หวานเย็น กรุ่นใจ นิยาย บท 544

แน่นอนว่าไม่ใช่ มันเป็นเพียงการประชดตัวเองของธนพัต ธนพัตไม่อยากกลับไปติดคุกอีกแล้ว

“เรื่องเป็นอย่างงี้ครับ ก่อนหน้านี้ที่พวกคุณแจ้งความเรื่องพชิรา ตอนนี้มีเบาะแสบ้างแล้ว พวกเราพบว่าพชิรามีการปรากฏตัวที่บริเวณเขาป่าสน”

ตั้งแต่คราวที่แล้วที่ธนพัตออกมาจากคุก เขาก็ฟ้องหมิ่นประมาทและการกระทำผิดกฎหมายของพชิรา

หลังจากที่ตำรวจพิสูจน์ว่าเป็นเรื่องจริง พวกเขาก็เริ่มตามจับพชิรา

แต่เพราะว่าพชิรามีแผนเยอะ จึงไม่มีความเคลื่อนไหวอยู่นาน

จนถึงวันนี้ถึงได้เรื่องว่าเจอเธอปรากฏตัวอยู่ที่เขาป่าสน

“ครับ งั้นรบกวนด้วยนะครับ ช่วยสืบต่อด้วย”

ตอนนั้นธนพัตกังวลเรื่องนี้มาก เลยให้พวกเขาแจ้งมาทันทีที่พชิรามีการเคลื่อนไหว

ดูเหมือนตำรวจจะมีความรับผิดชอบมาก ถ้าตำรวจไม่โทรมา ธนพัตแทบจะลืมเรื่องนี้ไปแล้ว

“ไม่ต้องขอบคุณหรอกครับ”

หลังจากวางสาย ธนพัตก็คิดว่า พชิราไปทำอะไรแถวเขาป่าสน

เขาป่าสนเป็นแหล่งโจร การแลกเปลี่ยนลับๆ มักจะเกิดขึ้นที่นั่น แล้วอะไรคือสาเหตุที่ทำให้พชิราปรากฏตัวที่นั่นกัน

พชิราไปที่นั่นจะทำอะไรอีก！

ธนพัตถามตัวเองในใจ แต่ก็ไม่มีคำตอบที่จะตอบตัวเองได้

แต่ไม่ว่าจะจับพชิราได้หรือไหม สิ่งสำคัญตอนนี้คือต้องจัดการกับเรื่องบริษัทของเขาก่อน

เรื่องของพชิรา เธอจะต้องได้รับการลงโทษอย่างสาสมไม่ช้าก็เร็วแน่

ธนพัตคิดไป ก็มาถึงโณงแรมห้าดาวแห่งหนึ่งแล้ว

ตอนที่เข้าไป เขาก็ได้เจอกับคฑาวุธที่เพิ่งมาถึงได้ไม่นาน

ธนพัตก้าวไปข้างหน้าเพื่อทักทาย “สวัสดีครับคุณวุธ”

“ดีครับ คุณธนพัต” คฑาวุธพยักหน้าและจับมือกับธนพัตไปตามมารยาท

หลังจากคุยทักทายกัน พวกเขาก็ตัดสินใจเข้าไปข้างใน ทานอาหารพลางพูดคุยกัน

ธนพัตก็เห็นด้วยอย่างยินดี

ทันทีที่เข้าไป ก็มีสาวสวยช่วยธนพัตถอดเสื้อนอก

ตอนที่เธอกำลังจะแตะคอเสื้อของเขา ก้ต้องถูกสายตาของธนพัตทำให้ตกใจ

ผู้หญิงคนนั้นมองไปที่คฑาวุธในใจรู้สึกแย่มาก

“ดูเหมือนว่าคุณธนพัตจะดีใช่ย่อยน้า” คฑาวุธมองไปที่ธนพัต แล้วพูดอย่างมีเลศนัย

“ผมมีภรรยาแล้ว ไม่สนใจดอกไม้ริมทางหรอกครับ”

ธนพัตทำให้คฑาวุธต้องมองเขาเพียงคำแค่ไม่กี่คำ

นี่เป็นครั้งแรกที่ คฑาวุธได้พบกับธนพัต แล้วก็เป็นครั้งแรกที่เขาได้เห็น คฑาวุธด้วย

นี่เป็นครั้งแรกที่พวกเขาทั้งสองได้พบกัน แต่กลับรู้สึกคุ้นเคยกันมาก อาจจะเป็นชีวิตนักธุรกิจล่ะมั้ง

แต่ คฑาวุธไม่คิดเลยว่า ธนพัตจะแคร์ภรรยามากกว่าข่าวลือที่ได้ยินมาจากข้างนอกซะอีก

“ฮ่าๆ ก็ดีครับ ที่ไม่เด็ดดอกไม้ริมทาง” คฑาวุธกล่าวแล้วโบกมือให้หญิงสาว หญิงสาวเข้าใจ แล้วก็เดินออกจากห้องไป

ตอนนี้ในห้องก็เหลือแต่คฑาวุธกับธนพัตสองคน ไม่มีใครเริ่มพูดอะไร บรรยากาศคลุขึ้น

แล้วก็สงบไป

“ได้ยินมาว่าคุณธนพัตยังหนุ่มยังแน่นอยู่เลย เหมือนจะเป็นจริงไปตามข่าวที่ได้ยินมานะ” คฑาวุธรินไวน์ให้ตัวเองแก้วหนึ่ง มองไปที่ธนพัตแล้วยกแก้วขึ้น