หวานเย็น กรุ่นใจ นิยาย บท 551

“อื้ม” สาริศาเหลือบมองชัชวาล วางกระเป๋าลง แล้วนอนบนโซฟาในบ้าน

ไปๆ มาๆ จนเหนื่อยไปหมด เป็นนิสัยที่เอาอย่างธนพัตมา

ชัชวาลก็ไม่ได้สนใจท่าทางไร้ความเป็นผู้หญิงของสาริศา เดินเข้าไปแล้วยื่นแก้วน้ำให้สาริศา มองดูเธอแล้วพูดว่า “กลับมาอยู่นี่เถอะ”

ผู้หญิงอย่างสาริศา อยู่ข้างนอกคนเดียวทำให้ชัชวาลไม่วางใจ ก็เลยอยากให้สาริศากลับมาอยู่บ้าน

แต่คนที่ผ่านเรื่องราวมามากมายอย่างสาริศาไม่ใช่เด็กสาววัยแรกแย้มตั้งนานแล้ว

“ไม่เอาล่ะ ฉันกับน้องธีร์อยู่บ้านกันได้” สาริศายิ้มให้ชัชวาลปฏิเสธความมีน้ำใจของเขา

“ก็ได้ งั้นก็ไม่บังคับก็แล้วกัน”

ชัชวาลรู้ว่าน้องสาวยังดื้อดึงมาก ตัดสินใจอะไรแล้วไม่เปลี่ยนใจง่ายๆ

“ที่บ้านเธอต้องการอะไรก็บอกนะ อยากได้เงินก็ไม่ใช่ปัญหา เธอว่า...”

หลังจากนั้นชัชวาลก็ทำการล้างสมองสาริศา พวกกลการเอาตัวรอดจากผู้ชายนอกบ้านก็พูดให้เธอฟัง

ผ่านไปประมาณหนึ่งชั่วโมง สาริศาก็ฟังชัชวาลต่อไปไม่ไหวแล้ว

“พี่คะ ฉันยังมีเรื่องที่ต้องทำ ไปก่อนนะ”

พูดจบ สาริศาก็หยิบกระเป๋าแล้ววิ่งออกไป

จริงๆ ชัชวาลตั้งใจจะล้างสมองสาริศา ไม่อยากให้เธอเสียใจเพราะเรื่องธนพัตเกินไป

หลังจากที่ทำไปเมื่อกี้ ดูเหมือนว่าจะได้ผลไม่เลว เมื่อคิดได้แบบนี้ ชัชวาลก็ยิ้มออก

มองไปที่สาริศาที่เดินออกไป เงียบไปไม่รู้ว่าคิดอะไรอยู่

“อ้า” สาริศาที่พยายามหนีออกมาจากบ้านชัชวาล ก็สูดอากาศบริสุทธิ์

แล้วก็รู้สึกสดชื่นขึ้นมา

เธอมองดูเวลาตอนนี้ เรียกแท็กซี่ แล้วก็รีบไปที่บริษัท

ตอนที่เธอขอลา บรรณาธิการใหญ่ให้ลาได้แค่ช่วงเช้าเท่านั้น ตอนนี้ก็เวลาเที่ยงครึ่งแล้ว

ถ้าสาริศาไม่รีบ ตอนบ่ายอาจจะสายได้ แถมตามนิสัยของบรรณาธิการใหญ่แล้ว ต้องสับเธอออกเป็นชิ้นๆ แน่

ชีวิตที่วุ่นวายทำให้สาริศาลืมความทุกข์ยากของการสูญเสียธนพัตไปได้ช่วงขณะ แต่บางครั้งในตอนกลางคืนก็จะมีบ้างที่คิดถึงเขา

เวลาที่เหลือ สาริศาอุทิศให้กับการทำงานและการเล่นกับธีร์

ชีวิตของสาริศาค่อยๆ กลับคืนมา ไม่ได้ร้องไห้เพราะธนพัตอีกแล้ว

แม้ว่าเธอจะเคยคิดใช้อิทธิพลของสำนักพิมพ์ออกตามหาธนพัต แต่สุดท้ายก็ไร้ผล

แต่ถึงกระนั้น สาริศาก็คิดจะลองดูอีกครั้ง ไม่แน่ครั้งนี้อาจจะได้ผลก็ได้

แบบนั้น สาริศาได้โพสต์ข้อความแจ้งคนหายในมุมเล็กๆ บนนิตยสาร

ข้างบนก็เขียนว่าตามหาธนพัต

เพราะว่าธนพัตมีชื่อเสียงมาก ถึงแม้ว่าจะเป็นมุมแจ้งคนหายเล็กๆ ก็ทำให้ดังไปทั่วเมือง

ตอนนี้คนทั้งเมืองรู้แล้วว่าธนพัตหายตัวไป แถมยังทิ้งภรรยากับลูกไว้ด้วย

แต่นั่นเป็นเพียงความเข้าใจของพวกเขา สาริศาไม่ได้อธิบายอะไรมาก สาริศารู้ดีว่าธนพัตไม่ได้สนใจเรื่องพวกนั้น

ตราบใดที่มีคนหาธนพัตได้ นั่นก็เป็นการดี

แต่ว่า นิตยสารออกไปกว่าหนึ่งเดือนแล้วแต่ยังไม่มีวี่แวว

“ขอโทษนะ ฉันต้องไปรับลูกก่อน คงไปกับพวกเธอไม่ได้”

สาริศากล่าวขอโทษ ถึงแม้จะไปร่วมงานในตอนเย็นได้ แต่อย่างน้อยก็ยังต้องส่งลูกกลับบ้านอย่างปลอดภัยก่อน แบบนี้ เธอถึงจะสบายใจได้

ที่บ้านมีคนรับใช้ดูแลอยู่ คงไม่มีปัญหาอะไร แถมธีร์ยังเป็นเด็กดีแสนเชื่อฟังด้วย ไม่ต้องเป็นห่วงอะไร

“โอ้ ก็ได้ค่ะ” พนักงานหญิงสองคนรู้สึกผิดหวังเล็กน้อยที่ไม่ได้เป็นไปตามที่อยาก

แต่เมื่อได้ยินพนักงานเก่าพูดกันว่าสามีของสาริศาคือธนพัตอดีตประธานของTNP Group ก็พากันอิจฉาในใจ

แต่อิจฉาไปก็เท่านั้น งานของพวกเธอก็ยังต้องทำให้เสร็จ

เมื่อคิดแบบนี้ ทุกคนก็ก้มหน้าลงทำงาน

ถึงเวลาเลิกงานของสาริศาแล้ว ก็มารับธีร์ แล้วก็พาธีร์กลับบ้าน

เพราะว่างานเลี้ยงอาหารค่ำจะเริ่มช้า สาริศาก็เลยกินอาหารรองท้องพร้อมกับธีร์ก่อน จากนั้นก็เล่าเรื่องวันนี้ให้ธีร์ฟัง แล้วก็สั่งคนรับใช้ไว้ แล้วออกไป

ระหว่างทาง สาริศารู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ ไม่ค่อยสบายใจ แต่ไม่รู้ว่าทำไม

สาริศาคิดไปว่าน่าจะเป็นเพราะไม่ได้ไปงานเลี้ยงสังสรรค์นานก็ได้รู้สึกแบบนี้

สาริศาสวมชุดเดรสยาวสีดำ แต่งหน้าโฉบเฉี่ยว ราวกับเป็นเทพธิดาผู้เยือกเย็น

พนักงานใหม่หลายคนถึงกับตะลึงที่เห็นสาริศาแต่งตัวสวยขนาดนี้เป็นครั้งแรก

สาริศารู้สึกถึงสายตาของทุกคน แต่ไม่เคอะเขินเหมือนสาวน้อย แต่ยิ้มกลับให้ทุกคนอย่างสบายใจ

มีพนักงานชายสองสามคนอยากจะเต้นรำกับสาริศา แต่ก็ถูกสาริศาปฏิเสธ

เธอกลัวว่าถ้าธนพัตกลับมารู้เรื่องนี้แล้วจะหึง เธอเลยทำตัวให้ไม่มีมลทินดีกว่า