวกนั้นจะทำอะไรน่ะ” ธีร์เฝ้ามองความเคลื่อนไหวของสาริศาและธนพัต แต่ก็สับสน

ธีร์ไม่รู้ว่าพวกเขากำลังทำอะไรจึงถามไปตรงๆ

“พวกนั้นเป็นคนเลว เพราะงั้นเวลาน้องธีร์ไปไหนต้องระวังหน่อยนะ” สาริศากังวลว่าคนชั่วพวกนั้นจะหาเจอ เลยกำชับไว้ล่วงหน้าดีกว่า

แม้ว่าธีร์จะยังไม่ค่อยเข้าใจเหตุผลมากนัก แต่เขาก็ยังพยักหน้าหลังจากฟังสาริศาพูด

ประเสริฐรู้ดีว่าเด็กโตแล้ว แถมยังเป็นวัยรุ่นอีก ไม่มีความอดทนจะคุยอะไรกับคนแก่มากนักหรอก

ตัวเองก็มีหลานชายเพียงคนเดียว ถ้าเป็นแค่หลานสาว สถานการณ์อาจจะแตกต่างไปมาก

“คืองี้ครับ ผมคิดว่าสถานการณ์ของผมตอนนี้ คุณปู่ก็น่าจะรู้ใช่ไหมครับ” ธนพัตเปิดปากลองถามดูก่อน ถ้าประเสริฐไม่รู้ ก็คงพิสูจน์ได้ว่าข่าวยังมาไม่ถึง ลูกน้องทำงานไม่ได้ดีพอ

“รู้แล้ว”

"ผมอยากจะฝากน้องธีร์ไว้ที่นี่สักสองสามวัน ฝากให้คุณปู่ช่วยดูแลเขาหน่อย”

"ได้"

หลังจากทั้งสองได้พูดคุยกันอย่างเรียบง่าย ประเสริฐก็ตอบรับคำขอของธนพัตทันที

ประเสริฐรู้ถึงความลำบากในตอนนี้ของพวกเขา

แล้วก็รู้ว่าถ้าเขาไม่ช่วย ตอนนี้ก็ไม่มีใครช่วยพวกเขาแล้วจริงๆ

ยังไงซะ TNP ก็ถูกสร้างขึ้นโดยหลานชายของเขาเอง เขาก็ทนเห็นTNPล้มละลายไม่ได้

ตอนนี้ก็เลยได้แต่หวังว่าพวกเขาจะทำงานหนักขึ้น ทำให้ TNP กลับไปสู่จุดสูงสุดอีกครั้ง แล้วเขาค่อยใช้ชีวิตวัยชราอย่างมีความสุขตอนหลัง

“ขอบคุณค่ะคุณปู่” สาริศาดีใจที่ได้ยินคุณปู่ตอบรับคำขอของพวกเขา

สาริศากังวลใจมาตลอดว่าประเสริฐจะไม่ช่วย แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าเขาจะเป็นแค่คนที่ปากร้ายใจดีเท่านั้นเอง

“ไม่ต้องขอบคุณหรอก เธอซื้อของมามากมายขนาดนี้ ฉันจะปฏิเสธได้ยังไง” ประเสริฐชอบสาริศามาก เขาจึงแสร้งทำเป็นมองสาริศาอย่างโกรธเคือง

สาริศารู้ดีว่าประเสริฐพูดเล่นก็ยิ้ม