หวานเย็น กรุ่นใจ นิยาย บท 544

แน่นอนว่าไม่ใช่ มันเป็นเพียงการประชดตัวเองของธนพัต ธนพัตไม่อยากกลับไปติดคุกอีกแล้ว

“เรื่องเป็นอย่างงี้ครับ ก่อนหน้านี้ที่พวกคุณแจ้งความเรื่องพชิรา ตอนนี้มีเบาะแสบ้างแล้ว พวกเราพบว่าพชิรามีการปรากฏตัวที่บริเวณเขาป่าสน”

ตั้งแต่คราวที่แล้วที่ธนพัตออกมาจากคุก เขาก็ฟ้องหมิ่นประมาทและการกระทำผิดกฎหมายของพชิรา

หลังจากที่ตำรวจพิสูจน์ว่าเป็นเรื่องจริง พวกเขาก็เริ่มตามจับพชิรา

แต่เพราะว่าพชิรามีแผนเยอะ จึงไม่มีความเคลื่อนไหวอยู่นาน

จนถึงวันนี้ถึงได้เรื่องว่าเจอเธอปรากฏตัวอยู่ที่เขาป่าสน

“ครับ งั้นรบกวนด้วยนะครับ ช่วยสืบต่อด้วย”

ตอนนั้นธนพัตกังวลเรื่องนี้มาก เลยให้พวกเขาแจ้งมาทันทีที่พชิรามีการเคลื่อนไหว

ดูเหมือนตำรวจจะมีความรับผิดชอบมาก ถ้าตำรวจไม่โทรมา ธนพัตแทบจะลืมเรื่องนี้ไปแล้ว

“ไม่ต้องขอบคุณหรอกครับ”

หลังจากวางสาย ธนพัตก็คิดว่า พชิราไปทำอะไรแถวเขาป่าสน

เขาป่าสนเป็นแหล่งโจร การแลกเปลี่ยนลับๆ มักจะเกิดขึ้นที่นั่น แล้วอะไรคือสาเหตุที่ทำให้พชิราปรากฏตัวที่นั่นกัน

พชิราไปที่นั่นจะทำอะไรอีก！

ธนพัตถามตัวเองในใจ แต่ก็ไม่มีคำตอบที่จะตอบตัวเองได้

แต่ไม่ว่าจะจับพชิราได้หรือไหม สิ่งสำคัญตอนนี้คือต้องจัดการกับเรื่องบริษัทของเขาก่อน

เรื่องของพชิรา เธอจะต้องได้รับการลงโทษอย่างสาสมไม่ช้าก็เร็วแน่

ธนพัตคิดไป ก็มาถึงโณงแรมห้าดาวแห่งหนึ่งแล้ว

ตอนที่เข้าไป เขาก็ได้เจอกับคฑาวุธที่เพิ่งมาถึงได้ไม่นาน

ธนพัตก้าวไปข้างหน้าเพื่อทักทาย “สวัสดีครับคุณวุธ”

“ดีครับ คุณธนพัต” คฑาวุธพยักหน้าและจับมือกับธนพัตไปตามมารยาท

หลังจากคุยทักทายกัน พวกเขาก็ตัดสินใจเข้าไปข้างใน ทานอาหารพลางพูดคุยกัน

ธนพัตก็เห็นด้วยอย่างยินดี

ทันทีที่เข้าไป ก็มีสาวสวยช่วยธนพัตถอดเสื้อนอก

ตอนที่เธอกำลังจะแตะคอเสื้อของเขา ก้ต้องถูกสายตาของธนพัตทำให้ตกใจ

ผู้หญิงคนนั้นมองไปที่คฑาวุธในใจรู้สึกแย่มาก

“ดูเหมือนว่าคุณธนพัตจะดีใช่ย่อยน้า” คฑาวุธมองไปที่ธนพัต แล้วพูดอย่างมีเลศนัย

“ผมมีภรรยาแล้ว ไม่สนใจดอกไม้ริมทางหรอกครับ”

ธนพัตทำให้คฑาวุธต้องมองเขาเพียงคำแค่ไม่กี่คำ

นี่เป็นครั้งแรกที่ คฑาวุธได้พบกับธนพัต แล้วก็เป็นครั้งแรกที่เขาได้เห็น คฑาวุธด้วย

นี่เป็นครั้งแรกที่พวกเขาทั้งสองได้พบกัน แต่กลับรู้สึกคุ้นเคยกันมาก อาจจะเป็นชีวิตนักธุรกิจล่ะมั้ง

แต่ คฑาวุธไม่คิดเลยว่า ธนพัตจะแคร์ภรรยามากกว่าข่าวลือที่ได้ยินมาจากข้างนอกซะอีก

“ฮ่าๆ ก็ดีครับ ที่ไม่เด็ดดอกไม้ริมทาง” คฑาวุธกล่าวแล้วโบกมือให้หญิงสาว หญิงสาวเข้าใจ แล้วก็เดินออกจากห้องไป

ตอนนี้ในห้องก็เหลือแต่คฑาวุธกับธนพัตสองคน ไม่มีใครเริ่มพูดอะไร บรรยากาศคลุขึ้น

แล้วก็สงบไป

“ได้ยินมาว่าคุณธนพัตยังหนุ่มยังแน่นอยู่เลย เหมือนจะเป็นจริงไปตามข่าวที่ได้ยินมานะ” คฑาวุธรินไวน์ให้ตัวเองแก้วหนึ่ง มองไปที่ธนพัตแล้วยกแก้วขึ้น

สาริศาพูดอย่างมีความสุขว่า “ฉันรอคุณนะคะ”

แล้วเธอก็วางสายไป รอธนพัตอยู่ที่บ้าน

ธนพัตวางสาย ขมวดคิ้วเล็กน้อย รู้สึกไม่สบายใจ แต่ก็ไม่ได้ใส่ใจอะไรมาก แค่ขับรถตรงกลับไปบ้าน

ในบ้านคฤหาสน์หลังเก่า ธีร์กับประเสริฐดื่มชาและพูดคุยกันอยู่ในสวนเล็กๆ ชีวิตทุกวันก็ผ่านไปอย่างสบายใจ

สิ่งที่ธีร์ไม่สบายใจเพียงอย่างเดียวก็คือธนพัตและสาริศาไม่ได้อยู่เคียงข้างเขา

ประเสริฐก็รู้เรื่องนี้ แล้วก็รู้ว่าเหลนชายของเขารู้จักใส่ใจคนอื่นมาก ในใจก็อดไม่ได้ที่จะปลอบโยนธีร์

“น้องธีร์ ปู่ทวดเล่าเรื่องให้ฟังนะ” ประเสริฐพูดแล้วมองหน้าธีร์อย่างมีเมตตา

“ครับ” ธีร์พยักหน้า แล้วมองดูประเสริฐด้วยแววตาอยากรู้อยากเห็น

ในความรู้สึกของธีร์ ประเสริฐไม่ใช่คนที่ชอบเล่าเรื่อง ตรงกันข้ามธีร์คิดว่าประเสริฐเป็นคนที่เข้มงวดมาก

ดังนั้น ธีร์จึงมักจะไม่ปล่อยตัวต่อหน้าประเสริฐ รู้สึกถูกจำกัดอยู่เสมอ

ประเสริฐก็เข้าใจเรื่องนี้ แต่ก็ไม่พูดอะไร ตัวเองเป็นคนแบบไหน ให้คนอื่นสัมผัสเอง ก็เข้าใจมากขึ้นเองแหละ

“นานมาแล้ว ตอนที่ทวดออกไปที่ยวนอกบ้าน ก็เห็นเด็กสองคนคุยกัน ดูเหมือนพวกเขาจะเถียงกันเรื่องหนึ่งอยู่นาน ทวดเลยไปถามพวกเขาว่าทำไมถึงทะเลาะกัน แต่เด็กสองคนแค่เหลือบมองมาที่ทวดแล้วก็ทะเลาะกันต่อ ทวดไม่ได้เดินออกมาเพียงเพราะสายตาของพวกเขา แต่ยังคงฟังอยู่ ที่แท้เรื่องที่พวกเขาทะเลาะกันก็คือควรจะดูแลผู้สูงอายุด้วยตัวเองไหม เด็กคนที่คัดค้านการเลี้ยงดูผู้สูงอายุคนนั้นพูดได้แย่มาก เขาไม่หยุดพูดทั้งที่ทวดอยู่ตรงนั้นด้วย เพราะนั่นเป็นคำถามการบ้านของพวกเขา”

ประเสริฐพูดจบ ก็เหลือบมองธีร์ ก็เห็นว่าธีร์เริ่มคิดเกี่ยวกับความหมายแฝงในเรื่อง

ไม่กี่นาทีต่อมาธีร์ก็เข้าใจ สิ่งที่ประเสริฐบอกเขาคือความสัมพันธ์ระหว่างความรับผิดชอบกับการทำหน้าที่

ครูให้การบ้านแก่พวกเขาและเป็นความรับผิดชอบของพวกเขา พวกเขาที่กำลังพยายามทำงานให้เสร็จ เป็นการทำหน้าที่

แถมพวกเขาก็จริงจังมาก ไม่ได้หยุดพูดเพราะมีใครจ้องมองอยู่

นี่ก็เป็นเหมือนสถานการณ์ของสาริศากับธนพัตในตอนนี้