หวานเย็น กรุ่นใจ นิยาย บท 558

“นี่... เกิดอะไรขึ้นน่ะ” สาริศามองพวกเขาด้วยความประหลาดใจ แล้วถามธนพัต

ทำไมคนในบ้านเยอะขนาดนี้ แถมไม่ให้พวกเขานั่งด้วย ให้ยืนรอ

หาคนรับใช้ใหม่เหรอ

สาริศาสงสัยในใจ

“นี่เป็นครูสอนพิเศษที่ผมหามาให้ธีร์ในวิชาต่างๆ” ธนพัตมองดูสาริศาแล้วตอบ

แล้วก็ยองตัวลง ช่วยถอดรองเท้าให้สาริศาแล้วเปลี่ยนเป็นรองเท้าแตะ

แล้วยืนขึ้นเอากระเป๋าของสาริศาวางไว้

สาริศากวาดสายตาดู แต่กลับพบใบหน้าที่คุ้นเคย

“เธอ...มิลินหรอ” สาริศาตกใจ ไม่รู้จะพูดอะไร

นี่เป็นพรหมลิขิตหรอ ถ้างั้นเธอกับมิลินก็มีชะตาถูกกันเยอะเลยนะ

“พี่ริศา ที่นี่เป็นบ้านพี่หรอคะ”

จริงๆ มิลินอยากถามอยู่นานแล้ว แต่เพราะว่าสาริศาอยู่กับธนพัต เธอจึงไม่กล้าพูด

ตอนนี้สาริศาเห็นเธอเข้าแล้ว ก็ถามความอยากรู้ในใจไปตรงๆ เลยก็แล้วกัน

“อืม ที่นี่บ้านฉัน"

สาริศาพยักหน้า ขนาดนี้แล้ว จะไม่ยอมรับก็ไม่ได้ แต่ยังโชคดี ที่เธอไม่รู้ว่าตนเป็นภรรยาของประธานบริษัท

“บังเอิญจริงๆ เลยนะคะ” มิลินกล่าวด้วยรอยยิ้ม

จากนั้นก็เหลือบมองธนพัตแล้วละสายตาไป

ในใจคิดว่าสาริศาโชคดีจริงๆ ตัวเองสวยขนาดนี้แล้วแถมยังมีสามีที่หล่อด้วยอีก

เป็นเรื่องที่โชคดีจริงๆ จากนั้นก็คิดกลับมาถึงตัวเอง แล้วก็เลิกคิดไป

“เธอมาสอนวิชาอะไร”

แม้ว่ามิลินจะมีงานของตัวเอง แต่เป็นครูสอนพิเศษใช้เวลาแค่ชั่วโมงเดียวเท่านั้น

เพราะงั้นแค่จัดการเวลาสอนได้ ก็มาเป็นครูสอนพิเศษที่บ้านได้

ในเมื่อธนพัตเลือกเธอแล้ว ก็พิสูจน์ให้เห็นว่าความสามารถของเธอนั้นไม่ธรรมดาจริงๆ

“ภาษาไทยค่ะ” ภาษาไทยของมิลินนั้นดีมาตลอด แค่ไม่ได้แสดงความสามารถอะไรในบริษัทเท่านั้นเอง

สาริศาพยักหน้า ยอมรับเธอ แล้วก็เหลือบมองคนอื่นๆ แล้วพยักหน้าให้ด้วย

“อื้ม น่าจะได้แหละ” สาริศามองธนพัตแล้วพูด

“ถ้าอย่างนั้นพวกคุณก็กลับไปคุยกันเรื่องเวลาเรียน พรุ่งนี้เช้าอย่ามาสาย”

ธนพัตมองดูพวกเขาแล้วสั่ง ให้พวกเขาอยู่ก่อนก็แค่จะให้สาริศามาเห็นก่อนก็เท่านั้น ไม่ได้มีเจตนาอะไรอื่น

“มิลิน ให้ฉันไปส่งไหม”

สาริศาเห็นว่าตอนนี้ก็เริ่มมืดแล้ว มิลินเป็นผู้หญิง กลับบ้านคนเดียวไม่น่าจะดี

แต่อย่างนั้นตอนที่ได้ยินแบบนี้ สีหน้าของบางคนก็มืดลงทันทีแล้วมองไปที่มิลินด้วยสายตาเกลียดชัง

ตัวเองอยู่บ้านมาวันหนึ่งแล้ว ในที่สุดตอนนี้ภรรยาก็กลับถึงบ้านแล้ว ดีใจได้สักที

แต่ดันอาสาไปส่งคนนอก

มิลินส่ายหน้าแล้วรีบบอกปัด “ไม่ต้องหรอกค่ะ ไม่ต้องๆ”

จากนั้นเธอก็บอกลา และจากไปอย่างรวดเร็ว

เมื่อกี้มิลินสัมผัสถึงปฏิกิริยาของธนพัตที่อยากจะฉีกเธอเป็นชิ้นๆ แล้ว ถ้าเธอยังทำเป็นไม่รู้เรื่องแล้วอยู่ที่นั่นต่อล่ะก็อันตรายแน่

“ทำไมคุณทำหน้าอย่างนั้นล่ะ” สาริศารู้ว่าธนพัตทำอะไรไปเมื่อครู่นี้ มิลินถึงได้มีท่าทีแบบนั้น

มืดแล้ว ผู้หญิงตัวเล็ก ๆ คนเดียวไม่ปลอดภัย แถมเธอก็ไม่มีรถ ยิ่งอันตรายเข้าไปอีก