บทที่ 2 โค้วยู่นเอ๋อพี่สาวชั่วร้าย
“......ฮั่วหมิงเช่อ!ทำไมนายอยู่ที่นี่? !”
หนุ่มหล่อหน้าตางงงันกำลังมองฮั่วหมิงเช่อ ถึงกับปากสั่นด้วยตกใจจนควบคุมไม่ได้
“นี่ก็คือ สิ่งที่เธอสาบาน?”
ความเชื่อมั่นในแววตาของฮั่วหมิงเช่อละลายหายไปทันที โดนแทนที่ด้วยความเย็นชา
“นี่มันเป็นเรื่องบังเอิญ ครั้งนี้ฉันจะไม่หนีอีกแล้ว!”
กู้จิ่วฉือปล่อยมือของฮั่วหมิงเช่อด้วยความตกใจ แต่ทว่าการเคลื่อนไหวเพียงเล็กน้อยของเธอ กลับทำให้สายตาของฝ่ายชายยิ่งเย็นชา ความโหดเหี้ยมทั่วร่างกายเพิ่มมากขึ้น!
“อาฉือ!เธออย่าไปกลัวเขา !”
พี่รองถือโอกาสดึงเธอขึ้นมา แล้วใช้ร่างกายของตนเองขวางไว้ที่ด้านหน้าของเธอ แม้จะเห็นอยู่ชัดๆว่าเขากลัวฮั่วหมิงเช่อจนตัวสั่น แต่ยังคงพูดขึ้นอย่างเด็ดเดี่ยว
“ฮั่วหมิงเช่อ!ตอนนี้นายยังไม่ได้เป็นอะไรกับอาฉือ ! ในฐานะที่ฉันเป็นพี่ชายของเธอ ก็มีสิทธิรับเธอกลับบ้าน !”
“ไสหัวไป”
ฮั่วหมิงเช่อยืนขึ้นด้วยหน้าตาอึมครึม ผู้ชายท่าทางโหดร้ายเหมือนกับมัจจุราชที่ค่อยๆปลดปล่อยความตายออกมา
ใจของกู้จิ่วฉือเต้นตึกตัก ซวยแล้ว เธอเสียววาบขึ้นมาอีกครั้ง!
“ฉันก็ไม่......อ๊าก !”
คำพูดของพี่รองยังพูดไม่ทันจบ คอเสื้อก็โดนฮั่วหมิงเช่อดึงขึ้นมา แล้วโยนไปด้านข้างอย่างสบายๆ
ฮั่วหมิงเช่อเดินไปถึงด้านหน้าเธอ ความโหดร้ายทั้งร่างกายกำลังแข่งกันปะทุขึ้นมา ทำให้กู้จิ่วฉือหายใจไม่ออกอย่างฉับพลัน ในวินาทีนั้นโลกของเธอก็มืดมน
“อาฉือ!เธอรีบวิ่งหนีไปสิ !”
พี่รองที่เจ็บจนหน้าตาเหยเก ยังไม่ลืมที่จะเตือนเธอ
กู้จิ่วฉือกำมือแน่น บังคับไม่ให้ตนเองตัวสั่น ยืนอยู่กับที่ไม่เคลื่อนไหว
“ทำไมไม่หนีไป?”
ฮั่วหมิงเช่อหรี่ตา ค่อยๆยื่นมือออกมาจับคางของเธอ นิ้วหัวแม่มือที่ไม่นุ่มนวล ลูบผ่านริมฝีปากของกู้จิ่วฉือ เหมือนกับกำลังค้นหาอะไร
ภาพนี้ ราวกับมัจจุราชที่ให้ความเมตตาและความสงสารกับคนใกล้ตาย
ในใจลึกๆของกู้จิ่วฉือปลุกใจของตนเองให้ฮึกเหิม บังคับตนเองให้เงยหน้า สบตากับฮั่วหมิงเช่ออย่างใจกล้า ตอบคำถามด้วยท่าทางจริงจัง
“ฉันบอกแล้วไง ว่าฉันจะไม่หนีอีกแล้ว ฉันจะปรากฏตัวที่งานหมั้นตรงเวลา เพื่อหมั้นกับพี่ แล้วสุดท้ายก็จะแต่งงานกับพี่”
ชดใช้เรื่องในอดีต ทุกเรื่องที่ฉันติดค้างพี่เอาไว้
ประโยคนี้ เธอเก็บไว้ในใจ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ห่วงรักคุณปีศาจ