หวนเวลามาพบท่าน นิยาย บท 2

"นังเด็กคนนี้นี่ แม้แต่คำพูดของข้าก็ไม่เชื่อฟังแล้วหรือ? เจ้าคิดว่าคุณหนูสามจะสามารถปกป้องเจ้าไว้ได้จริงหรือ?” เสียงเย็นชาที่แผ่วเบาลอยมา

ครู่หนึ่ง ก็ได้ยินเสียงตบ ตามมาด้วยเสียงสะอื้นไห้เบาๆของหญิงสาว

เฝิงจื่อซูค่อยๆยันร่างลุกขึ้นนั่งอย่างช้าๆ ร่างกายของนางเปียกโชกไปด้วยเหงื่อกาฬ นางสัมผัสได้ถึงความเหนียวเหนอะหนะที่แผ่นหลัง นางตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง

นางจําเสียงนี้ได้ เป็นเสียงแม่นมจาง

เมื่อมองไปรอบ ๆ ก็เห็นว่าเป็นห้องขางนางในจวนกั๋วกง โดยอยู่ในช่วงที่นางจะแต่งออกเรือน

นางยังไม่ตายหรือ? หรือมันเป็นเพียงฝันร้าย?

ไม่ มันไม่ใช่ฝันร้าย มันเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นจริง ความเจ็บปวดที่ทิ่มแทงนั้น นางยังคงรู้สึกได้อย่างชัดเจน

แล้วภาพตรงหน้า มันหมายความว่ายังไง?

นางค่อยๆลุกขึ้นจากเตียง นำผ้ามาคลุมตัวเองและเดินออกไป

ฉากนี้ในสถานที่แห่งนี้ มันเหมือนกับตอนที่เพิ่งนางออกจากสวนที่ชนบทแล้วกลับมาอาศัยจวนกั๋วกงเป็นครั้งแรก

แม่นมจาง? ไห่ถัง?

แม่นมจางเงยหน้าขึ้นมองนาง พลางพูดเรื่องไม่สบอารมณ์ว่า "คุณหนูสาม สตรีทุกคนล้วนหลีกเลี่ยงเรื่องพวกนี้ไม่ได้ ท่านพยายามคิดฆ่าตัวตายแล้วจะมีประโยชน์อันใด? จะดีกว่าไหม หากท่านยอมใช้ชีวิตอย่างสงบสุขร่วมกับญาติผู้น้องของท่าน จะสามารถช่วยให้ท่านตั้งหลักในจวนโหวได้ "

คําเหล่านี้ คุ้นหูมาก

เฝิงจื่อซูจําได้ว่าอดีตแม่เลี้ยงของนาง นางซั่งกวนก็บอกนางว่าซั่งกวนเฟยเอ๋อร์กําลังตั้งครรภ์เลือดเนื้อเชื้อไขของหานเหวินเซวียน และขอให้นางอนุญาตให้ซั่งกวนเฟยเอ๋อร์แต่งเข้า นางร้องห่มร้องไห้ไปยกใหญ่ และหลังจากตื่นขึ้นมา แม่นมจางก็โน้มน้าวนางแบบนี้

ทันใดนั้นดวงตาของนางก็เบ่งบานด้วยความเย็นชา นางเกิดใหม่แล้ว? เกิดใหม่ในช่วงที่นางยังไม่ได้แต่งงาน?

กำปั้นของนางค่อยๆโค้งงอ นางกำหมัดไว้ กลิ่นคาวเลือดและพิษที่ตกค้างในชาติก่อนหลั่งไหลเข้าสู่สมอง นางขบฟันแน่น แต่กลับอดไม่ได้ที่จะตัวสั่น

นางมองไปยังไห่ถังที่มีรอยนิ้วมือหลายนิ้วบนใบหน้า น้ำตาเอ่อนองในดวงตาของนาง และมีท่าทางเศร้าโศก

ในชาติก่อน ไห่ถังเกลี้ยกล่อมนางเป็นการส่วนตัวว่าไม่ให้ซั่งกวนเฟยเอ๋อร์แต่งเข้าจวน และบอกว่าซั่งกวนเฟยเอ๋อร์คิดคดทรยศ และจะทําร้ายตนได้สักวัน

นางค่อยๆนั่งลง สายตาของนางกวาดไปทั่วใบหน้าของแม่นมจางอย่างเนิบๆ “ความหมายของแม่นมจางคือข้าต้องตกลงให้ซั่งกวนเฟยเอ๋อร์เข้ามาเป็นอนุหรือ?”

แม่นมจางยืดคอวางท่าอย่างภาคภูมิใจ "ญาติผู้น้องของท่านมาจากจวนของแม่ทัพ นางจะเป็นอนุได้อย่างไร? ให้เป็นฮูหยินรอง ก็สามารถแสดงได้ถึงความใจกว้างของคุณหนูสามด้วย! "

"ฮูหยินรอง? ฮูหยินรองไม่ใช่อนุหรือ?” เฝิงจื่อซูพูดอย่างเย็นชา

แม่นมจางแปลกใจเล็กน้อย เกิดอะไรขึ้นกับคุณหนูสามคนนี้? ในอดีตการพูดคุยกับนาง นางก็ให้ความเคารพอยู่ในโอวาทเป็นอย่างดี เหตุใดวันนี้ถึงมาวางอำนาจบาตรใหญ่?

ชาติก่อน หลังจากที่มารดาของเฝิงจื่อซูเสียชีวิต นางก็ถูกส่งไปยังบ้านในชนบท และเพิ่งกลับมาเมื่ออายุได้สิบสามปี

หลังจากที่นางกลับมา นางซั่งกวนได้ส่งแม่นมจางไปเจ้ากี้เจ้าการเรื่องในเรือนของนาง เพราะเฝิงจื่อซูเติบโตขึ้นมาในชนบท ไม่ทราบกฎเกณ ไม่ว่าจะเรื่องเล็กหรือใหญ่ก็เป็นแม่นมจางที่ตัดสินใจแทน ดังนั้นเรือนหลีฮวาแห่งนี้บ่าวรับใช้ก็ใหญ่กว่าคุณหนูเสมอมา และยังทำให้แม่นมจางมีความหยิ่งผยองอีกด้วย

แม่นมจางกล่าว "ฮูหยินรองไม่ใช่อนุแน่นอน บ่าวหมายความว่า ให้คุณหนูสามเป็นฮูหยินรอง ตอนนี้ญาติผู้น้องของคุณหนูกําลังตั้งท้อง ต้องให้แต่งเข้าจวนก่อน "

เรื่องนี้แตกต่างจากชีวิตในชาติก่อน ชาติก่อนหน้า ความหมายของนางซั่งกวนคือการทําให้ซั่งกวนเฟยเอ๋อร์เป็นฮูหยินรอง

ไม่คิดเลยว่า พวกเขาได้เก็บความคิดที่ต้องการให้ซั่งกวนเฟยเอ๋อร์เป็นฮูหยินใหญ่ไว้นานแล้ว