หวานเย็น กรุ่นใจ นิยาย บท 63

ธีภพคิดไม่ถึงว่าไรยาจะรู้สถานะของสาริศา ตอนแรกก็ตกใจ แต่เมื่อเห็นท่าทางที่บ้าคลั่งไรยา แววตาจึงเกิดความหงุดหงิดรำคาญ “ผมไม่ได้ตั้งใจจะปิดบังคุณ เพียงแต่ไม่มีความจำเป็นที่จะต้องเอ่ยถึงก็เท่านั้น อีกอย่างงานเลี้ยงราตรีสุดสัปดาห์ พวกเขาก็ไปด้วย คุณก็รู้จะเองไม่ใช่เหรอ”

ไม่พูดถึงงานเลี้ยงยังไม่เท่าไหร่ เมื่อเอ่ยถึงยิ่งทำให้ไรยารู้สึกแย่ขึ้นไปอีก

“คุณยังมีหน้ามาพูดเรื่อง party สุดสัปดาห์อีกเหรอ!” น้ำเสียงไรยาแหลมปรี๊ดกว่าเดิม “คุณเคยคิดบ้างไหมว่า ถ้าฉันเห็นสาริศาฉับพลันแบบนั้น ฉันอาจจะสติแตกได้! และฉันยังต้องเรียกเธอว่าอาสะใภ้อีก”

สุวิทย์กับโศภิตารักและตามใจไรยาดุจไข่ในหินมาตั้งแต่เล็ก เพราะเธอนั้นมีนิสัยเอาแต่ใจสุด ๆ

แต่เพื่อที่จะได้อยู่กับธีภพ ตลอดครึ่งปีมานี้เธอจึงได้พยายามระงับอารมณ์ของตัวเองเอาไว้ แต่ว่าเวลานี้ เธอนั้นโกรธมากเหลือเกิน จึงไม่สามารถระงับอารมณ์ของตัวเองไว้ได้อีก 

สาเหตุหลักคือเมื่อเธอนึกถึงสาริศ คนที่เธอดูถูกมาโดยตลอด  เธอนึกว่าสาริศาที่เธอได้ทำลายไปแล้ว แต่นึกไม่ถึงว่าจะเหยียบโดนหัวตัวเอง แล้วก็กลายมาเป็นอาสะใภ้ของเธอ เธอโมโหจนแทบอยากจะกรีดร้อง!

“ธีภพ!” เธอยิ่งคิดก็ยิ่งโมโห “นี่คุณตั้งใจใช่ไหม!  คุณยังไม่ลืมผู้หญิงที่ชื่อสาริศาคนนี้ใช่ไหม ดังนั้นถึงอยากจะเห็นฉันขายหน้าในงานเลี้ยงสุดสัปดาห์นี้! 

เดิมทีธีภพก็หงุดหงิดรำคาญไรยาอยู่แล้ว แต่เมื่อได้ยินคำพูดประโยคนี้ของเธอ ไฟแห่งโทสะของเขาก็ยิ่งปะทุขึ้น

“ดูคุณขายหน้า?” ทันใดนั้นเขาก็ยิ้มเยาะขึ้น ใต้ดวงตาของเขาประกายด้วยแสงโหดร้าย “สุดสัปดาห์นี้ ใครจะขายหน้ากัน ยังไม่แน่นอน”

ไรยาชะงัก ความโกรธได้ลดลงในที่สุด

เธอขมวดคิ้วขึ้น “ภพ คุณหมายความว่าอย่างไรคะ”

“หรือคุณไม่แปลกใจเหรอ” ธีภพพลางจุดบุหรี่ให้ตัวเอง แล้วสูบอย่างช้า ๆ “สาริศาผู้หญิงคนนี้ ทำเรื่องบัดสีน่าอับอายเมื่อสองปีก่อน ตระกูลกีรติเมธานนท์ของพวกเราจะยอมรับเธอเข้าตระกูลได้อย่างไร”

ไรยาชะงัก ครู่ต่อมา เธอเหมือนจะเข้าใจความหมายของธีภพ และก็ได้หายโกรธทันที กลับกันยังแสดงท่าทีตื่นเต้นออกมา “ภพ ความหมายของคุณคือ คุณอาของคุณพวกเขายังไม่รู้เรื่องราวของสาริศาเมื่อสองปีก่อนอย่างนั้นเหรอ”

“คุณอาเขารู้” ไม่รู้ว่าทำไมสีหน้าของธีภพหม่นหมองลง

ไรยาตะลึงงัน “อย่างนั้นทำไมยัง ......”

"ประเด็นไม่ได้อยู่ที่อาของผม"

ธีภพหงุดหงิดขึ้นมาทันใด รีบตัดบทไรยาด้วยความรำคาญ “ประเด็นหลักคือคุณปู่ของผม เขาเกิดในครอบครัวทหาร ให้ความสำคัญเรื่องนิสัยรักนวลสงวนตัว จะต้องไม่มีทางยอมรับผู้หญิงที่มีตำหนิอย่างสาริศาแน่นอน”

ไรยาเลิกคิ้วอย่างมีความสุข “ดังนั้น ภพ คุณได้เตรียมอะไรไว้เหรอ”

“ผมเตรียมที่จะบอกคุณปู่ในงานเลี้ยงสุดสัปดาห์ เรื่องโฉมหน้าที่แท้จริงของสาริศาผู้หญิงคนนี้”

“แค่นี้เหรอ” ใบหน้าเล็ก ๆ ที่สวยงามของไรยา แสดงท่าทางออกมาอย่างผิดหวัง

ธีภพขมวดคิ้ว “แล้วคุณอยากให้ทำอะไร”

ไรยายิ้มแห้งภายใต้การมองที่คมกริบของธีภพ “ฉันก็แค่ถามไปอย่างนั้น”

อย่างไรก็ตาม เมื่อได้ยินธีภพนั้นก็ต้องการที่จะจัดการกับสาริศา จึงทำให้ไรยารู้สึกโล่งใจ 

ซึ่งนี่ก็แปลว่า ธีภพไม่ได้มีความรู้สึกต่อสาริศาแล้วหรือเปล่า? 

ถึงแม้ว่าจะไม่พอใจที่สาริศาให้ท่าธนพัตสำเร็จ แต่ไม่ว่าอย่างไร ธนพัตก็เป็นเพียงคนพิการ อีกอย่างถ้าเหตุการณ์สองปีก่อนถูกเปิดเผย บางทีสาริศาอาจจะถูกกำจัดออกไปจากบ้านตระกูลกีรติเมธานนท์ก็ได้

เมื่อคิดมาถึงตรงนี้ ไรยาก็รู้สึกสบายใจขึ้นไม่น้อย

เมื่อนึกขึ้นได้ว่าเมื่อกี้ตัวเองนั้นวู่วามเกินไป ไรยาจึงรู้สึกเสียใจเล็กน้อย จึงรีบเดินมาด้านหน้าของธีภพ จากนั้นนั่งลงบนตักของเขาอย่างออเซาะ แล้วกล่าวอย่างออดอ้อน ：“ภพ เมื่อที่เค้าอารมณ์เสียใส่ เค้าขอโทษน๊าา คุณไม่ถือสาเค้าใช่มั๊ยย”

กลิ่นน้ำหอมอบอวลโชยมาแตะเข้าที่จมูก ธีภพขมวดคิ้วขึ้นอย่างควบคุมไม่ได้

ไรยาเป็นประเภทที่ออดอ้อนเก่งทำให้ผู้ชายหลงใหล จึงไม่ต้องสงสัยในจุดจุดนี้ ว่าทำไมเขาถึงได้เลือกเธอท่ามกลางที่ผู้หญิงมากมายเช่นนั้น

แต่ไม่รู้ว่าเพราะเหตุใด ตั้งแต่ที่กลับมาจากต่างประเทศ เขารู้สึกว่านิสัยของไรยายิ่งอยู่ยิ่งน่ารำคาญ แม้แต่กลิ่นน้ำหอมนี้ก็ยังฉุนจมูกเป็นพิเศษ

ไม่เหมือนกับสาริศา ไม่ว่าจะเป็นตอนที่เรียนหรือว่าตอนนี้ บนตัวของเธอมักจะมีกลิ่นหอมของครีมอาบน้ำจาง ๆ ไม่ฉุนเกินไป แต่กลิ่นนั้นกลับหอมชวน ……